Sovereign of the Three Realms - Bölüm 364: Göksel Çeyreğin Kuralları

---

“Kardeş Kaya?” Liu Wencai heyecanlı şekilde Jiang Chen’in apartmanına gelmişti, fakat burada hiç kimsenin olmadığını fark etti.

 

“Gitti mi?” Liu Wencai boş avluya aptal bir bakış attı. Kardeş Kaya’nın göksel çeyreğe gittiğini fark etti.

 

“Teşekkürler Kardeş Kaya.”

 

Jiang Chen ortamda olmasa bile, Liu Wencai yine de minnetini göstermek istedi.

 

“Üç aylık döngüde elimden geleni yaparak göksel çeyreğe çıkacağım ve kardeşliğimizi sürdürmek için çabalayacağım.”

 

Liu Wencai’nin kalbinde inanılmaz bir özgüven oluşmuştu.

 

…

 

Göksel çeyrek tam da Jiang Chen’in tahmin ettiği gibiydi, ruh enerjisi ile dolup taşıyordu.

 

Yeryüzü çeyreği burasıyla yarışamazdı bile.

 

“Göksel çeyreğe hoş geldiniz.” Bir gözetmen samimi şekilde karşılama yapmıştı.

 

Göksel çeyrekte dört adet gözetmen vardı, her biri bir topluluktandı.

 

“Kurallar gereğince, bu çeyrekte sıralamanız son on sıradan başlayacak. Skorunuz sıfırdan başlayacak.”

 

Her şey sıfırdan mı başlıyordu?

 

Jiang Chen şaşırdı, bunu neden söylemişlerdi ki? Burası yeni bir çeyrek olduğuna göre elbette sıfırdan başlanılacaktı.

 

“Hehe, yüzlerinizdeki ifadeye bakılırsa söylediğim şeyi garip buldunuz. Bunun garip olduğunu düşünmeyin, burası göksel çeyrek, bundan dolayı elbette diğer çeyreklerden farklı olacak. Burada her döngüde elde edilen skoralar toplanarak final skor oluşturulur. Göksel çeyreğe yeni gelen her katılımcı sıfırdan başlar.”

 

“Usta gözetmen, ben ilk döngüde göksel çeyrekte başladım ve daha önce bir skorum vardı, yeryüzü çeyreğine düştüm ve tekrar buraya yükseldim, daha önce elde ettiğim skorumu saydırabilir miyim?”

 

Bu durumda olan birçok katılımcı vardı.

 

Önceki skorlarının geçerli sayılmasını elbette isterlerdi.

 

Gözetmen hafifçe gülümsedi: “Üzgünüm, göksel çeyrekten ayrıldığınızda skorunuz sıfırlanır. Geri geldiğinizde yeni katılan kişilerle aynı şekilde, sıfırdan başlarsınız.”

 

Katılımcıların yüz ifadeleri değişti: “Bu… Bu adil değil. Bu dudumda iki aydır burada olan kişiler daha yüksek skora sahip olacaklardır. Bunun anlamı bizim sadece seçmelere katılmaktan başka amacımızın olmadığı anlamına gelmez mi? Sadece formalite icabı burada olduğumuz anlamına gelmez mi? Nasıl olur da göksel çeyrekteki diğer kişilerle rekabet edebiliriz ki?”

 

“Formalite icabı mı?” Gözetmen soğuk bir ifadeyle gülümsedi: “Eğer kendine güvenmiyorsan bu seçmelere neden katıldın ki? Bu seçmeler dâhi kişilerin açığa çıkarılması için düzenlendi. Gerçek bir dâhi kişi, dezavantajlı olduğu durumlardan da sağ çıkabilmelidir. Neden daha önce göksel çeyrekten yeryüzü çeyreğine düştün ki? Sanki biz mi gönderdik seni? Yeryüzü çeyreğine düşmen senin suçun.”

 

Katılımcılar konuşamaz haldeydi.

 

Jiang Chen ise bilerek sessizliğini koruyordu. Kurallar her ne kadar saçma gelse de, bir şeyleri protesto etmek için kendini öne atacak birisi değildi.

 

Sonuçta kurallar başkaları tarafından koyuluyordu. Kuralları sorgulamak mantıken saçmaydı.

 

“Pekâlâ, kurallar bu şekilde devam edecek. Buraya gelen herkes göksel çeyreğin kurallarını anlayıp kabul etmeli. Göksel çeyrek diğerlerinden tamamen farklı bir yer. Burada geçmeniz gereken testler sadece mücadelelerden ibaret değil. Gelin ve katılımcı belgelerinizi alın. Kuralların yazılı olduğu bir kağıt daha var, onu da alın. Gidip dikkatlice çalışın bu kağıtlarda yazılanlara!”

 

Göksel çeyreğe dönüş yapan kişilerin sıfırdan başlayacağı zaten yeni katılımcı belgeleri verilmesinden belliydi.

 

Göksel çeyrekte yüz kişi vardı, bundan dolayı yeni gelenler doksan bir numaradan başlıyordu.

 

Jiang Chen’in katılımcı numarası elbette doksan birdi, belgesi ile beraber kuralların yazılı olduğu kağıdı da aldı.

 

“Pekâlâ, her zaman olduğu gibi, bugün ilk gün olduğundan teste tabii tutulmayacaksınız. Üçüncü döngü resmi olarak yarın başlayacak. Unutmayın, göksel çeyrekte sadece gerçek dâhiler barınabilir. Şikayet eden ve çok ses çıkaranlar küme düşmeye mahkumdurlar. Kuralların tamamını dikkatli şekilde okuyun, dağılabilirsiniz.”

 

Jiang Chen gözetmenin konuşmasını bitirmesinden sonra hiç oyalanmadı, direkt olarak apartmanının yolunu tuttu.

 

Göksel çeyrek yeryüzü çeyreğinden neredeyse beş kat daha geniş bir yerdi. Her katılımcının kendi apartmanı ve avlusu vardı. Her şey oldukça sakin görünüyordu ve kimse kimseyi rahatız etmiyordu.

 

Jiang Chen doksan bir numaralı apartmana gitti ve mırıldandı: “Burası üç ay boyunca benim evim olacak ha?”

 

Kapıyı açtığı an alışkanlık olarak etrafı araştırmaya başladı. İçeride birkaç tur attıktan sonra sıra dışı bir şeye rastlamayınca avluda bir sandalyeye oturdu ve kuralları okumaya başladı.

 

Göksel çeyrek diğerlerinden kesinlikle farklıydı.

 

Görünüşe göre bu çeyrek daha çok katılımcıların yetişimlerine önem veriyordu.

 

Bir kişinin korunu yükseltmesi için iki farklı yol vardı.

 

Yöntemlerden birisi temel, diğeri ise gelişmiş bir yöntemdi.

 

Temel yöntem herkes için geçerliydi, toplamda dört ana bölgeye ayrılmıştı, her alanda beş sınav vardı ve toplamda yirmi sınav ediyordu.

 

Her sınav beş puandı ve toplamda yüz puan ediyordu.

 

Bu sınavlar tamamlandığında başarı oranına göre puanlama yapılacaktı, yarım bırakılmış sınavlardan puan alınamayacaktı.

 

Gelişmiş yöntemde ise puan kazanmak için birçok yol vardı.

 

Mesela diğer katılımcılara meydan okumak.

 

Diğer katılımcılara meydan okumak için yirmi puan kadar bahis oynamak gerekiyordu, eğer meydan okuyan kişi kazanırsa kendi yatırdığı yirmi puanı ve rakibinin yirmi puanını alıyordu. Eğer meydan okuyan kişi kaybederse kendi yatırdığı puanları meydan okuduğu kişiye kaptırıyordu.

 

Kurallara göre her katılımcı bir günde sadece bir kez meydan okuyabilirdi ve rakibi rastgele seçilecekti.

 

Eğer meydan okuyan kişinin karşısına kendisinden eğitim seviyesi daha yüksek birisi çıkarsa bahsi artırma hakkı doğuyordu.

 

Bu durum beraberinde ne getiriyordu? Elbette karşılıklı olarak anlaşma sağlandığında ortaya koyulan bahsin artabileceği anlamına geliyordu.

 

Kurallar gereği temel bahis miktarı yirmi puandı, eğer iki taraf da anlaşırsa bahis konulan puan elli, yüz hatta ellerindeki bütün puanlar kadar olabiliyordu.

 

Fakat elbette, bunun yaşanması için iki tarafın da onay vermesi şarttı.

 

Elbette bu durum dengeli şekilde düzenlenmişti. Eğer bir kişinin mücadele ederken bilerek yenildiği tespit edilirse bu sefer iki tarafın da puanları sıfırlanıyordu.

 

Bundan dolayı önceki iki aylık döngüde hiç kimse bütün puanını bahis olarak ortaya koyma cesaretini gösterememişti.

 

Sonuç olarak göksel çeyreğe gelmek ve burada barınabilmek zor bir işti ve hiç kimse bir kumarbazın aklı ile hareket ederek bütün puanını kaybetmek istemezdi.

 

Göksel çeyrekteki herkes önce ilk atmış dört kişi arasına, sonrasında ise final on altı kişi arasına kalmayı arzuluyordu.

 

Hiç kimse bilinçli olarak ve isteyerek kendi puanını kaybetmezdi.

 

Elbette askeri Dao dünyasında bir kişinin kendisini feda ederek bir başkasının yükselmesine yol açması daha önce rastlanmış bir şeydi, fakat bu seçmelerdeki gibi büyük bir olay için kimse bunu göze alamazdı.

 

Diğer katılımcılara meydan okumanın dışında elbette puan kazanmak için başka yöntemler de vardı.

 

Mesela çeşitli görevleri yerine getirmek.

 

Toplamda beş seviyede görev vardı.

 

Birinci seviye görevi bitirenler on puan,

 

İkinci seviye görevi bitirenler yirmi puan,

 

Üçüncü seviye görevi bitirenler kırk puan,

 

Dördüncü seviye görevi bitirenler yüz puan,

 

Ve son olarak beşinci seviye görevi bitirenler iki yüz puan kazanıyordu.

 

Hangi seviye görev olursa olsun, katılımcılar görevi tam olarak bitirmediğinde puan alamıyorlardı. Bunun sebebi, eğer görev tamamlanmazsa görevin puanının katılımcının skorundan düşürülmesindendi.

 

Eğer bir katılımcı beşinci seviye göreve başvuracaksa, bu durumda skoru en az iki yüz puan olmalıydı.

 

Kurallara göre bir günde sadece bir göreve başvurulabiliyordu. Eğer katılımcı başarısız olursa sonraki beş gün boyunca görev başvurusunda bulunamıyordu.

 

Bu sıradan görevler dışında bazı sıra dışı görevler de bazen verilebiliyordu. Bu özel görevlerden gelecek olan puanlar elbette sıradan görevlerin puanlarına göre daha fazlaydı.

 

Fakat böylesine sıra dışı görev sadece ayda bir defa denk gelebiliyordu.

 

Böyle sıra dışı bir görev açıklandığında bütün katılımcılar bir anda heyecanlanıyordu.

 

Bunun sebebi katılımcıların bu sıra dışı görevlerde başarısız olmaları durumunda skorlarından bu puanın silinmemesiydi. Fakat elbette bu görevleri sıra dışı kılan faktörler arasında bu görevlerin bazı tehlikeler içermeleri de vardı.

 

Jiang Chen kuralların yazılı olduğu kağıdı birkaç defa okudu ve güzel bir stratejik plan geliştirmeye başladı. Görünüşe göre katılımcılar arasında geniş bir puan farkı oluşturulabilirdi.

 

Yeni gelenlerin şansı azdı elbette fakat yok denemezdi.

 

Eğer bir katılımcı fazlasıyla agresif davranırsa, yani bir kumarbazın zihni ile hareket ederse sonunda her şeyini kaybedebilirdi.

 

Fakat yeni gelen katılımcılar elbette biraz agresif bir strateji izlemeliydi, çünkü kendileri sıfır puandan başlıyordu.

 

“Göksel çeyreğin sınavları oldukça garip ve karmaşık. Benim elimde şu anda tek bir puan bile yok, görünüşe göre temel yöntemleri kullanarak puan kazanmalıyım. Toplamda yirmi görev var, ben hepsinden de yüzer puan almalıyım. Elimde biraz fazlaca puan biriktirdikten sonra puanlarımı üzerlerine ekleyerek katlamalıyım. Şu anda elimde puan olmadığı için ilk başlarda agresif davranmamalıyım. Aksi takdirde, eğer temel puanımı da kaybedersem geri dönüş yapabilmemin imkânı yok.”

 

Jiang Chen yeni gelenlerden olduğunun gayet farkındaydı, elinde hiç puan yoktu. Eğer elindeki temel puanları da kaybederse bu sefer yeryüzü çeyreğine geri dönmesi mecburdu.

 

Elinde sadece yüz temel puan vardı, bundan dolayı biraz koruyucu bir strateji ile hareket etmeliydi.

 

Eğer üst üste mağlup olursa bu durumda diğer katılımcıların kendisine gülmesini izlemekten başka çaresi kalmayacaktı.