Bölüm 234: Kimse Yok

Çeviri: RassNt  

Müfettiş Lee Chen Ge'nin arkasından endişeyle baktı. Ah Yong'u içeri çağırdı. "Bu gece bir işim var, o yüzden şimdi gidiyorum."

"Chen Ge ile alakalı mı?"

"Evet, ailesi kaybolduktan sonra ne olursa olsun sakin kalmayı başardı. İlk defa onu bu kadar aceleci gördüm." Müfettiş Lee dosyayı masaya koydu. "Gece devriyesindeki memurlara dikkatli olmalarını söyle. Bu gece bir acil durum olabilir."

"Tamam."

Müfettiş Lee üstünü değiştirdikten sonra oradan ayrıldı.

…

Chen Ge polis karakolundan ayrıldıktan sonra taksiyle Yeni Yüzyıl Parkına geri döndü. Kendini dinlenme odasına kilitledi. Zhang Ya'yı intihara sürükleyen katil de hayalet hikayeleri toplumunu arıyor olmalı. En son görüldüğü yer Fang Hwa Apartmanlarının üçüncü binası. Büyük ihtimalle 24. kata girmeyi başardı ve toluluğu buldu.

Chen Ge topluluk ile ilgili hiçbir şey bilmiyordu ve el ilanında sadece adresi vardı.

Zhang Ya'nın ölümünün üstünden yıllar geçti. Polis Zhu Xiu'yu yakalasa bile suçunu kanıtlaması zor olacak. Katı deliller lazım. Chen Ge bir hukuk öğrencisi değildi ve kanunlarla pek ilgili değildi, o yüzden bir kızı intihara sürükleyen kişinin cezasının ne olacağından emin değildi.

Eğer bir hata yaparsan sonuçlarıyla yüzleşmen gerek. Chen Ge el ilanını çıkardı. Belki de bu işi Zhang Ya'ya bırakmalıyım. Benim görevim şu an o piçin yerini bulmak.

Yarı açık kırmızı kapı Chen Ge'nin dikkatini çekti. Bu, topluluğun logosu.

Gece yarısı asansöre binerek her katı tekrarla ve 24. katın butonuna basarak hayalet hikayeleri toplumuna git.

El ilanında başka uyarılar da vardı.

"Bu iş gece yarısı ve tek başına olmalı. Eğer bu sürecin ortasında asansöre başkaları binerse en baştan başlaman lazım. Bu süreçte koridorda ne görürsen gör asansörden çıkma.

"Topluluğu bulup bulmamak dışında yanında bir maske getirmen lazım. Topluluğun bütün üyeleri gerçek kimliklerini gizlemek zorunda ve kendi bilgilerini açığa çıkarmaları ya da diğerlerine sormaları yasak.

"Son ve en önemli şey üyelerin hayalet hikayeleri toplumuyla ilgili bilgi ifşa etmesi yasak ve topluluğu aradıklarını ikinci bir kişi bilmemeli."

Chen Ge tüm bu şartları yerine getirebilirdi.

Yalnız başıma gidebilirim ama yanımda bir hortlak götüremeyeceğim yazmıyor. Chen Ge tükenmez kalemi ve kasedi yanına aldı. Biraz düşününce bunun yine de yeterli olmadığına inandı.

Xu Yin'in gücünün çok fazla kısıtlaması var. Yalnızca kaset oynarken kullanılabiliyor ama yanımda kasetçalar taşımam pek uygun olmayacak.

Korku evinin içinde gezindi ve Xiaoxiao'yu yanında götürmeye karar verdi. Hayalet hikayeleri toplumunun üyelerinin insan ya da hayalet oldukları belli değil. Doktor Kafakıran çekicini ve satırı götürmek gereksiz telaşa neden olabilir.

Ama dikkatli olmam gerek.

Chen Ge kırmızı örtüyle kapladığı satırı bir iplik yardımıyla baldırına bağladı. Çekiçten vazgeçmişti, o çok göze çarpıyordu. Şimdilik yapabileceğim şeyler bunlar.

Chen Ge ıvır zıvırı inceledikten sonra internet üzerinden ince bir kayıt cihazı sipariş etti ama  siparişinin gelmesi için yarına kadar beklemesi gerekecekti. Bir kalem ve kağıt aldıktan sonra o gece dikkat etmesi gereken her şeyi not aldı.

Saat 10:30'da telefonunun şarjı doldu ve Chen Ge Fang Hwa Apartmanlarına gitmek için yola koyuldu.

Gece karanlıktı, ne ay ne de yıldızlar vardı. Taksinin içindeki ve dışındaki dünyalar adeta birbirinden farklıydı. Kendini rengarenk bir dünyaya geçen bir ziyaretçi gibi hissetti.

Fang Hwa Apartmanlarına vardığında saat 11'di. Planı arka kapıdan içeri sızmaktı ama güvenlik noktasına baktığında planı değişti.

"Gu Feiyu? İşe hemen döndün mü?" Chen Ge genç adamı güvenlik noktasında üniformasıyla görünce şaşırdı. Deli kadın onu yakalayalı bir ya da iki gün olmuştu ama adam hemen işe dönmüştü.

"Kardeş Chen, neden yine buradasın?" Gu Feiyu utanmıştı. Chen Ge ile tekrar karşılaşınca tavrı tamamen değişti.

"Burada bir işim vardı ve seni kontrol etmek istedim." Chen Ge gülümsedi. "Nasıl gidiyor? Neden birkaç gün daha dinlenmedin?"

"Şehre amcamla birlikte geldim. Bir günlük hastane masrafı üç günlük maaşıma denk. Hatta o geceki hastane masrafıma yardım edenler amcam ve ailemdi." Bu durum Gu Feiyu'yu utandırdı. "Bir aydır buradayım. Daha para biriktiremeden başkaları için problemler yaratıyorum."

"Onları düşünmen çok hoş." Chen Ge telefonunu çıkardı. "Birazdan üçüncü binaya gideceğim ve senden bir iyilik istiyorum."

"Tabii ki, ne istersen." Chen Ge onun hayatını kurtarmıştı, doğal olarak adam onu reddetmeyecekti.

"Dikkatle dinle." Chen Ge bütün çağrı alarmlarını en basit titreşim moduna çevirdi. "Eğer gece yarısından sonra benden çağrı alırsan telefonu açma. Eğer üç kez çaldıktan sonra kapatırsam senden basit bir isteğim var demektir."

"Nedir?"

"Hemen polisi ara."

Gu Feiyu daha fazla soru sormak istedi ama Chen Ge onu kesti. "Sadece talimatlarımı uygula. Unutma telefonu açmak yok, sadece polisi arayacaksın."

"Anlaşıldı." Gu Feiyu Chen Ge tarafından kurtarıldığından beri onun kaderinde büyük bir şeyin olduğunu hissetmişti.

Chen Ge güvenlik noktasından ayrıldıktan sonra Fang Hwa Apartmanlarına girdi ve üçüncü binaya doğru yürüdü. Dışarıdan bakınca bina normal görünüyordu ama hayalet hikayeleri toplumuna ev sahipliği yapıyordu.

Bu süreçte bir şeyle karşılaşırsam en baştan başlamam gerekecek. Eğer bu başka bir binada olsa başarısız olma ihtimalim yok yüksek olurdu ama bu bina farklı. Wang Xin'in üvey annesine göre bina lanetli olduğu için hiçbir kiracı gece yarısı asansörü kullanmıyor. Bunu düşününce yaşadıkları doğaüstü tecrübeler muhtemelen hayalet hikayeleri toplumuyla alakalı. Muhtemelen toplumu arayan insan ya da ‘hayaletler’ ile karşılaştılar.

Chen Ge 11:30'a kadar merdiven boşluğunda saklandı. Asansörün bulunduğu kat değişmemişti ve bu da asansörün boş olduğunu gösteriyordu. Belki de günün değişimindendir bilinmez ama zaman ilerledikçe binanın sıcaklığının düşmeye devam ettiğini hissetti.

Binanın içindeki sıcaklık dışarıdan bile daha düşük. Bütün kiracılar buna alışkın mı?

Saat 11:50'de merdivenlerden ayrıldı ve asansöre doğru yürüdü. Artık kimseyle karşılaşmamam lazım.