Yengesi sinirlendi. “Seni pis serseri! Ailenin borcu ne kadar sanıyorsun sen? Seni satsak bile o borcu ödemeye yetmez.”

Karısının aksine dayısının önceki kibirli tavırları yok olmuştu. Yeğeninin eskisi gibi olmadığının farkına varmıştı. Nie Yan’a çocukken davrandığı şekilde davranmaya cesareti kalmamıştı.

“Küçük Yan, antrenman yapmaya mı başladın? Gel hadi, Lin Amcana ne kadar geliştiğini göster!” Nie Yan’daki değişim Lin Amcayı mutlu etmiş, iyi bir dövüş arzusunu alevlendirmişti. Eski dostunun oğlunun gelişimi, ölmeden önce görmek istediği şeylerdendi.

Lin Amca, Luo Ming’in yanından geçip Nie Yan’ın karşısına dikildi. Evin içi biraz dar olsa da küçük bir dövüşü kaldırabilirdi. Aslında dar alanlar, dövüşçülerin gerçek yeteneklerini ölçmek için bire birdi.

Luo Ming ve diğerleri şaşkın ifadelerle Lin Amcaya baktılar. Lin Ya ne yapmaya çalışıyordu?

“Olur!” Nie Yan, Lin Amcaya büyük saygı duyuyordu. Aynı zamanda utanç içerisindeydi. Önceki hayatında Nie ailesi ile yakın ilişkilerinden ötürü Lin Amcanın ailesi de hedef alınmıştı.

Lin Amca aniden bir yumruk savurdu.

Nie Yan sol koluyla savunma yaparken güçlü bir tekmeyle karşılık verdi. Bacağı o kadar hızlıydı ki havayı yararken ıslık çalıyordu.

“Güzel tekme!” Lin Amca eğilerek göğsünü hedef alan tekmeden kurtuldu. Ardından dirseğiyle Nie Yan’ın yakınına sokuldu.

Nie Yan hemen geri çekilip döner tekmeyle saldırdı.

Lin Amca kolunu kaldırıp tekmeyi karşıladı. Tekmenin gücü ile birkaç adım geri savrulmuştu. Luo Ming ve diğer akrabalar, dövüşü izlerken küçük dillerini yuttular. Lin Ya eski bir askerdi. Dövüş sanatlarındaki seviyesi hafife alınmayacak cinstendi. Altı yetişkin adam bile onun karşısında duracak güçte değilken, Nie Yan onun karşısında bu kadar uzun süre dayanabilmişti. Dahası, Lin Ya ile eşit seviyelerde dövüşebiliyordu. Nie Yan’ın sergilediği güç, onların idraklerinin üstündeydi.

Nie Yan ve Lin Ya aynı anda geri çekildiler.

“Küçük Yan, dövüş sanatları çalışıyorsun değil mi? Fena değil. Lin Amcan artık yaşlandı. Gençlerle dövüşecek kuvvetim kalmadı.” Lin Amca, Nie Yan’a övgüler yağdırdı. Eski dostu adına mutlu olmuştu. Notları kötü değilse, bu yeteneği Nie Yan’ı bir numaralı askeri akademiye sokabilirdi. Hatta mülakata gerek kalmadan Nie Yan’ı kendileri davet edebilirdi!

“Henüz yolun başındayım Lin Amca. Yaşlı olabilirsin ama güçten düşmemişsin.”

“Fazla tevazu iyi değildir. Ee, hangi üniversiteye girmek istediğine karar verdin mi?”

“Henüz vermedim.” Nie Yan bu konu hakkında kafa yormamıştı. Daha önünde bir yılı vardı.

“O zaman bir numaralı akademiye başvur. Orada dövüş eğitmeni olarak çalışan eski bir dostum var. Senin hakkında birkaç güzel şey söylemesini sağlayabilirim. Yeteneğin senin için bir güvence. Bunun yanında notların da kötü olmamalı. Zamanında baban kıl payıyla akademiye girememişti ve hayatı boyunca bundan pişmanlık duymuştu. Ama sen kesinlikle geçebilirsin. Gelecek yılın Ocak ayında özel kayıt öğrenciler için akademide sınav yapılacak. Zamanı gelince başvurmayı unutma!”

“Anladım.” Önceki hayatında Nie Yan askeri akademinin sınavlarını geçememişti. Bu mesele yüzünden babası uzun süre boyunca üzüntü duymuştu. Babası sınav sonuç kağıdını aldığında aniden yaşlanmış gibiydi. Bu hayatında Nie Yan babasının hayalini gerçekleştirecekti.

Bir numaralı askeri akademi lafı açıldığında Luo Ming kendine geldi. Yeğeninin dövüşü onu büyülemişti. Birden fazla savaşa katılan bir gaziyi mağlup edebilecek kadar korkunç bir yeteneğe sahipti. İki yıl önce İhtiyar Liu’nun oğlu akademi sınavlarında başarılı olmuştu. Ancak yıl sonunda her eve dönüşünde Lin Ya ile dövüşmüş ve tekrar tekrar yenilmişti. Buna kıyasla Nie Yan’ın askeri akademiye girmesi çocuk oyuncağıydı.

Bir numaralı askeri akademi nasıl bir yerdi? Ülkenin en iyi üniversitesi olarak yetenekli bireyler yetiştirmesiyle bilinen bir okuldu. Giriş sınavlarını geçen herkese yıllık en az 60.000 dolar burs bağlanırdı. Ayrıca kayıt yaptırdıktan sonra en azından subay rütbesi alırlardı. Öğrencilerin sınavlarda gösterdikleri performansa göre rütbeleri değişebilirdi. Akademiden mezun olduklarında albay rütbesine ulaşma ihtimalleri bile vardı.

Askerlerin toplum içinde saygınlığı ve nüfuzu yüksekti. Eğer Nie Yan bugünkü meselelerden ötürü onlara kin beslerse halleri nice olurdu?

Luo Ming ve diğer akrabalar, Nie Yan’ın soğuk ifadesi karşısında kaskatı kesildiler.

“Luo Ming, bence Küçük Yan askeri akademinin sınavlarını geçebilir. O zaman borcunuzu ödemesi pek zor olmaz. Haksız mıyım?” Eğer Nie Yan’ı rahatsız etmeye ve derslerini aksatmaya devam ederlerse Lin Ya bu akraba bozuntularına iyi bir ders vermekten çekinmezdi.

“Sorun kalmadı değil mi?” Lin Ya bir kez daha tehditkar bir ifadeyle sorunca Luo Ming kabuğuna çekildi.

Diğer akrabaları da Nie Yan’a saygısızlık etmeye cüret edemediler.

Halası yüzünde sahte bir gülümsemeyle Nie Yan’a baktı. “Küçük Yan, elinden geleni yap. Askeri akademiye girersen halan senin adına çok mutlu olur.”

“Evet! Küçük Yan, elinden geleni yapmalısın! Biz artık müsaade isteyelim.”

Nie Yan ifadesiz bakışlarla akrabalarını izliyordu. Askeri akademiye girme şansını duyduktan sonra bu dört aşağılık nedense akraba olduklarını hatırlamışlardı. Sahte gülümsemelerle, yapmacık sözlerle Nie Yan’a yaranmaya çalışıyorlardı. Ancak Nie Yan’ın onları affetme gibi bir niyeti yoktu.

Müsaade istedikten sonra akrabalar peş peşe evden çıktılar. Lin Ya geride kalmış, Nie Yan’la muhabbet ederlerken ona tavsiyeler vermek istemişti.

“Küçük Yan, akademiye girmek zorundasın! Kafana takıla bir şey olursa Lin Amcana gelebilirsin. Akademiye girdiğin anda bütün sıkıntıların bir anda kaybolacak. Ailenin hayatı da düzelecek. Sıkı çalış! Ben de seni daha fazla oyalamayayım.”

“Anladım Lin Amca. Teşekkür ederim.” Lin Ya’nın bilmediği şey ailesinin durumunun daha Nie Yan liseden mezun olmadan düzeleceğiydi. Ailesi geri döndüğünde maddi durumları tamamen değişecekti.

Lin Ya gittikten sonra Nie Yan gün boyunca evden çıkmadı. Masanın başına geçip kitaplarını açtı, unuttuğu şeyleri baştan öğrendi. Geçmişe döndükten sonra hayatını ahmaklıkla geçiremezdi. Geleceğini kontrol edebilmek için sıkı çalışmalıydı. Akrabalarının bugünkü tepkilerini gördükten sonra, güçlü olduğunda aşağılık insanların kendisine yaklaşmaya cesaret edemeyeceği yönündeki inanışı doğrulanmış oldu. Aksi takdirde istediklerini verene kadar o insanlar tarafından taciz edilecekti.

Saatler beşi gösterirken Nie Yan oyuna girip pazardaki Siyah Fenolleri ve tariflerini ve malzemelerini satın aldı. Buradaki işi bittikten sonra yeniden doğan arazi patronları Aslan Kral Gato ve Öcü Yutucuyu öldürmeye gitti. Önceki gün uyguladığı taktiğin aynısını uygulayarak zorlanmadan patronları öldürdü. Ama patronlar pek cömert değillerdi. Üç parça Altın kademe ekipman ve bir tane de Talih Mücevherinden başka bir şey düşmemişti. Neyse ki bir tanesi tam da aradığı ekipmanlardandı. Karakan Eldivenleri: Direnç +7, Hüner +12.

Diğer iki ekipman Rahip ve Şövalyeler içindi. Nie Yan paraya ihtiyacı olmadığından ekipmanları satmayacaktı. Cebini parayla dolduracak bir gelir kapısı elde etmişti. Ekipmanları satışa sunup düşmanlarının eline vermektense envanterinde çürümelerini tercih ederdi. Öte yandan tanıdığı biri ekipmanları satın almak isterse, satmaktan çekinmezdi.

Giriş yapmasının üzerinden fazla geçmemişken sistem bildirimi duyuldu. Sosil Vadisi açılmıştı!

Bu heyecan verici haber çok sayıda loncanın zindana akın etmesini sağladı. Zira zindanı ilk temizleyen loncanın, diğer loncaların önüne geçme şansı vardı.