Çevirmen: Zawoske

Editör: Mehmet Uyar

‘’Benim için kırıl! Kırıl! Kırıl!’’ Pun Nanzi’nin ifadesi ciddileşmeye başlamıştı. Devasa kasırga dağa çarparken sürekli ellerini sallıyordu.

Çevredeki kasabalardaki ve köylerdeki tüm insanlar dışarı çıkamayacak kadar çok korkmuştu, bu yüzden evlerinde saklanıyorlardı. Daha cesur olanlar ise camlarından bakmışlar ve sık sık yere çarpan havadaki devasa kasırgayı görmüşlerdi.

Başka bir beyaz yeşimtaşı kırılmış ve başka bir Temel Oluşturma aşamasındaki üstat bir ağız dolusu kan kusup yere düşmüştü.

Pun Nanzi mor bir su kabağı çıkardı. Eli bir mühür oluşturmuş ve karışık ilahiler söylemişti.  Su kabağı titremiş, içinden kırmızı bir sıvı çıkmıştı. Sıvının ortaya çıktığı anda, alev almış ve kasırgayı kuşatmıştı.

‘’Kırıl!’’ Pun Nanzi bir kükreme savurmuş ve yanan kasırga yere çarpmıştı. Bir patlamayla, sayısız çatlak ışık perdesinin üzerinde gelirmiş ve yayılmaya başlamıştı.

İki tane daha beyaz yeşimtaşı kırılmış, iki üstat daha yere düşmüştü.

8 beyaz sütundan, sadece 4 tane kalmıştı. İki Merkez Oluşturma üstadı dışında, iki Temel Oluşturma üstadının yüzleri tamamen solmuştu ve bedenleri titriyordu. Açıkça sınırlarına ulaşmışlardı.

Huang Long çoktan tüm iç tarikat öğrencilerini buraya getirmişti. Hepsinin yüzü şok ve korkuyla doluydu. Wang Hao da aralarındaydı. Yüzü hala soluktu, ancak eski haline göre oldukça iyiydi. Wang Lin’i gördüğünde, yanına ilerlemiş ve bir şey söylemekten aciz bir şekilde, şaşkınlıktan tutulmuş diliyle gökyüzüne bakmaya başlamıştı.

Gökyüzünde uçarken Pun Nanzi’nin yüzü çirkinleşmişti. Savunma formasyonunun gücü tahminlerinin çok ötesinde çıkmıştı. Bu formasyonun tam gücünde olmadığını biliyordu. Eğer Kadim Ruh seviyesindeki bir gelişimci tarafından kontrol edilseydi, daha çok güçlü olacaktı.

Şu anda, formasyon sadece savunma yapabilirdi, başka bir şey yapamazdı ancak eğer burada Kadim Ruh seviyesinde bir gelişimci olsaydı, gücü korkunç olurdu.

Kırmızı tenli üstat Temel Oluşturma seviyesindekilerin birer birer düştüğünü görürken, içi kan ağlıyordu. ‘’Kıdemli Pun Nanzi, Yuan Dao Tarikatın her zaman Heng Yue Tarikatı’mla iyi ilişkilere sahip olmuştur. Gerçekten hepimizi öldürmek istiyor musun?’’

Pun Nanzi havaya bir ‘’Hmph!’’ savurmuş ve yanıtlamıştı. ‘’Liu Wenju, 500 yıl önce sadece küçük biriyken, gidip Heng Yue Tarikatı’nda bir çekirdek öğrenci oldun, hatta Merkez Oluşturma aşamasına ulaştın. Formasyonunuzun yıkılması utanç verici olacaktır. Eğer kendin açarsan, hepiniz için işler daha kolaylaşacaktır.’’

Merkez Oluşturma uzmanı, Liu Wenju, tereddüt etmişti ki yaşlı kadın aniden kızgın bir sesle bağırdı, ‘’Kıdemli Pun Nanzi, bunu kabul edemem!’’

Pun Nanzi deliymiş gibi bir kahkaha patlatmıştı. Yüzü çökmüş ve bağırmıştı. ‘’Öyle olsun! Savunma formasyonu, benim için kırıl!’’ Bununla birlikte, elini savurmuş ve devasa tornada havanın üstüne yükselmişti. Kadim Ruh enerjisinden daha fazla yollarken yüzü kızarmıştı ancak kasırga daha da büyümüştü.

‘’Düş!’’ Pun Nanzi’nin el mührü değişmiş ve kasırganın aşağı düşmesini işaret etmişti.

Devasa kasırga biraz aşağı düştüğünde, uğultu sesleri duyulmuştu.

Bir çatlama sesiyle, ışık perdesindeki çatlaklar artmış ve bir tane daha Temel Oluşturma üstadı düşerken başka bir beyaz yeşimtaşı daha kırılmıştı.

Devasa kasırga bir inç daha düşmüş ve son Temel Oluşturma üstadı bir ağız dolusu kan kusup aşağıya düşmüştü.

‘’KIRIL!’’ Pun Nanzi’nin bağırışıyla, devasa kasırga bastırmış ve üç inç daha batmıştı. Çam tepesi sarsılmış; gök gürüldemesini andıran bir kükreyişle birlikte, tüm dağ düzinelerce metre yere gömülmüştü.

Heng Yue Tarikatı ile bağlantıyı oluşturan taş köprü yarısından kırılmış ve uçurumun aşağısa düşmüştü.

O esnada, Heng Yue Tarikatı’nın savunma formasyonu nihayet daha fazla dayanamamış ve ince parçalar halinde parçalanıp kaybolmuştu.

Son kalan iki beyaz yeşimtaşı sütunda kırılmış, Liu Wenhu ve yaşlı kadın konuşmaktan aciz bir şekilde, yüzlerindeki hüzünlü ifadelerle yere düşmüştüler.

Pun Nanzi soğukça homurdandı. Devasa kasırga güçlü bir baskı serbest bırakarak hala havada uçarken, Pun Nanzi yavaşça zemine doğru süzülmüştü.

Pun Nanzi yere indikten sonra, soğuk bir ifadeyle konuştu: ‘’Hanginiz Wang Lin?’’

Wang Lin çoktan çevredeki iç tarikat öğrencilerine arka çıkmıştı. Bu Kadim Ruh aşamasındaki uzmanın yapacağı ilk şeyin onu aramak olduğunu hiç düşünmemişti.

Çevredeki bütün öğrencilerin bakışları genç adama dönmüştü. Pun Nanzi grubu incelemiş ve bakışları Wang Lin’in üzerine gelmişti. Kaşlarını kaldırdı ve Wang Lin’in bu figür olması gerektiğini düşündü. Daha öncesinde, küçüğü Ou Yang birçok kez Wang Lin’den bahsetmiş ve kaybetmelerinin tamamen Wang Lin’den kaynaklandığını söylemişti. Wang Lin’i gerçekten kendi saflarına çekmek istiyordu.

Pun Nanzi her zaman Heng Yue Tarikatı’nın bölgelerini istiyordu. Bu sefer, Zhou Peng’le, kesinlikle kazanacaklarını ve Heng Yue Tarikatı’nın bölgelerine uluorta güç kullanmadan sahip olacağını düşünmüştü.

Ancak Wang Lin’in ortaya çıkması planını mahvetmiş ve ortaya çıkıp zorla bölgeyi almak zorunda bırakmıştı.

Pun Nanzi’nin tavırları soğuktu. ‘’Demek sen Wang Lin’sin?’’

Wang Lin derin bir nefes alıp ellerini birleştirdi ve saygıyla karşılık verdi. ‘’Bu öğrenci Wang Lin diye çağrılır. Kıdemli Pun Nanzi’yi selamlarım.’’

Pun Nanzi kafasını salladı. Liu Wenju ve Merkez Oluşturma aşamasındaki yaşlı kadına dönmüş ve konuşmaya koyulmuştu. ‘’Heng Yue Tarikatı’nın sahip olduğu tüm Kadim Ruh ataları başka bir ülke ile savaşta öldü. Siz çocuklar Heng Yue Dağı’nı daha fazla elinizde tutacak güce sahip değilsiniz. Başka bir tarikatın çalmasına izin vereceğinize, neden Yuan Dao Tarikatı’ma vermiyorsunuz?’’

Liu Wenju yaşlı kadına hüzünlü bir bakış atmış ve cevap vermişti, ‘’Kıdemli, lütfen iki tarikat arasındaki iyi bağları düşünün ve yapmayın…’’

Liu Wenju’ya konuşmasının bitirme izni tanımadan, Pun Nanzi sözlerini kesmiş ve sabırsızca kükremişti. ‘’TERK EDİN! Buradakiler dışında, başka hiç kimse gidemez! Eğer canımı sıkarsan, bütün tarikatı düşünmeden yok ederim!’’

Yaşlı kadın öfkelenmiş ve karşı koymak üzereydi ki Liu Wenju tarafından durduruldu. Kırmızı tenli adam derin bir nefes almış ve saygıyla konuşmaya koyulmuştu. ‘’Bu küçüğünüz kabul ediyor, ancak bu Heng Yue Dağı binlerce yıldır tarikatımızındır ve küçüğünüzün vazgeçmeye hakkı yok, sadece ödünç vermeyi kabul edebilir. Eğer gelecekte…’’

Pun Nanzi alayla gülümsedi. Bir kere daha Liu Wenju’nun sözlerini kesip söylenmişti. ‘’Ödünç vermek? Öyle olsun. Yuan Dao Tarikatıma 100,000 yıllığına ödünç ver o zaman!’’

Tüm iç tarikat öğrencileri öfkeliydi, ancak hiçbiri bunu belli etmeye cesaret edemiyordu. Aşırı durgun hissediyorlardı ve sessizce bekliyorlardı. Bazı öğrenciler kendileri hakkında düşünmeye başlamıştı.

Pun Nanzi’nin bakışları etrafını taramış ve Huang Long’un üzerinde durmuştu. ‘’Sen. Mor Ay kılıcını arkada bırak. Küçüğüm Ou Yang ona gözlerini dikmiş.’’

Huang Long aşağılamaya katlandı ve elleri sıktı. Liu Wenju ve yaşlı kadına doğru baktı. Onu beklediklerini fark ettiklerinde, iç geçirerek, kılıcını çıkarmış ve yere fırlatmıştı.

Pun Nanzi sağ elini uzatmış ve Mor Ay kılıcı eline uçmuştu. Kılıcı kaptığı an, mor bir gaz kılıçtan çıkmış ve devasa bir ejderha formuna bürünmüştü…

//Yine ben :D Bir bölüm daha atıyım dedim dayanamayıp. Şimdi burada bir konudan bahsedeyim. Bunların dediği küçüğüm olayı, belki biliyorsunuzdur, kıdemlilikle alakalı bir şey. Bir örnek vereyim, Deniz benim kıdemlim, ben ise Deniz’in küçüğüyüm. Aynı böyle durum. Bu kadarcık :D Neyse görüşürüz bakalım, yorumlarınızı esirgemeyin!