Bölüm 21: Birden Fazla Taraf Mı?

Çeviri: RassNt  

Küçük odanın tavanı akıyordu ve kapatılmış pencere duvarlara rutubetin sinmesine neden olmuş, odayı ağır bir küf kokusu sarmıştı. Burası rahatsız ediciydi. Chen Ge odaya girerek pencereyi kapatan ahşap odunlara dikkatlice bir göz attı. Şaşırtıcı şekilde yıpranmamış görünüyorlardı ve sanki yakın bir zamanda eklenmiş gibilerdi.

Bu sıradan bir ziyaretçi odasıydı. Mahvolmuş eşyalar kaldırılmıştı ve oda bomboştu; neredeyse içeride hiçbir şey yoktu. Aynı şey, yıllar geçti. Burada kanıt olsa bile çok uzun süre korunamaz.

Chen Ge odadan çıktı ve karanlık koridorda devam etti. Odaların çoğu boştu. Çöp ve alet edevatla dolu koridorda yönünün belirlemek zordu.

Bir kişinin çöpü genelde onun hayat tarzını ve kişiliğini yansıtır; belki de bu çer çöp bana ihtiyacım olan ipucunu sağlar.

Kendine yeni bir amaç belirleyen Chen Ge iğrenç kokuya rağmen çöplerin arasında gezindi. Yaklaşık bir saat sonra bazı enteresan şeyler bulmuştu.

Bu oyuncak bebekler de ne? Gördüğüm insanlar arasında hiç çocuk yoktu, kime ait olabilir? Chen Ge çöplerin arasında bir saatini daha geçirdi ve en sonunda dört tane bez bebek bulmayı başardı. Çöp deryasının içinde boğulmuş olan bu dört oyuncak eğer kendisi oyuncak tasarımıyla uğramış birisi olmasa Chen Ge tarafından fark edilemezdi.

Bu oyuncaklar buraya muhtemelen uzun zaman önce bırakılmıştı çünkü kir ve pas içindelerdi ve belli kısımları küflenmişti. Oyuncaklar çok kırılgandı, eğer Chen Ge dikkatli olmasaydı onlar kolayca kirli yün yumaklarına dönüşebilirlerdi.

Chen Ge onları dikkatlice inceledi ve oyuncaklar dört farklı türden olsalar da aynı imalatçının elinden çıktığını fark etti.

Bu oyuncaklar buranın eski kiracıları tarafından bırakılmış olabilir mi? Fakat hemen bu ihtimali reddetti. Çocuklu bir ailenin böylesine yıkık bir apartmanda kalması pek ihtimal dahilinde değil ve ayrıca öyle olsa bile bir ailenin aynı anda dört oyuncağa sahip olması pek akla yatmıyor; ne de olsa hepsi de aynı imalatçıdan gelme şeyler. Dahası, tasarımlarına ve stillerine bakınca bunların yıllar önce imal edildikleri çok açık.

Oyuncak piyasası sürekli güncelleniyordu. Chen Ge Korku Evi'ni devralmadan önce bir oyuncak şirketinde çalışmıştı, o yüzden piyasayla ilgili bir şeyler biliyordu.

Eğer bunlar yeni kiracılardan kalmadıysa, o zaman Fu An Apartmanının orijinal kiracılarına ait olma ihtimali var, Chen Ge tahmin yürüttü. Apartmanın orijinal sahibinin iki kızı vardı, yani yanılmıyorsam bunlar onlara ait olmalı.

Fakat bu doğru olsa bile cevaplanması gereken bir soru doğuyordu. Burası yangınla tamamen mahvoldu, bu oyuncaklar o yangından nasıl kurtulabildi?

Şans eseriydi ya da... birisi bilerek onları yangından koruyacak bir yerde tuttu? Chen Ge doğru yolda olduğunu hissediyordu. Bunu yapabilecek tek kişi... katilin kendisi olabilir! Ama katil neden bu dört oyuncağı korumak için hayatını tehlikeye atsın? Bu oyuncakların bir önemi mi vardı?

Oyuncağın fermuarları paslanmıştı, o yüzden kumaşı direkt yırtarak açtı. Pamuğun içinde bir kart buldu. Avucuna tam oturuyordu. Bu bir aşk mektubuydu. Bu hareket öyle dandikti ki Chen Ge bile bunu yapan kişinin yerine utanmıştı. Aşk mektubunu bir oyuncağın içine sıkıştırmak mı? Tanrım, bu ne dandik bir hareket!

Eğer bunu yapan kişi katilse, o zaman o kişi gerçekten de utangaç ve ağzı sıkı biriydi. Bizzat itiraf etmeye cesaret bulamamıştı, o yüzden kıza oyuncağı hediye etmiş ve içinde gizli olan şeyi keşfetmesini umut etmişti.

Chen Ge merakına yenik düşerek diğer iki oyuncağı da yırttı. Hepsin de birer kart vardı ve içerikleri ilkine benziyordu.

Fakat son oyuncağı yırttığında tüyleri diken diken oldu.

İçinde bir aşk mektubu yoktu, pamuk yırtılmış kağıt parçalarıyla doluydu ve onları bir araya getirince ortaya çıkan yazı şuydu, "CEHENNEME KADAR YOLUN VAR!"

Aşk itirafı bir nedenden ötürü küfüre dönüşmüştü. Neler olduğu konusunda Chen Ge'nin bir fikri yoktu.

Bunlar katilin arkasında bıraktığı şeyler olmalı, o yüzden önemli kanıt niteliğindeler. Kağıt parçalarını topladı ve onları cebine attı. Evin derinliklerine doğru yürürken merdivenlerdeki sesle etkinleşen ışık aniden yandı!

Siktir! Birisi geliyor! Hemen kaçmayı amaçlayan Chen Ge telefonunun ışığını kapattı, oyuncakları aldı ve en yakındaki misafir odasına daldı. Nefesini tutan Chen Ge kapının arkasına saklandı ve kapının kırıkları arasından dışarıda olup bitenlere baktı.

Ayak sesleri giderek netleşti ve merdivenlerden bir kadın ve bir erkeğin konuşma sesleri geldi.

"O şeyi hemen götürmeliyiz; artık daha fazla gecikemeyiz."

"Yeni kiracıyı üçüncü katta gördüm. Neyse ki merdivenden geri döndü yoksa beni yakalayacaktı."

"Biliyorum, son zamanlarda yeni yeni insanlar gelmeye devam ediyor; o şeyi bir an önce halletmeliyiz."

"Aynen."

"Herkese söyle ve hazır olmalarını ilet. Onu bugün çıkarıp tepeliğe gömeceğiz."

Figür elinde eski moda bir yağ lambası taşıyordu ve ışığın da yardımıyla Chen Ge konuşan bu iki kişinin ev sahibi ve birinci kattaki kadın olduğunu görmeyi başardı.

Gecenin bir vakti neden üçüncü kata geldiler?

Chen Ge görünmediğinden emin olmak için kendini duvara iyice yapıştırdı.

Çok geçmeden daha önce gördüğü dövmeli adam ve şişman adam da merdivenlerden çıktılar. Hepsi de siyah elbiseler giymişti ve tel, çuval ve satır gibi eşyalar taşıyorlardı.

Neyin peşindeler?

Küçük grup koridorda durdu ve sanki bir tartışmanın içinde gibilerdi.

Arkaya doğru yürüyen şişman adamın başı öne düşerek homurdandı, "Gerçekten bunu yapmamız mı gerekiyor? Eğer onu kazıp çıkarırsak parmak izlerimiz arkada kalacak; açıklama yapmamız son derece zorlaşacak."

"Ya şimdi, açıklamak daha mı kolay şimdi?" Ev sahibi gözlerini şişman adama dikti. "Sızlanmayı kes ve işe koyul."

"Sanırım polisi çağırmalıyız." Şişman adam olduğu yerde durdu.

Dövmeli adam ona doğru yürüyerek yakasını tuttu ve yüzüne doğru tısladı, "Aklını mı yitirdin sen? Ölmek mi istiyorsun? Eğer polisi karıştırırsak baş şüpheli olacağız! Soruşturma sırasında senin çarpıp kaçman ve bizim yaşlı adamın mülkü üzerindeki illegal işgalimiz açığa çıkacak!"

"Tatlım sakin ol." Kadın elini dövmeli adamın koluna koydu. "Hepimiz aynı gemideyiz, o yüzden birbirimize düşmek yerine harekete geçmeliyiz."

"Hiçbirimizin sicili temiz değil ve bir daha kendimize böyle rahat bir delik bulmamız kolay olmaz. Eğer başka fikirlere kapılan olursa kendine dikkat etsin." Ev sahibi elindeki demir çekici şişman adama doğru attı. "Sen git ve ilk darbeyi indir."

"Ben mi?" Şişman adamın alnı hemen terlerle kaplandı. Yerdeki çekici sürüklerken yüzü bembeyaz olmuştu.

Chen Ge olayı izlemeye devam ederken bir şeylerin ters olduğunu hissetti. Neyi kazmayı planlıyorlar?

Şişman adam merdivenlerin en derin kısmına doğru yürüdü. Çöpleri kenara itti ve diğer kiracıların dikkatli gözleri eşliğinde normalde çöp dağının arkasında gizlenen perdeyi sıyırdı.

Orası beton bir duvardı ve duvarın içine yüzü gruba dönük bir kadın bedeni gömülmüştü.