Çevirmen: RassNt

Editör: Alphonse

Wang Lin tüm bunlara baktı ve ardından bir adım attı. Bununla birlikte ortadan kayboldu ve tekrar ortaya çıktığında duvarların içindeydi.

O anda güneş battı ve her yer geceyla kaplandı. Wang Lin önündeki manzaraya, özellikle sonraki nesillerin yaptığı mezara baktı ve dizlerinin üstüne çöktü. İstemsizce yanaklarından iki damla yaş süzüldü...

"Baba, anne, Tie Zhu geri döndü."

Gözyaşları aktı, gözlerinde özlem belirdi ve tüm benliğini bir hüzün kapladı. O anda adeta zaman durmuştu.

Ta Shan ve koca kafalı oğlan da oradaydı. Ta Shan'ın gözleri hala soğuktu ama koca kafalı oğlan tüm bunları izlerken yüzünde karmaşık bir ifade belirdi.

En başta buranın neresi olduğunu anlamamıştı ama Wang Lin'in hareketlerini görünce onun ata evi olduğunu anlamıştı. Koca kafalı oğlan hiç şefkat görmemişti, o yüzden ister istemez kendi çocukluğunu düşündü.

Wang Lin mezardaki nişana baktı. Uzun bir an sonra ayağa kalktı ve evlere baktı. Sanki 1,000 yıl önceye, anılarındaki en değerli yere geri dönmüştü.

Avlunun kapısını açtığında bir gıcırtı sesi geldi. Avludaki hiçbir şey değişmemişti. Masa hala duruyordu ama insan yoktu.

Wang Lin 1,000 önceden gelen sesi duyar gibi oldu.

"Tie Zhu, çalışman nasıl gidiyor?"

"Tie Zhu, iyi çalışmalısın. Bir dahaki yıl ülkenin büyük sınavı olacak. Bu sınav senin geleceğinin olup olmadığına karar verecek. Baban gibi olup tüm hayatını bu köyde kalarak geçirme. Yazık."

"Yeter. Her gün onu böyle sıkıyorsun. Tie Zhu'nun geçeceğine kesinlikle inanıyorum."

"Tie Zhu, dördüncü amcan iyi birisi. Yıllar boyunca onun yardımıyla babanın ahşap oymaları parayla satılıyor. Eğer iyi bir geleceğin olursa dördüncü amcana borcumuzu ödemeyi unutma."

Wang Lin'in vücudunu hüzünlü bir aura sardı. Avluya ve yüzlerce yıldır gelmediği eve girdi.

Kapıyı açtıktan sonra Wang Lin hala genç görünse de antik bir aura yaydı. Uzun süre sonra evine dönmüş yaşlı bir adam gibiydi ve eliyle her yere dokunmaya devam etti.

Duvara dokunduğunda zihninde çocukluk anıları canlandı. Kalbindeki hüzün daha da güçlendi ve ebeveynlerine karşı özlemi tüm benliğini kuşattı.

Ta Shan ve oğlanı dışarıda bıraktı ve atasal evinde tek başına oturdu. Evin aurasını hissetti ve yetişim dünyasını unutarak aile sevgisiyle büyüdüğü ve gülüp oynadığı çocukluğunu hatırladı.

Etraf tamamen sessizdi ve bu sessizlikte Wang Lin'in kalbi adeta bir arınma yaşadı. Orada tek başına otururken yavaş yavaş çocukluk anıları zihninde yüzeye çıktı.

Otururken yüzünde bazen mutlu bir gülümseme bazen de hüzünlü bir ifade oluştu. Çocukluk anılarını hatırlayabilecek tek kişi oydu, o yüzden onları sadece anımsayabilirdi.

Mutluluğu yalnızlıktı. Gülümsemesi net bir şekilde sessiz hüzünle doluydu... Gözlerinin kenarından yaşlar indi ve hafızasındaki anıları gibi yere düştü...

Ay yavaş yavaş geçti ve güneş yükselerek karanlığı def etti. Güneş ışıkları yeryüzüne düştü ve yayılarak tüm Wang Ata Şehrini kapladı.

Güneş ışığı pencereden içeri girdiğinde Wang Lin anılardan uyandı. Etrafa derin bir bakış attıktan sonra kalktı ve ayrıldı.

Ta Shan tüm gece orada hareketsiz durmuştu. Koca kafalı oğlanın ifadesi ise daha karmaşıktı. Geceyi çocukluk acısını hatırlayarak geçirmişti. Nedense bu acı dolu anılarda bir rahatlama bulmuştu.

En çok düşündüğü şey kendisini sürekli aşağılayan annesiydi. Daha önce bu anı büyük bir acı kaynağıydı ama şimdi daha az acı vericiydi.

Wang Lin'in grubu kendini gizlemedi. Şafak vaktinde hemen duvarın dışındaki askerlerin dikkatini çektiler. Askerler toplanırken duvarların dışında bağırışlar yükseldi. Askerler büyük bir düşmanla karşı karşıya kalmış gibi öldürme isteğiyle doluydu.

Aynı zamanda Temel Oluşturmadan Ruh Oluşturmaya kadar çeşitli yetişim seviyesinden 10 yetişimci oraya doğru koşturdu. İlahi hislerini yayarak onların üzerine kilitlendiler.

Duvarın dışından öfkeli bir kükreme geldi. "Utanmaz iblisler, Wang Ata Evi'ne ne cüretle girersiniz? Bunun tüm ailenizi kapsayacak bir ceza olduğunu biliyor musunuz?!"

Gökyüzünde kılıç enerjisi parlarken yetişimciler bütün öfkeleriyle geldiler. Wang Lin bu öfkenin sahte değil gerçek olduğunu görebiliyordu!

"Ata Evi'ne tespit edilmeden girebildiğinize göre yetişimci olmalısınız. Hangi tarikattan olursanız olun büyükleriniz sizi uyarmadı mı? Wang ailesi üyeleri dışında kimsenin içeri girmeye izni yoktur." Konuşan kişi Ruh Oluşturma aşamasındaki yaşlı bir adamdı.

Ta Shan ifadesizdi ve onlara bakmadı bile. Koca kafalı oğlan konuşmadan gözlerini devirdi.

Anne babasının mezarına bakan Wang Lin gözlerini çevirdi. Yetişimcilere doğru baktı ve yavaşça sordu, "Bu mezarı kim inşa etti?"

Wang Lin'in sesi düzdü ama yetişimcilerin kulağına ulaştığında sanki kulaklarına göklerin kudreti gelmişti. Aniden kalplerinde direnilmez bir hissiyat belirdi.

Bu his aniden geldi ve ifadelerinin büyük oranda değişmesine neden oldu. Ruh Oluşturma yetişimcisinin yüzü soldu. Ruh Oluşturma aşamasına ulaşmıştı ve kendi alanını kazanmıştı, o yüzden hissiyatı daha güçlüydü. Alanının yutulmak üzere olduğunu hissetti.

Sanki bir kuvvet onu cevap vermeye zorladı. Eğer cevap vermezse anında yerle bir olacaktı. İstemsizce birkaç adım geriye attı ve konuştu, "Bu... ölümlü soylu aile tarafından yapıldı. Orası Wang ailesi atalarının evi ve aynı zamanda Suzaku gezegeni atasının çocukluk evi!"

Bunu söylediğinde Wang Lin'e baktı ve irkildi. Bu adamın bir şekilde tanıdık geldiğini hissetti ama ne kadar çabalasa da çıkartamadı.

"Wang ailesi..." Wang Lin sessizce düşündü ve ailesinin mezarına baktı. Arkasını döndü ve yanındakilerle birlikte ayrılmaya hazırlandı.

Fakat tam o anda uzaklardan gümbürtü geldi ve büyük miktarda kara bulut akın etti. Aynı zamanda bulutların içinden öfkeli bir kükreme geldi.

"Cesursunuz. Wang Ata Evine girmek mi!? Xuan Dao Tarikatım burayı nesillerdir koruyor. Buraya girmeniz demek Xuan Dao Tarikatını yok saymanız demektir."

Gürlemeyle birlikte birisi ortaya çıktı. Bu kişi beyaz saçlıydı ve gözleri parlıyordu. Bununla birlikte erken aşama Ruh Dönüşümü aurası belirdi.

Çevredeki yetişimciler yaşlı adamı görünce hemen saygıyla durdular. Belli ki bu yaşlı adamın prestiji burada yüksekti.

"Xuan Dao Tarikatı..." Wang Lin yaşlı adam biraz daha nazik bir ifadeyle baktı. Başıyla onayladı ve yavaşça konuştu, "Ruh Dönüşümü aşamasına ulaştığına göre Zhao ülkesi de kademe 5 mi oldu?"

Yaşlı adam öfkeli gelmişti ama o anda irkildi. Kaşlarını çatarak konuştu, "Zhao ülkem 300 yıl önce 5. kademe yetişim ülkesi oldu. Suzaku gezegenindeki bütün yetişimciler bunu bilir. Kimsin sen!?" Fakat Wang Lin'e baktığında bir tanıdıklık hissetti. Sanki Wang Lin'i daha önce bir yerlerde görmüştü.

"5. kademe yetişim ülkesi..." Wang Lin yere baktı ve memnun hissetti. Ayrıldığında Zhao ülkesi 3. kademeydi ama şimdi yüzyılların ardından 5. kademe olmuştu bile.

Bakışlarını çevirdikten sonra yaşlı adama dikkatle baktı. Dikkatli bakınca bazı ipuçları yakaladı ve gülümsedi. Çok zayıf bir aura hissedebiliyordu. Bu aura kendisine aitti!

Zhao ülkesinde Ruh Oluşturma aşamasına ulaştığında 10 ruh tohumu bıraktığını hatırlıyordu. Bu yaşlı adam bu 10 kişiden biriydi.

Wang Lin gülümseyerek sordu, "Onca yıldır burayı senin Xuan Dao Tarikatın mı korudu? Tüm bu yetişimciler tarikatın öğrencisi mi?"

Yaşlı adam kaşlarını çattı ve Wang Lin'in grubuna dikkatle baktı. Nedense öfkesi zorla bastırılmıştı, sanki karşısındaki kişi ona çok yakın biriydi. Biraz tereddüt ettikten sonra konuştu, "Sadece Xu Dao tarikatım değil. Aralıklarla Suzaku gezegeninin farklı bir tarikatı burayı korur. Buraya gelenler saygıdeğer figürler ya da tarikat tarafından yetiştirilmiş büyük yeteneklerdir.

Suzaku gezegenindeki yetişimciler için Wang Ata Evini korumak büyük bir onurdur!" Yaşlı adam tüm bu detayları ona neden açıkladığını bilmiyordu. Bunu neden yaptığını da bilmiyordu.

Yaşlı adamın sözlerinden sonra Wang Lin gözleriyle diğer yetişimcileri süzdü. Her biri iyi yeteneklerdi. Wang Lin'in tecrübesiyle, yaşlı adamın doğruyu söylediğini hemen anladı.

Biraz düşündükten sonra iç geçirdi. Etkilenmişti, "Hepinize teşekkürler!" Bununla birlikte elbise kolunu salladı ve has enerji ortaya çıktı. Küçük kristallere dönüşerek yetişimcilerin üzerine indiler. Yerdeki muhafızlara bile düştü.

Bütün yetişimciler irkildi ve hemen vücutlarında bir sıcaklığın aktığını hissettiler. İfadeleri garipleşti.

"Sen..." Ruh Dönüşümündeki yaşlı adam daha da şaşırdı. Wang Lin'e baktı ve daha da tanıdık geldi.

"Çok iyisin. Eskiden ruh tohumu hediye etmem boşa gitmedi!" Wang Lin konuşurken arkasını döndü ve yanındakilerle birlikte ayrıldı. Üçü ufukta kayboldular.

"Ruh tohumu... Ruh..." Yaşlı adamın vücudu titredi ve hemen onun kim olduğunu düşündü. Yüzünde yüz yıllarca görülmeyen bir heyecan oluştu ve bağırdı, "Wang ailesi atası!"

Bu sözlerin ardından çevredeki yetişimciler sarsıldılar ve heyecanla doldular. Wang Lin'in gittiği yöne doğru bakarken gözlerine inanamadılar.

"O... O Wang ailesi atası mı?"

"Suzaku gezegeninin muhafızı. Sayısız yıllık tarihte gezegenin bir numarası. Wang ailesi atası, Wang Lin!"