Çevirmen: Lodos

Buhar banyo küvetinden dışarı taşıyordu.

Wendy sabunu alarak küçük kızın vücudundaki her yeri sabunlamaya başladı. Kulakların arkasını, kollarının altını, parmak uçlarını bile unutmamıştı. Kızın kirlerinden arındığını gördükçe tatmin olmuş hissediyordu.

Bu duyguyu yaşamayalı çok olmuştu. Cadı Birliği, Sınır Kasabası’na gelmeden önce dağlardayken her kız kardeşiyle bizzat Wendy ilgilenirdi. Ancak Sınır Kasabası’na geldiklerinden beri cadıların hayatları büyük ölçüde değişmişti. Her şey önlerine geliyordu. Kimse Wendy’ye ihtiyaç duymuyordu artık. Ama şimdi bir kez daha bir ablaymış gibi hissederek sevinmişti.

“Gözlerini kapat. Suyu açıyorum.”

Küçük kız sessizce: “Tamam.” dedi. Hala biraz korkuyordu ve çekingendi.

Majesteleri’nin kızın banyo yapması gerektiği fikri mantıklıydı gerçekten. Su kızın vücudundan süzülerek aşağı akıyordu. En aşağı varan suyun rengi kirden dolayı kararmış oluyordu. Üç kez durulamadan sonra ancak normale dönebilmişti suyun rengi.

Üstünde herhangi bir kıyafeti olmadan, kızın zayıf vücudu Wendy'nin gözlerine çarpmıştı: “Ne zavallı, sıska bir çocuk.”  diye düşünmeden edemedi. Omurgası sırtından görülebiliyordu. Kolu o kadar inceydi ki dokunsanız kırılacak gibiydi. Ten rengi de normal beyaz değildi. Açlıktan sarıya dönmüştü. Neyse ki o bir cadıydı ve düzgün bir şekilde ilgilenildiği sürece iyileşmesi uzun sürmeyecekti.

Vücudunu tertemiz duruladıktan sonra banyo yapmanın zamanı gelmişti. Wendy önce suyun sıcaklığını test ederek onu küvete koydu ve kendisi de girdi. Su fokur fokur kaynamaya yakındı. Bir an çok sıcak gelse de sonrasında rahatlatmıştı.

Paper istemsiz olarak düşük bir sesle çığlık attı. Sıcak suya girmeyeli çok zaman olmuştu belli ki. Wendy'nin ellerini sıkıca kavradı ve sonra da yavaş yavaş bıraktı. Wendy, kızı çevirerek kucağına aldı ve saçlarını iplik iplik ayırmaya başladı.

"Cadı olduğunu ne zaman öğrendin?”

"İki… İki yıl önce.” diye sessizce cevap verdi Paper: “Mevsim yine kıştı…”

"Bu şaşırtıcı değil.” diyen Wendy gülümsedi ve devam etti: “Çoğu cadı Şeytan Ayları esnasında yaşar uyanışını… Söylentiye göre büyülü güçlerin de vücudumuzda en bol olduğu zamanlar bu zamanlardır.”

“Şeytani büyülü güç, değil mi?”

"Tabii ki hayır.” diyen Wendy, küçük kızın kafasını okşadı ve: “Cadı olmak çok normal bir şey. Diğer insanların hayal edemeyeceği bazı şeyleri yapma yeteneklerine sahip olmanın yanı sıra, günlük hayatta onlardan farklı değiliz. Hatta birkaç yüz yıl önce, cadılar tanrılar tarafından kutsanmış kişiler olarak görülüyordu.”

“Gerçekten mi?”

“Kesinlikle.”

Paper utanarak: “O halde büyülü güç nedir?” diye sordu.

“Büyülü güç, tıpkı güneşin sürekli aydınlık olması gibi bir tür doğal enerjidir.” diyen Wendy bir saniye düşündü: “Evet evet, öyle denebilir. Güneş de her gün bir batıp bir doğsa da aslında her zaman oradadır. Büyülü güç de öyle... Yani büyülü gücü kendinin bir uzantısı olarak, sürekli büyüyen bir uzantı olarak düşünebilirsin.”

"Sürekli büyüyen mi?” diye sordu küçük kız.

“Evet, aynen öyle. Büyülü gücün de senin gibi büyüyecek ve giderek daha güçlü hale gelecek. Büyümesine ayak uydurabilmek için kendi vücudunu da büyütmen lazım. Aksi takdirde bir tepki yaşanacaktır.” diye titizlikle açıkladı Wendy: “Kilise bu gerçeği kötüye kullandı ve büyülü güçlerden dolayı cadıların şeytani işkenceler çektiğini söyledi. Ama sen güçlerini sürekli pratik yaparak kullanırsan büyülü gücün artsa bile, vücuduna zarar vermek için endişelenmene gerek olmaz. İki yıl önce uyandıysan şimdiye dek zaten bir uyanış günü yaşamış olmalısın. Çok acı vermiş olmalı…”

Paper yavaşça başını salladı.

“Endişelenme… Artık Sınır Kasabası’ndasın, her şey daha iyi olacak.” diye şefkatle teselli etti Wendy: “Bu zamandan ve uygulamadan en iyi şekilde yararlandığın sürece bu yılki uyanış günü hızlı ve ağrısız geçiverecektir.”

O sırada banyo kapısı açıldı ve Lily, elinde bir havluyla içeri girdi.

"Yeni bir kız kardeş olduğunu duydum? Nerede? Nerede? Gizemli Ay onu görmek için sabırsızlanıyor.”

“Belli ki sabırsızlanan sensin!” diye araya giren Gizemli Ay’ın, Lily tarafından buraya kadar zorla sürüklendiği açıktı: “Neden şimdi duş alıyor ki? Ya bu öğleden sonra yeteneklerimizi kullanmak zorunda kalırsak…”

“Bir gün de kullanmayıverirsin, bir şey olmaz. Hem Majesteleri’nin sana ihtiyaç duyacağını sanmıyorum. Anna değilsin sonuçta!”

“Seni hain!”

İkisini gören Paper, hızla başının yarısını suya soktu.

"Oh, yeni cadı bu mu?” diyen Lily küvetin kenarına tırmandı ve meraklı gözlerle Paper’a baktı: “Benimle aynı yaşta görünüyorsun. Ama yine de bana abla diyebilirsin.”

"Seninle aynı yaşlardaysa neden sana abla desin ki?” diye gürültüyle araya girdi Gizemli Ay.

Wendy gülümseyerek: “İkisi de Sınır Kasabası’nın cadıları…” diye tanıttı: “Fazla rahat olduklarını düşünebilirsin. Ancak buraya ilk geldiklerinde ikisi de tıpkı senin gibiydi… Özellikle Gizemli Ay, senden daha cesur değildi. Her zaman çok sessiz ve yumuşak bir sesle konuşurdu.”

“Öhöm, öhöm… Majesteleri, gücümü yararlı bulmaz diye endişeleniyordum sadece…” diye mırıldandı Gizemli Ay.

“Majesteleri bana birkaç kez gücünün inanılmaz derecede keşfedilmemiş potansiyeli olduğunun söyledi.” diyen Wendy başını salladı: “Temel Fizik Kitabı’nı bitirirsen büyük gelişimler yaşayacağını düşünüyor.”

“Kitapları unut. Daha tüm kelimeleri anlamıyor bile. Son sınavı zar zor geçti.” diye araya giren Lily, omuzlarını silkti: “Kitaptaki tüm garip teorileri ve formülleri öğrenene kadar Majesteleri Roland muhtemelen tüm Gökhisar’ı fethetmiş ve artık cadıların yardımına ihtiyaç duymuyor olacak.” Sonra da Piper’a baktı: “Senin ne gibi bir yeteneğin var?”

“Kar eritiyorum…” diye cevap veren küçük kız cevap vermeden önce bir süre düşünmüştü.

"Başka bir şey?” diye merakla sordu Lily: “Erimiş karı geri dondurup buz yapabiliyor musun?”

“Hayır…” diye cevap verdi Paper: “Bir de, bir de… Sıcak suyu çok hızlı bir şekilde soğutabiliyorum.”

"Sıcaklık kontrolü o halde…” diye düşünen Wendy: "Kar eritirken ısı eklenir. Oysa suyu soğuturken ısıyı çıkarırsın. İkisi zıt şeyler. Bu yüzden muhtemelen sıcaklık kontrolü değil. Gücünü sadece suyla mı denedin?” dedi.

“Diğer şeylerde çok az fark oluyor.”

"Bunu kullanmayı dene.” diyen Lily sabunlu suyla dolu bir leğen tuttu kızın önünde.

Küçük kız dikkatli bir şekilde elini leğene koydu. Çok geçmeden buharlar çıkaran sıcak su soğumaya başlamıştı. Sonra, herkesin gözü önünde koyu sabunlu suda bir değişiklik meydana gelmişti. Yüzeydeki sabun kabarcıkları kaybolmaya başlamış, beyaz sabun taneleri de havaya karışmıştı. Sonunda da leğende tertemiz bir su kalmıştı.