Yu Valarfin’in düşüşünden bir süre önce.

Burası Neko’nun kesinlikle bulunmaması gereken yerlerden birisiydi.

Berbattı, hangi akla hizmet buraya getirilmişti? Kanalizasyonda olmayı istemiyordu. Neko tatlı bir çocuktu ve kıymetli bir hanımefendiydi, onun gibi yüce biri böyle yerlerde dolaşmak zorunda bırakılmamalıydı.

Kanalizasyonun kötü kokusundan ağızlarına bağladıkları bezlerle korunmaya çalışsalar da kokuya karşı önlemlerinin etkili olmadığını Neko midesi bulandığında anlamıştı. Rüzgâr büyüsünü kullanarak kötü kokuyu taşıyan havayı kendisinin ve annesinin etrafından kovmuştu ama kanalizasyonun iğrenç kokusu çoktan üstüne sinmişti.

“Annem beni, üstün varlığı buraya getirirken ne düşünüyordu acaba?”

Neko kanalizasyon kelimesinin anlamını öğrendiğinden beri buraya girme fikrine karşı çıkıyordu.

Annesinin tanıdığı güvenilir bir kaynak bulundukları kanalizasyon sistemini takip ederek Sigma Kulesi’ne ulaşabileceklerini söylediği için kanalizasyondaydılar. Yola çıkmadan önce hiç kimse Neko’ya kanalizasyonun aslında ne olduğunu söylememişti.

“Merak ediyorum da benim gibi üstün bir varlığı, şaşaalı bir hanımefendiyi buraya sokarken aklınızdan ne geçiyordu anne? Derhal bir açıklama talep ediyorum.” Neko yanaklarını şişirdi ve cevap alabilmek için olabildiği kadar tatlı görünmeye çalıştı. Bunun için kendini zorlamasına da gerek yoktu.

“Hadi ama Neko, o kadar da kötü değil. Koku kötü ama ustam ile birlikte görevde olduğum için mutluyum,” dedi Sharley.

“Sana açıklama yapmanı söyleyen olmadı, aptal insan.”

Sharley, Neko’nun annesi Rie’nin çırağıydı. O da annesi gibi arak büyüsüne yatkınlık sahibi bir büyücüydü. Hızlı öğrendiği için annesini uğraştırmıyor ve onun ayak işlerini yapmaya gönüllü oluyordu.

Sharley kötü birisi değildi ama Neko’nun annesi Rie’ye karşı olan hisleri yüzünden Neko onu sevmiyordu.

“Sharley’ye karşı böyle kaba olmamanı daha kaç kere söyleyeceğim? Yalnızca Sharley’ye karşı da değil, herkese karşı kabasın. Hem bu ‘aptal insan’ da ne demek oluyor?”

Annesinin güzel sesini duyduğu için mutluydu, onun güzel sesi ile kendisini azarlamasıysa yüzünün asılmasına sebep oldu. Sharley yüzünden annesinden azar işitmişti ve Sharley’den nefret etmek için bir sebebi daha olmuştu.

Her çocuk gibi Neko da annesinin sevgi ve şefkatiyle kucaklanmak, onun tarafından övülmek ve değer görmek istiyordu.

Azarlanmak, Neko’nun arada sırada karşılaşsa da alışkın olmadığı bir şeydi ve küçük kalbinin yara almasına yol açıyordu.

“Siz hariç anne, siz en zeki insansınız!” Annesine aptal demiş olmak istemiyordu.

Annesi olarak gördüğü Rie onun yaratıcısıydı ve güçlü bir büyü kullanıcısıydı. Annesine aptal demek gibi bir saygısızlığı yapması mümkün değildi ve annesi bir aptal olsaydı bile, ona duyduğu sevgi yüzünden böyle bir şey söylemezdi.

“Ayrıca ben koku almıyorum, sen nasıl koku alıyorsun, Sharley?”

Neko yalnızca kendisini ve annesini kokudan korumak için rüzgâr büyüsünü kullanıyordu, Sharley için mana harcayacak değildi.

“Koku almıyor musunuz? Benim yarım saattir burnumun direği kırılıyor burada...” az önce kanalizasyonda gitmenin kötü olmadığını iddia ederken şimdi kendisini acındırıp Rie’nin ilgisini çekmeye çalışıyordu. “Neko? Neden gülüyorsun?”

Kıs kıs gülen Neko, Sharley’nin durumundan memnundu.

“Annemi ve kendimi büyümle kokudan koruyorum, senin gibi aciz bir varlığı büyümü harcamaya değer görüp kokudan koruyacak değilim.”

“Neko...” annesi onun aşağılayıcı tavırlarını kabullenmiş gibi seslendi.

“Sorun değil, usta. Ben, Neko’nun tavırlarına alıştım. Neko duygularını kabul etmekte zorlanan biri olduğu için böyle davranıyor, içinde bana karşı sevgi beslediğine eminim.”

“Kendini kandırıyorsun, yok öyle bir şey.”

Neko, Sharley’yi sevmiyordu. Sharley, Neko’nun annesi için uygun değildi ve uygun olacak biri gelse bile annesini paylaşmak istemiyordu. Sharley, Rie’yi sevdiği müddetçe Neko da Sharley’yi sevmeyecek ve ondan kurtulmak için çabalayacaktı.

“Gerçekten, hiç dürüst değilsin.” Sharley bir gülümsemeyle konuşursa Neko’yu yumuşatabileceğini düşündü.

Ama Neko kolayca yumuşatabileceği bir kız değildi. Sharley’nin yüzünü görmeyi bırak, annesi ve kendisinin yakınında olmasını bile istemiyordu. Ona bir cevap verme gereği duymadan annesine döndü.

“Beni neden bu pis yere getirdiğinizi açıklamanızı istiyorum. Eğer düzgün bir açıklamanız yoksa da ki beni bu yere getirmenin düzgün bir açıklaması olamaz, beni kucağınıza almanızı istiyorum. Evet, böyle yapmalısınız. Nadide bir sanat eserini taşır gibi, özenle, hiçbir pisliğin bulaşmadığından emin olarak beni kucağınızda taşıyın.”

Belki içindeki durumu mazeret göstermesi sayesinde annesinin kendisini kucağında taşımasını sağlayabilirdi.

“Ne kadar zekiyim,” diye düşünüp gülümsedi. Annesine yakın olmayı, sarılmayı ve öpülmeyi seviyordu. Şimdi de sözlerinin etkili olacağından ve kendisini kucağına alacağından emindi.

“Hayır, olmaz.”

Görevine odaklanmış Rie, tıpkı Neko’nun Sharley’nin sevgisini reddettiği gibi kesin bir şekilde Neko’nun isteğini reddetti.

Küçük kedi kulaklı kız kırılan kalbinin sesini duyar gibi oldu. Neko gibi birisi, zarif bir genç bayan, bir tatlılık abidesi nasıl reddedilebilirdi? Yer pisti ve ayakkabılarının tabanı bu pis zemine basarken kirleniyordu. Yürürken giydiği temiz beyaz elbisesinin kirlenmesi de olasıydı. Neko dolunun altında kalmış zayıf ve güzel bir çiçeğin korunduğu gibi korunmalıydı.

İtiraz etmek için eteklerini tutup kaldırdı, adımlarını hızlandırdı ve sinirden kızarmış yanaklarıyla annesinin yolunu kesti.

“Ne demek olmaz? Benim üstüm kirlenirse ne olacak? Çoktan pis koku benim nadide tenime sindi bile. Bir de kıyafetim kirlenirse ne olacak? Beni buraya hiç bilgilendirmeden getiriyorsunuz ama korunmamı bile karşılamıyorsunuz! Sharley’ye kaba davrandığım için mi? Ben, Neko, bu yüzden mi reddedildim? Eğer bu yüzdense o düşük yaşam biçiminden özür dilemeli miyim? Buna yaparsam beni kucağınıza alacak mısınız?”

Parmağını annesine doğrulttu ve yüksek ses tonuyla ama saygı kalıbının içinde sözlerini hiç duraksamadan sıraladı. Neko reddedilemezdi. Reddedilse bile en çok sevdiği kişi tarafından reddedilmemeliydi.

“Şehrin güvenli sokaklarında yürüyüş yapıyor olsaydık tamam derdim, Neko ama burada dev böcekler ya da onun gibi şeyler olabilir. Öyle bir şey varsa dövüşe hazır olmalıyım, seni kucağımda taşırken hazırlıksız yakalanırsam yaralanabiliriz.”

“Dev böcekler mi?” Böcekleri gözünün önünde canlandırmayı deneyince yüzünü ekşitti.

Canavarların olacağı bilgisi kendisine verilmemişti ve böyle bir şey varsa bu aslında kucakta taşınması gerektiğini gösteren bir başka sebepti. Gücü sayesinde karşısına dev bir böcek gelse bile öldürebilirdi ama böceklerle savaşma işi bir hanımefendiye uygun değildi.

“Eğer bir böcek varsa onların bana ulaşmaması için kucakta taşınmam gerekir. Böcekler geldiğindeyse Sharley önden giderek kaçmamız için onlara yem olu- yani... Kendini feda eder. Ne ben ne de siz böceklerle uğraşmamalısınız.”

“Eğer bu ustam içinse sorun etmem ama yine de böcekler tarafından yenilmediğim bir senaryo varsa onu tercih ederim.” Sharley yine Neko’nun sempatisini kazanmak için tatlı gözükmeyi denemiş ve sesinin çocuk sesi gibi çıkması için inceltmişti.

“Sen yem olsan en iyisi olurdu. Böylece annemle benim aramda istenmeyen bir başkası olmazdı.”

Tartışma bir yere gitmeyecek ve Neko’nun cevapları değişmeyecekti, cevap vermek yerine onunla konuşmayı kesti ama Sharley’nin yem olduğunu düşünerek gülümsüyordu.

“En azından annemin elini tutmak isterdim.” Neko iç çekerek annesinin zarif parmaklarına baktı. İki elini kullanarak bir harita tuttuğu için elleri meşguldü.

“Bu haritaya göre yakınımızda bir yerlerde bir kat aşağıya inen bir merdiven var. Profesör bana buradan aşağıya indiğimizde daha geniş ve kanalizasyona bağlı olmayan bir alana gireceğimizi söyledi.  Aşağıya indikten sonra önümüze birkaç yol ayrımı gelecek, onları geçtikten sonra dümdüz ilerleyecek ve Sigma Kulesi’nin altında olacağız.”

“Burada!” Rie sözünü bitirir bitirmez merdiveni bulan Sharley, Rie’nin işine yaradığı için sevindi ve aferin beklercesine Rie’ye baktı.

Rie istediği övgüyü ona vermedi ve Sharley, yolun tehlikeli olup olmadığını kontrol etmek için merdivenlerden inen ilk kişi oldu. Böylesi daha iyiydi, aşağıda tehlikeli bir şey varsa önce zayıf halka olan Sharley elenir ve tehlikeyi fark eden Neko, annesini alarak buradan kaçardı.

“Anne, aşağıdaki yaşam formunun siz inerken altınızdan bakmaması için önce ben inmeliyim.” Neko merdivenden inmeye hazırlanan annesinin önüne geçti.

Annesi, Neko’nun iyi bir noktaya değindiğini düşünerek ilk inen olmasına müsaade etti.

“Oradan kaçıl düşük yaşam formu, başını yukarı kaldırdığını fark edersem seni parçalara ayırırım.”

Sharley ilk inen Rie olmadığı için hayal kırıklığına uğramıştı. Neko inerken merdivenlerden uzaklaştı. Neko indikten sonra da Sharley’nin başka yere baktığından emin olarak annesine inmesini söyledi.

“Annemin iffeti korundu, aferin bana!”

Yüzünde gururlu bir gülümse belirdi ve ellerini hayatının en büyük görevini başarmışçasına beline yerleştirerek göğsünü kabarttı.

Aşağısı tıpkı annesinin söylediği gibi kanalizasyon sisteminden ayrıydı. Burada da böcekler ve duvar köşelerinde örümcek ağları bulunuyordu ama yolun ortasından geçen bir dışkı nehri bulunmadığı için yukarısına kıyasla daha kabul edilebilir bir yoldu.

“İsterseniz beni sırtınızda da taşıyabilirsiniz.”

Neko’nun önerisi annesinin sessizliği tarafından reddedildi.

Başka zamanlarda böyle reddedilmek Neko için yıkıcı olabilirdi ama annesinin bir görevdeyken görevine aşırı yoğunlaştığını bildiğinden sadece biraz üzülerek reddedilme acısını atlatıyordu.

“Seni taşımamı ister misin?” diye sordu Sharley.

“Yukarıdaki bok nehrinde yüzmeyi tercih ederim.”

Sharley’yi kaba bir şekilde tersledi ve bir böceğin kanıyla ayakkabılarını kirletmemek için daha dikkatli yürümeye başladı.

“İlginç, çok çabuk yoruldum.”

Bu seferki kucakta taşınmak için ürettiği bir bahane değildi. Gerçi, Neko için önceden söylediği şeyler de bahane değil, gayet mantıklı doğrulardı ama bu sefer daha ciddi söylemişti. Neko gerçekten yoruluyordu ve bu kadar çabuk yorulmasında doğal olmayan bir şey vardı.

Gece görevi olduğu için önceden uykusunu almıştı ve uyanık olduğu zamanlarda da normal bir çocuk gibi enerjikti. Neko biraz yürüdüğünde hemen yorulacak birisi değildi.

“Ben de biraz yorgunum sanki. Belki de kanalizasyonun kokusu yüzündendir.”

“Aslında ben pek yorgun sayılmam.”

Sharley ile aynı görüşte olmak onu rahatsız ediyordu. Sharley yorulduysa Neko saatlerce ayakta durabilecek kadar enerji dolu olurdu. Sonuçta kendisi Sharley’den daha güçlü, daha zeki, daha tatlı ve daha özel birisiydi. Rie’nin sevgisini hak edecek tek kişi Neko’ydu.

Neko’nun üstünlüğü bir yana, gerçekten yorulmuştu. Belki Sharley’nin söylediği gibi kokunun etkisi olabilirdi ama Neko büyüsü sayesinde kokudan etkilenmiyordu. Neko şu anda yorgun hissetmesinin sebebinin başka bir şey olduğunun farkındaydı.

“Endişelenmeme gerek yok,” diye düşündü. Sadece burada olmak istemediği için psikolojik bir yorgunluk geçiriyor olabilirdi. Eğer onların yorulmasını sağlayan şey başka bir etmense annesi çoktan bunu fark etmiş ve önlemini almış olurdu. Onun yanındayken tamamen güvendeydiler.

Sharley yolun güvenliğini sağlamak amacıyla Neko ve Rie’nin önünde ilerlemeye başladı. Sharley’nin elinde tuttuğu meşalenin alevleri yolu aydınlatıyor ve duvar ile tavan arasına örülmüş ağları açığa çıkartıyordu.

Tünelin içinde birkaç dakika ilerledikten sonra bir yol ayrımına geldiler. Sharley ayrıma geldiklerinde aniden durdu.

“Sağa döneceğiz.” Rie elindeki haritaya bakarak gidilecek yönü gösterdi.

“O yüzden durmadım,” Sharley’nin sesi Neko’yu endişelendirecek şekilde tedirgin çıkmıştı. “İleride bir şey hissettiğime eminim.”

Sharley kendini duvara yakın tutarak sağ taraftaki yola bir adım attı. Daha sonra kendi çevresinde dönerek etrafı kontrol etti.

Sharley’nin daha önce birkaç kez kendilerini boşu boşuna endişelendirmişliği olduğu için Neko bunun yanlış alarm olabileceğini düşünebilirdi. Eğer bu Sharley’nin yanlış anlamasıysa Neko şaşırmazdı fakat Sharley’nin yüzündeki gergin ifade Neko’yu korkutuyordu.

Sharley kendisini saçma sapan bir nedenden ötürü korkuttuysa en ağır şekilde cezalandırılması gerekecekti. Ayrıca Sharley gereksiz yere endişeleniyor olsa bile Neko bir tehlikeye karşı hazırlıklı olmanın iyi bir fikir olduğuna karar verdi. Her an büyü yapmaya hazır şekilde vücudunun etrafında rüzgârı toplamaya başladı. Annesini korumak istiyordu.

Meydana gelen sessizlik Neko’nun tedirginliğini geçen her saniyede arttırıyordu. Buradan gitmeleri en iyisi olurdu. Annesinin kolundan tuttu ve gitmelerini söylemek üzere ağzını açtı.

-------------------------

15.11.2021 - 18:55