“Kutsal Manastır’daki Kutsal Havarilerin bayağı yüksek drop oranları var. Oraya gittiniz mi? Grubunuzun orayı temizlediğini varsayarsak Sürat Kaçışı beceri kitabından çok daha fazlasını elde etmiş olmalısınız. Meraktan soruyorum, elinizde Gözükara Vuruş kitabı da var mı?” Nie Yan gayet sıradan bir tonla konuşuyordu. Satıcıda Sürat Kaçışı olduğuna göre ihtiyaç duyduğu bazı başka kitapları da ondan alabilirdi.

Kutsal Büyücü, Kutsal Manastır lafı geçtiğinde anlık bir şok yaşadı. Nie Yan’ı baştan aşağı inceledikten sonra başını salladı. “Maalesef, Gözükara Vuruş beceri kitabını elde etmekten çok uzağız. Yaratıklar çok güçlü olduğundan henüz oraya gidemedik. Kardeşim, ekipmanlarının kalitesine bakılırsa o seviyedeki zindanlarda bulunmuş olmalısın, haksız mıyım?”

“Henüz gitmedim, yalnızca birkaç şey biliyorum. Neyse, bu beceri kitabı ne kadar?” Hayal kırıklığına uğrasa da en azından önünde hala işe yarar bir beceri kitabı duruyordu.

Kutsal Büyücü biraz kuşkulandı. Böyle kaliteli ekipmana sahip oyuncular her zindanda en azından bir kere bulunmuş olmalıydı. Ayrıca bir Hırsız olarak Nie Yan’ın Kutsal Manastır’a hiç gitmemiş olması mümkün müydü? Zindan yüksek kalite Hırsız ekipmanı kaynıyordu ve şu anda usta Hırsızların durak noktasıydı.

“Bu kitabı takasla satmayı düşünüyordum. Elementalist, Kutsal Büyücü veya Şövalye ekipmanın varsa sana satabilirim.” Sürat Kaçışı beceri kitabının değerinin birkaç parça ekipmanla takas etmeye yeteceğini düşünüyordu.

Nie Yan garip bir ifade takındı. İşine yaramayan eşyaları çoktan müzayede evinde satışa çıkarmıştı. Şu an elindeki tek ekipman Ayışığı Tapınma Asasıydı ama onu da önce Yao Yao’ya sormayı düşünüyordu.

“Eğer ekipmanın yoksa ve kitabı istiyorsan para karşılığı da satabilirim. Teklifini sun arkadaşım! Hoşuma giderse kitap senindir. Adım Eskinin Tanrıkatili. Yeni tanışmış olabiliriz ama ikinci buluşmamız bizi daha da yakınlaştıracaktır. Ticaretimiz sonuçlanmasa bile umarım iyi ilişkiler içerisinde ayrılırız!” Karşı tarafın sakin yüzünü görünce ulaştığı yargının doğruluğuna kanaat getirmişti. Bu kişi kesinlikle usta bir oyuncuydu.

Eskinin Tanrıkatili…? Geçmişte namını duyduğu kişiler arasında bu isimde biri olduğunu hatırlıyordu. Namı çok büyük olmasa da Eskinin Tanrıkatili, Muzaffer Dönüş ile yaşadığı bir husumetten dolayı oyuncular tarafından tanınır biri olmuştu. O ve arkadaşları, loncadan birkaç yüz oyuncuyu darmadağın etmiş ve ortadan kaybolmuştu. Heyhat, arkası sağlam olmayan oyuncuların kaderinde, olası bir düşmanlık durumunda loncalar tarafından ezilmek yazılıydı.

Sayısız oyuncu Muzaffer Dönüşün elinden zulme uğramıştı. Nie Yan da bu oyunculardan biriydi. Ve belki de aynı kaderi paylaştıklarındandır bilinmez, Eskinin Tanrıkatili’ne karşı bir sıcaklık hisseder hale gelmişti. O zamanlar Eskinin Tanrıkatili’nin namı, kendisininkinden çok daha büyüktü. Nie Yan ve arkadaşları gibi dağlara saklanmak yerine Muzaffer Dönüş tarafından kovalanırken kalıp savaşmayı seçmişti. “Ben de Nie Yan (Nirvana Alevi). Madem teklif sunmamı istiyorsun, bu beceri kitabına 1 gümüş 50 bakır veriyorum. Ne diyorsun?” Nie Yan’ın durumu iyi olduğundan fazla düşünmeden yüksek bir teklif sunmuştu.

Sürat Kaçışı kitabının fiyatı tavan yapsa bile 1 gümüş 50 bakırı geçmesi mümkün değildi. Yani bu mümkün olan en yüksek fiyattı.

“Bu çok fazla. Sürat Kaçışının o kadar etmesine imkan yok. 1 gümüş yeterli.” Eskinin Tanrıkatili, Nie Yan’ın direkt ve baskın kişiliğinden çekinmemişti. Karşı taraf onunla arkadaş olmak istiyorsa reddetmesi için bir sebep yoktu. Oyunda fazladan bir arkadaş, fazladan bir seçenek demekti. Gerek ticaret olsun, gerek zindan temizliği için oluşturulacak takım olsun, fazladan edinilen arkadaşlar işleri çok daha kolay hale getirebilirdi.

“Grubunuzda kaç kişi var?” Zindanlara girmek için takıma ihtiyacı olduğundan eninde sonunda takım oluşturmak için bazı insanlar bulması gerekecekti. Belki Eskinin Tanrıkatili ve arkadaşlarıyla birlikte zindan temizliği yapabilirdi.

Oyun henüz yeni olduğundan sabit zindan takımı olan oyuncuların sayısı yok denecek kadar azdı. Usta oyuncular ise zindanlara girmeden önce katılacağı takımlarda çok daha seçici davranırlardı. Lakin iyi bir takım bulmak hiç kolay bir iş değildi. Bu yüzden takım arayışında olan oyuncular genelde bir araya gelip kendi takımlarını oluştururlardı.

Nie Yan’ın sorusu, Eskinin Tanrıkatili’nin ilgisini cezbetti. “Zindana mı girmek istiyorsun? Yanımda altı kişi var. Hepsi aynı üniversiteden sınıf arkadaşım ve gayet yetenekli insanlar. Beş kişi Seviye 4, biri de Seviye 6. Ama o genelde başka takımlarla takılıyor. Yine de sınıf arkadaşı olduğumuzdan çağırırsak reddetmeyecektir. Sınıflarımız da bir Vahşi, üç Büyücü ve iki Şövalye.”

Nie Yan gülümsedi. “Bir takım oluşturabilirim. Fakat kesin kararımı henüz vermedim. İlerde duruma göre bakacağım.”

“Yaa…” Eskinin Tanrıkatili hayal kırıklığına uğramıştı. Ancak biraz düşününce Nie Yan’ın cevabı mantıklı geldi. Neticede takım oluşturmak basit bir olay değildi. “Bayağı ekipman eksiğimiz var. Yani düşük seviye zindanları temizlemek bizim için tamamen boş uğraştan ibaret. Ekipmanımızı geliştirmemiz gerek ama grubun sınıf dağılımından ötürü bizi alacak bir takım bulmakta çok zorlanıyoruz.”

“Ekipman sorun değil. Şöyle yapalım mı? Birkaç kişi daha bulduğumda gelip sizi bulayım, ne dersin?” Nie Yan, Eskinin Tanrıkatili’ne arkadaşlık isteği gönderdi.

Eskinin Tanrıkatili hemen kabul etti. “Sorun değil. Hazır olduğunda haber verebilirsin!”

Nie Yan’a göre, ilerde hızla gelişmek istiyorsa kendi takımına sahip olması elzemdi. Doğru oyuncuları bulmak zaman isteyen bir şeydi. Sokaktan rastgele adam toplamak mutlaka istenmeyen sonuçlar doğururdu. En kötüsü ise hiçbir iş yapmadan takımın sırtından geçinen bir fırsatçıya denk gelmekti. Ancak bu mesele takımı oluşturduktan sonra düşünmesi gereken bir meseleydi. Takımında çürük yumurta varsa hiç düşünmeden atması gerekirdi.

Eskinin Tanrıkatili 1 gümüşte ısrar edince daha fazla uzatmadan kitabı satın aldı. Sürat Kaçışı, adından anlaşılacağı üzere bir kaçış becerisiydi. Başka bir deyişle, oyuncu rakibini yenemeyeceğini anladığı bir durumdaysa kaçmak için bu beceriyi kullanabilirdi. Böyle durumlara oldukça sık rastlanırdı. Sürat Kaçışı, kaçış durumundayken Hırsızın hareket hızını bir dakikalığına %30 artırır ve peşindeki düşmanlarıyla arasındaki mesafeyi hızla açmasına olanak sağlardı. Bazen bu tarz beceriler oyuncuları büyük felaketten kurtarırlardı.

Nie Yan, yeni arkadaşıyla bir süre daha muhabbet etti. Zaten seviye atlamak konusunda bir acelesi olmadığından zamanı vardı. O iş için yeteri kadar fırsat vardı elinde. Üst sıralardaki oyuncuları yakalaması yalnızca zaman meselesiydi.

Nie Yan, bitkilerin Eskinin Tanrıkatili’nin tezgâhında kapladığı geniş alanı fark edince ister istemez sordu. “Bu kadar bitkiyi nereden buldunuz?”

Eskinin Tanrıkatili çaresiz bir gülümsemeyle yanıtladı. “Elimizde değil. Beş kişilik grubun üçü Toplayıcı becerisini öğrendi. Biz de kasılmakla zaman harcamak yerine bitki topladık.”

Nie Yan durumu az çok anlamıştı. Loncası olmayan oyuncular, Toplayıcı gibi becerilerini geliştiremezlerse oyunun hızına ayak uydurmakta büyük zorluk yaşarlardı. Eskinin Tanrıkatili Kutsal Gezgin ve Batan Ay Rüzgârına sahip olduğundan nispeten iyi durumdaydı. Hatta loncalara katılmış olan birçok oyuncudan daha iyi olduğu bile söylenebilirdi.

Bir süre düşündü. Kendi takımını kurmak istediğinde çağırabileceği kişilerin isimlerini tek tek aklından geçiriyordu. Tang Yao, Eskinin Tanrıkatili ve beş arkadaşı. Dövüşçü konusunda Kılıç Parıltısı’nın gelip gelmeyeceğinden emin değildi. Fakat Aslan Kralın Kalkanını sattığı için kendisine biraz yüz vermesi beklenebilirdi. Belki takıma katılması için birkaç tanıdığını daha çağırabilirdi. Sonrasında rastgele birkaç kişi daha seçip iş yapabilecek bir takım oluşturabilirdi.

“Neden Simyacı Loncasının kapısında tezgâh açtığın belli oldu!” Nie Yan kahkaha attı. Yalnızca Simyacılar bu kadar malzemeye ihtiyaç duyardı. “Ben tezgâhın önünü daha fazla meşgul etmeyeyim. Sana kolay gelsin. Başka bir zaman tekrar görüşürüz!”

“Tamamdır!”