“Bey” Ayşe hanım Cüneyt’in söylediklerine daha cevap vermeden eşinin boğazına kaçan sudan dolayı öksürmesini daha da önemsiyordu. 

“Baba” Aslı ve Melek’te babalarının bu tepkisini görünce endişelendiler. 

Birkaç öksürükten sonra kendine gelen Turgut, daha cevap vermemişken Aslı’nın “Cüneyt! Ne saçmalıyorsun sen? Kim birbirini seviyormuş ha?” dediğini duydu. Aslı heyecandan ayağa kalkmış elleriyle Cüneyt’i işaret ediyordu. 

Fakat Cüneyt, Aslı’ya cevap vermeden “Turgut amca, Ayşe teyze, biliyorum biraz garip ama ben Aslı’yı seviyorum, o da beni seviyor, eğer izniniz olursa onunla evlenmek istiyorum” dedi.  

Açıkçası Turgut’un ve Ayşe hanımın kafası olanları pek almıyordu. Fakat yaşlarından dolayı bazı şeyleri de görmüşlerdi. Mesela az önce Aslı’nın heyecanlanıp ayağa kalkıp Cüneyt’e kızması, onların gözünde gençlerin flörtleşmesiydi. 

“Sen.... Hey, sen beni dinlemiyor musun? Kime diyorum? Kim kimi seviyormuş Cüneyt?” Aslı ise halen ayakta Cüneyt’i işaret ederek saydırıyordu. Açıkçası onunda beklemediği bir ataktı bu.  

“Aslı, o gün yaşananlardan sonra sen dememiş miydin ileride yeterince güçlenirsen beraber olabiliriz diye?” dedi Cüneyt. O da bilerek yapıyordu. Söylenenleri yanlış aktarıp ortalığı karıştırıyordu. Her ne kadar ilişkiler konusunda pek yetenekli olmasa da geçen zaman diliminde Turgut ile Ayşe hanımın mizaçlarını anlamıştı. 

Kısacası aile düzenleri benziyordu. Üstelik Aslı’yı gerçekten de istiyordu. Buna aşk denebilir miydi kendi de bilmiyordu. Ancak o, omuzunda taşıdığı yükten ötürü bu tarz mevzuların bir an önce çözüme ulaştırılması gerektiğini düşündü.  

Aslı’nın peşinden ne kadar koşarsa koşsun Derya ile olan arkadaşlıklarından dolayı Aslı ona tam anlamıyla bir cevap vermeyecekti. Fakat işin içine ailesi girerse durum farklı olurdu. Hem arkadaşına hissettiği suçluluk duygusu zayıflardı hem de bahanesi olurdu.  

Bunun dışında Yaşlı adam ile etkileşimleri sonucunda elde ettiği hayata bakış açısı da Cüneyt için önemliydi. Eğer çıkmaz bir yola girerse yeni yollar açabilirdi. 

“Sen.. Ben o gün sana cevap vermedim, nasıl böyle söylemediğim şeyleri söylemiş gibi yaparsın ha Cüneyt? Üstelik Derya benim en iyi arkadaşım, onu bir kenara atıp..” dedikten sonra kendine gelen Aslı, sinirden az kalsın ağzından bir şeyler kaçıracaktı, “Her neyse, ben sana söz vermiş değilim...” dedi ve yerine oturdu. Her ne kadar Cüneyt kadar akıllı olmasa da geçen zamanda onun da kozmik teknik sayesinde zekası artmıştı. Muhtemelen Cüneyt’in yapmaya çalıştığını anladı.  

“Turgut amca, Ayşe teyze, samimi bir şekilde Aslı’yı sizden istiyorum” dedi Cüneyt. Aslı’nın yerine oturduğunu görünce. 

Turgut bey ile Ayşe hanım, ne diyeceklerini bilemiyorlardı. Fakat aralarındaki ilişkinin de öylesine basit olmadığını fark ettiler. Bu nedenle Turgut bey “Cüneyt, anladığım kadarıyla sen iyi bir insansın, uzun yıllar boyu bir çok insan tanıdım, gözlerindeki ifadeden söylediklerinin gerçekleri söylediğini ve Aslı’ya karşı samimi olduğunu anlıyorum” dedikten sonra çaresiz bir ifadeyle “Fakat kızım kabul etmemişken benim onun adına karar almam doğru olmaz” dedi. 

“Turgut amca, Ayşe teyze, eğer sizin için de uygunsa Aslı’nın peşinden koşmamda bir sakınca var mıdır? Eminim yakın zamanda fikirleri değişecektir” dedi Cüneyt. Bu noktada en olumlu yanıtın bu olabileceğini düşündü. 

“Aslı’nın kararını değiştirebilirsen benim açımdan bir sorun yok, fakat seni uyarıyım genç adam, Aslı’nın istemediği şeyleri yapmaya zorlarsan karşında beni bulursun” dedi Turgut. O da yaşlı bir boomer değildi. Zamanın getirdiklerini biliyordu. Her ne kadar Aslı yaş olarak küçük olsa da ona göre bir sorun yoktu. 

Üstelik Cüneyt’le olan konuşmalarında Cüneyt’in ailesinin neler yaptığını da öğrenmişti. Cüneyt’in bu zaman diliminde böylesine büyük bir iş kurup gelir kazanması, üstüne akademide adı sayılır biri olması büyük başarılardı.  

Ama kız alıp verme olayı da bir mal alıp verme değildi. Aslı’yı şimartarak büyütmüşler, gözlerinde biricik prensesleriydi. 

“Öyleyse tamam, Turgut amca, Ayşe teyze, Aslı ile olan ilişkimi en kısa sürede çözüme ulaştıracağım” dedi Cüneyt ciddi bir ifadeyle ardından ekledi “Turgut amca, geçen zaman diliminde gerçekleşen olayları pek fazla irdelemeyin. Aslı’nın trafik kazası mevzusunu da bana bırakın, en kısa sürede bunu yapanları pişman edeceğim” dedi. 

‘Yüzsüz köylü’ dedi Aslı, Cüneyt’in babası ile konuşurken kendisine cevap vermeden sohbete devam ettiklerini görünce. 

Ortam tekrardan düzelmişti fakat zaman ilerlediğinden masada oturup sohbet etmeye devam etmediler. Özellikle Melek, telefonu eline alıp olaylardan tamamen kopmuştu. Bunu gören Ayşe hanım masanın altından Turgut’un bacağına vurarak işaret etti. 

“Biz kalkalım artık, vakit geç oldu.. Siz gençler biraz daha takılın” dedi Turgut bey.  

“Sizi yolcu edeyim Turgut amca..” 

Cüneyt’in babası ve annesini yalaka gibi davranarak göndermesini gören Aslı gözlerini devirdi. Açıkçası o da tam olarak ne düşündüğünü bilmiyordu. 

Hastanede gördüğü notu okuduktan sonraki ikinci gününde hafızası yerine gelmiş, vücudu şok edici bir hızda iyileşmişti.  

Normalde 2 ay alçıda kalması gereken kolu bile alçıdan çıkarılmış, eskisine nazaran daha da sağlıklı olmuştu.  

Hafızası yerine geldiğinden yazıların Cüneyt’in el yazısı olduğunu da anlamıştı hemen.  

Ardından gelen günlerde sanki zekası daha da artmış, daha da güzelleşmiş ve daha da enerji dolu olmuştu. 

Her gün sabah yaptığı yoga, onu tatmin etmemeye başlamış, anılarında Cüneyt’in hareketlerini hatırladığından taklit etmeye çalışmıştı.  

“Dışarı çıkalım mı?” dedi Cüneyt, Aslı’nın yanına gelerek. Saat çok geç değildi, yaz yaklaştığından bu saatlerde dışarısı halen kalabalıktı.  

“İyi olur” dedi Aslı, o da burada daha fazla durmak istemiyordu. 

Çok geçmeden ikili otelden ayrıldılar ve AVM’nin karşısında bulunan parkta yürüdüler.  

“Garip anıların sebebi sensin değil mi? Cüneyt” dedi Aslı, konuyu ilk başlatan kişi olarak. 

“Evet” Cüneyt’te nerden başlaması gerektiğini bilmiyordu, Aslı’nın ön ayak olması iyiydi. 

“Söylesene Cüneyt, sen tam olarak kimsin?” dedi Aslı. 

“Aslı, bazı şeyler var anlatamam ama şunu bilmeni isterim ki gelecekte çok ama çok fazla daha şeylerle karşılaşacağız.. Benimle senin yolunun kesişmesi bir kader. Tek bilmen gereken bu.. Ayrıca kafanda sayısız soru olduğunu da biliyorum.. Derya olsun, diğerleri olsun.. Onlar ile bizim hayatlarımız çoktan değişti. Zaman her şeyi çözer..” dedi Cüneyt. Söylediklerinden tam olarak bir şey anlaşılmasa da temel noktaları açıklamıştı.  

Aslı cevap vermeden Cüneyt’e bakıyordu.  

“Pekala, bunun cevabını istemiyorum, Derya konusuna da artık takılmayacağım. Kazadan sonra bazı şeyleri fark ettim. Fakat benimle birlikte olmak istiyorsan daha fazla çalışman gerekiyor..” dedi ve gitti Aslı.  

Onun arkasından bakarken Cüneyt, derin bir iç çekti ve eve gitmeye karar verdi. 

Sonuçta bu da büyük bir başarıydı.  

Eve geldiğinde akşamdan kalma gülümsemesi artık yoktu. 

“Asena, Aslı’nın kazasını araştır” dedi. 

Her ne kadar aradan zaman geçse de mobese kayıtlarına Asena erişebilirdi. Öte yandan özel şirketlerin mobeseleri de veritabanından erişilebilirdi.  

“Araştırıldı, Lider” dedi Asena çok geçmeden.

Cüneyt bilgisayarın başına geldi ve araştırma sonuçlarını incelemeye başladı, daha sonra gözünün içinde ölümcül bir flaş patladı. 

Bölüm Sonu 

Not : Açıkçası daha uzun bir diyalog yazmak istiyordum, fakat düşününce bu bir romantik roman değil, teknoloji romanı. Zaten yeterince uzadı. Eğer daha fazla uzarsa hem aklımda oluşturduğum şablon bozulacak, hem de ilişkiler üzerinden yürüyeceğiz. 

Bunu önlemek için arkadaşlar karakterlerin yapısını biraz değiştirdim.

Mesela Aslı'nın bundan sonra vereceği tepkiler hafif meşrep bir kadın gibi olabilir. Ancak yanlış anlamayın, sadece uzun uzun 'ilişki' romanı yazmamak için böyle yaptım.

Bakarsınız ilerde diğer FMC'ler de bu şekilde olabilir. Ancak şimdilik düşünmüyorum. Eğer olursa da bir limitin üstünde kesinlikle olmaz.