Sovereign of the Three Realms - Bölüm 365: Long Juxue’yle Tekrar Karşılaşmak

---

Jiang Chen kuralları tam anlamıyla kavradığında artık stratejisini de oluşturmuştu.

 

“Bütün temel puanları elde etmem lazım, bu şekilde elimde yüz puan olacak. Bu şekilde aynı zamanda birkaç mücadele de edebilirim. Birinci seviye bir görev on puana denk geliyor, üstelik bu görevler her gün alınabilen görevler. Özel görevlere gelince, bu görevler her ne kadar fazla puan veriyor olsalar da sonuçta benim puanlarımı riske atabilecek bir lüksüm yok, bu görevler sadece ayda bir defa geliyor, ben şimdilik sadece bunun hayalini kurmakla yetinmeliyim.”

 

“Ben henüz yeni başladım, ilk başlarda sakin kalıp gözlem yapmalıyım, vahşi şekilde saldırmamalıyım.”

 

Jiang Chen kendisi için bir plan hazırladı. Elinde kaynak olmadan sıfırdan başlayacaktı, işleri yavaştan yürütmek kesinlikle en mantıklı şeydi.

 

“İki aylık döngüyü tamamladım bile, bu çeyrekteki katılımcılar çoktan birçok puan elde etmiş olmalılar. Benim başlangıç puanım diğerlerinden oldukça geride olmalı. İyi ki üç yıllık süreden sadece yarım yıl geçti, hala rakiplerime yetişmek için iki buçuk yılım var. Elbette bu süre içinde elenmediğimi ve yeryüzü çeyreğine düşmeyeceğimi var sayarsam…”

 

Jiang Chen elbette bunun yaşanmasına izin vermezdi, kesinlikle küme düşmeyecekti.

 

“Acaba şu anda buradaki müritlerin elinde kaç puan var?” Jiang Chen bu çeyrekte yeniydi, diğerleri hakkında bir tahmin yürütemiyordu.

 

“Şimdilik bunu hesaplayamıyor olsam da, en üst sırada olanlar sanırım yaklaşık olarak bin puana sahip olmalı.”

 

Sonuç olarak altı aylık süreç demek toplamda yüz seksen gün demekti, eğer bir katılımcı en basit görevlerden tamamlamış olsa bile toplamda bin sekiz yüz puan elde etmiş olacaktı. Üstelik her ay gelen iki yüz temel puan sayılmadan bile.

 

Elbette puanlar sadece artış gösterecek diye bir şey yoktu. Bir katılımcı bir görevde başarısız olduğu an hem puanları silinecek, hem de sonraki beş gün boyunca görevlere başvuramayacaktı.

 

Jiang Chen göksel çeyreğin kurallarının daha çok katılımcıların yetişimleriyle ilgilendiğini anladı. Üç yıllık süreçte katılımcıların tamamen gelişmesini isteyen bir düzen kurulmuştu.

 

Bundan dolayı diğer çeyreklere oranla katılımcılar arasındaki savaşlar daha az miktardaydı. Bunun sebebi dâhi müritler arasındaki savaşların azaltılarak ölümlerin önüne geçebilmekti.

 

Elbette dâhi müritler savaştığında mücadeleler çok daha ölümcül oluyordu.

 

Bundan dolayı bu çeyrekte mücadeleler daha az sayıdaydı.

 

Elbette bu durum hiç mücadele olmadığı anlamına gelmiyordu. Diğer katılımcılara meydan okuyup başarılı olmak en az yirmi puan kazandıran bir durumdu. Bu elbette savaş kabiliyetlerine güvenen katılımcıların favori yöntemiydi.

 

Elbette mücadeleler gerekliydi, bu şekilde katılımcıların ilerleme ve gelişme hızlarına bakılabiliyordu.

 

Bu tarz mücadeleler elbette ölümcül seviyede olmuyordu, fakat yine de diğer çeyreklerden çok daha sert ve vahşi geçiyordu.

 

Jiang Chen bu durumun dört büyük topluluğun amacı olduğunu biliyordu.

 

Sonuçta final kısmında sona kalan atmış dört kişi seçilecekti. Bundan sonra katılımcılar aralarından kimin en üstün olduğunun kanıtlanacağı bir rekabete gireceklerdi.

 

Üç yılın sonundaki final raundu dâhilerin gerçek yeteneklerini sergilemeleri için asıl fırsattı. Üç yıllık süreç aslında katılımcıların sadece yetişim yapmaları, gelişmeleri ve seviye yükselmeleri için ayrılmış bir süre gibiydi.

 

Göksel çeyrekte her türlü üstün avantaj mevcuttu.

 

Aslında, toplulukların bütün müritleri burada bir araya toplanmıştı. Ortamdaki herkes gergin ve rekabetçi bir yapıdaydı. Bu şekilde herkes birbirinin en iyi motivasyonu haline gelmişti. Eğer bir yetişimci rekabet hissedemiyorsa gelişmekte zorlanıyordu.

 

Gelişme hızı rekabetin ne kadar zorlayıcı olduğuna göre değişiyordu.

 

Jiang Chen kuralları iyice tekrar edip ezberledikten sonra ilk olarak bütün temel puanları toplayarak yüz puana ulaşma hedefi koydu kendine.

 

Bu temel puanlar ileride yapmak istediği hamleler için kaynak oluşturacaktı.

 

İşin aslı Jiang Chen şu anda burada bir çaylak statüsündeydi, sadece yeni gelen çaylakların yapabileceği şeylerle kısıtlıydı. Eğer yüz temel puanı toplasa bile anında beşinci seviye görevlere başvuramazdı.

 

“Boş versene, mademki göksel çeyreğe geldim, o halde etrafı dolaşıp biraz izleyeyim. Rekabeti gözlemleyeyim.” Jiang Chen gizemli çeyrekte ve yeryüzü çeyreğinde asıl gücünü ortaya çıkarıp tam gücü ile rekabet etmemişti.

 

O çeyreklerdeyken, elinde barındırdığı avantajlar sayesinde olağanüstü bir galibiyet serisi yakalayabilmişti.

 

Fakat göksel çeyrek farklıydı, elit müritler arasındaki elit müritlerle karşılaşacaktı burada!

 

Bu çeyrekte hiçbir rakibini küçümseyemezdi. İşin en kötü yanı ise buradaki çoğu mürit toplamda altı aylık iki döngüyü burada tamamlamıştı ve göksel çeyreğin hem ortamına hem de kurallarına yeni gelmiş bir çaylağa göre çok daha sıkı şekilde hâkimdiler.

 

Göksel çeyreğin diğer çeyreklerle benzer kısımları da vardı, mesela erişim yasağı olan kısımlar.

 

Eğer bir katılımcı bu yasaklı alanlara girerse formasyonlar sayesinde bir saldırıya uğrayacaktı.

 

Apartmanların dışında ana meydan olarak tanıtılan bölge katılımcıların erişim izninin olduğu tek bölgeydi. Temel görevler, görev anons bölgeleri ve mücadele ringleri buradaydı.

 

Apartmanlara gelince, apartmanlara giden yollar hariç bütün kısımları içinde yaşayacak olan katılımcıya özeldi ve özel mülk olarak geçiyordu. Jiang Chen apartmanlara izin olmadan girilemeyeceğini fark etmişti.

 

Jiang Chen etrafı keşfetmek için dolaşırken etrafta başka kimsenin olmadığını fark etti.

 

“Görünüşe göre ben biraz saf davranmışım. Vakit nakittir, hiç kimse dışarıda dolaşmak istemiyor, görünüşe göre herkes değerli vaktini yetişim yapmak için harcıyor.”

 

Jiang Chen kendini onaylamaz şekilde kafasını salladı. Meseleler hakkında dikkatli şekilde düşünüyordu, göksel çeyrekte hiç arkadaşı yoktu. Eğer birileri ile sohbet etmeye kalkışsa kendine konuşacak birisini bulamayacaktı.

 

Zaten buradaki bazı müritleri önceden tanıyordu, Long Juxue, Chu Xinghan ve Luo Huang. Luo Huang denen mürit Gök Ağacı Krallığının sınır bölgesinde Tian Shao ve Gouyu’ya saldıran kişiydi. Elbette olaylara karışanlar arasında Kıymetli Ağaç Topluluğundan Demir Dazhi ve Zhou Yi de vardı.

 

Bu kişilerin hepsi Jiang Chen’in rakipleriydi.

 

Jiang Chen’in düşünceleri ilerliyordu, kederli şekilde gülümsemekten kendisini alıkoyamadı. Göksel çeyreğe henüz yeni gelmişti fakat geldiği gibi beş adet düşmanı olmuştu bile.

 

Etrafta bir süre daha yürüdükten sonra canı sıkıldı ve apartmanına geri döndü.

 

Aynı zamanda diğer bütün katılımcıların kapalı kapılar ardında yetişim yapıyor olması Jiang Chen’in üzerinde küçük de olsa bir baskı yaratmıştı.

 

“Aslında ben göksel çeyrekteki tek dördüncü seviye ruh âlemi uygulayıcısı olabilirim.” Jiang Chen uygunsuz bir ifadeyle gülümsedi, kalbinde bir baskı oluştu.

 

Jiang Chen birinci kademe seçmeler esnasında dördüncü seviyeye geçiş yapmıştı. Bunun üzerine ise gizemli ve yeryüzü çeyreğinde yarım yıl kadar süre geçirmişti ve bu süre boyunca oldukça sıkı çalışmıştı, fakat bu çalışmasının büyük çoğunluğunu Tanrı ve Şeytanın Dokuz Dönüşümü tekniğine ayırmıştı.

 

Ama yine de ruh okyanusu her gün yüksek oranda ruh enerjisini absorbe etmişti, eksik kısım sadece Jiang Chen’in bu ruh enerjisini yetişim yaparak özümsememesiydi. Aynı zamanda önceki altı aylık süreçte sürekli olarak mücadeleler yaparak ve Liu Wencai ile antrenman yaparak pratik egzersiz de yapmıştı.

 

Gerçek bilginin kaynağı savaş kabiliyetinden gelirdi, Jiang Chen’in yetişim seviyesi sabit bir hızla gelişmeye devam etmişti bu yüzden.

 

Her ne kadar beşinci seviyeye geçiş yapmamış olsa da, sonuçta temeli sağlamdı. Kısa süre içerisinde beşinci seviyeye yükselme şansı vardı.

 

“Göksel çeyreğin bana sağladığı üstün çevresel faktörlerle, belki de beşinci seviyeye geçmeyi deneyebilirim. Sonuçta önümde üç ay gibi bir süre var, ben bunu fırsata çevirerek seviye yükselebilirim.”

 

Zaten beşinci seviye yeryüzü derecesinin tam ortasıydı.

 

Dördüncü seviyeden beşinciye geçmek demek, temelin zaten var olduğu, sadece bu temelin üzerine bir şeyler eklemek gerektiği anlamına geliyordu.

 

Fakat her ne kadar iki seviye arasında bir bağlantı bulunuyor olsa da, sonuçta aralarında elbette bir fark vardı.

 

Yeryüzü çeyreğinde çok az sayıda beşinci seviye uygulayıcı vardı, çoğunluk dördüncü seviyedeydi.

 

Fakat Jiang Chen göksel çeyrekte kendisinden başka hiç dördüncü seviyeli bir uygulayıcıya rastlamamıştı.

 

“Beşinci seviyeye geçiş yapmak koşullar sağlandığında oldukça kolay olacaktır. Benim şu anki eksiğim sadece final adım. Sadece geçiş yapmam gereken birleşim noktasına sahip değilim, diğer bütün koşulları sağlamış durumdayım. Belki de geçiş yapmam bir ilhamla olacak, belki de bir mücadele esnasında gerçekleşecek. Belki de bir gün umarsız şekilde meditasyon yaparken bu ilham bana gelecek ve seviye yükseleceğim.”

 

Jiang Chen’in yetişim konusundaki bilgileri oldukça gelişmiş düzeydeydi. Böylesine bir koşulun sağlanmasının aranarak bulunacak bir şey olmadığını, rast gelinmesi gerektiğini biliyordu. Zor kullanarak, çaba sarf ederek bu birleşme noktasını yakalamak mümkün değildi. Ne kadar çok zorlarsa, amacından o kadar fazla uzaklaşacağının farkındaydı.

 

Aynı şekilde ne kadar sakin kalır ve kalp gücü ile hareket ederse, seviye yükselme şansı da o kadar artacaktı.

 

Jiang Chen ilk gününü ve gecesini bu şekilde geçirdi. Sonraki gün toplanma saati gelmeden biraz daha erken olacak şekilde ana meydana gelmişti.

 

Katılımcıların hepsi burada toplandığı halde meydan kalabalık değildi, göksel çeyrekte zaten toplamda yüz katılımcı vardı.

 

Kişi sayısı az olmasına rağmen Jiang Chen ana meydana geldiği anda ortamdaki sıcaklığı hissedebilmişti. Olağanüstü bir rekabet havası esiyordu her tarafta.

 

Jiang Chen kalabalıktan biraz uzakta, maskesi ve fani uygulayıcı üniformasıyla dikiliyordu.

 

Etraftaki herkes bu üniformayı gördüğünde bu adamın kim olduğunu anlıyordu.

 

Bu adam elbette hem gizemli çeyreğin hem de göksel çeyreğin çifte şampiyonuydu. Bu adam Mor Güneş Topluluğunun müritleri ile tek başına savaşarak galip gelmiş ve Usta Shuiyue’yi çileden çıkarmayı başarmıştı.

 

Fakat elbette göksel çeyrekteki müritlerin gözünde yeryüzü ve gizemli çeyreğin şampiyonu olmak hiçbir şey ifade etmiyordu.

 

Fakat buradaki müritlerin aklında bir şey daha vardı, elbette fani bir uygulayıcıyı baskı altına almak için bir baş gözetmenin hileye başvurması şaşırtıcıydı.

 

Usta Shuiyue aslında gururlu yapıya sahip birisiydi, fakat yine de gururunu ayaklar altına alarak böylesine uygunsuz bir yöntem izlemişti. Bu ne anlama geliyordu? Elbette Usta Shuiyue’nin bu fani uygulayıcıdan korktuğu anlamına geliyordu.

 

Jiang Chen her türlü duyguya sahip bakışın üzerinde dolaştığını hissedebiliyordu.

 

Fakat bu bakışların hepsini görmezden geldi.

 

Aniden üzerinde soğuk bir bakış hissetti, bu bakış sol tarafından geliyordu.

 

Jiang Chen aniden bir sezgi algıladı, sanki tehlikeli bir canavar bakışlarını üzerine kilitlemiş gibiydi.

 

“Long Juxue?” Jiang Chen’in kalbi bir saniyeliğine metal dövülür gibi hissetti. Bakışlarını sol tarafına çevirmedi fakat bu bakışların yaydığı aura hiçbir zaman unutmayacağı bir auraydı.

 

Long Juxue ile son karşılaşmalarında yine bu bakışı atarak uzaklaşmıştı ortamdan.

 

“Hayır… Bu kadın neden bana bu kadar uzun süreli baktı ki? Mantıklı konuşacak olursak, ben fani bir uygulayıcı olarak bu kadının ilgisini bu kadar fazla çekmemeliyim. Neden böylesine bir nefret dolu bakış attı? Acaba… Acaba benim kimliğimden haberi mi var?”

 

Jiang Chen bunu düşününce ne mütevazı ne de kibirli olacak şekilde bir bakış attı.