Tabi Mehmet, bedava sürüm ile ilerde para ödenecek sürümün aynı olması gibi düşük seviye bir hata yapmayacaktı. Üstelik Cüneyt ile tanışıklığı sürecinde Cüneyt’in orijinal program yazarı olduğunu bildiğinden bu efekt ekleme işini paralı sürüme ekledi. 

Medyatik ünlülerin savaşı ve meraklılar sağ olsunlar ilk günde 20 milyonu zor bulan aboneli kullanıcı sayısı 2 gün içinde tırmanarak 150 milyona ulaştı. Halen ilerlemeye de devam ediyordu. 

Fakat bu beraberinde sıkıntıları da getirmişti. Mesela bütün endüstri gözlerini Yıldız yazılım şirketine çevirmişti. Yıldız şirketi Sirius şirketinin bir alt şirketiydi ve üstünde ise Ulgen şirketi vardı.  

Normalde dışarıdan bakan birisi şirketin kime ait olduğunu bilemezdi. Fakat web sitesinde yöneticilerin kimler olduğu yazıyordu.  

Bu nedenle endüstriden bir çok tanıyan Mehmet’i arayıp onu tebrik ettiler. Fakat çok geçmeden tanıdıklardan çok tanımadıklar aramaya başlamıştı. İçlerinden bazıları ise VC’ler di. (Venture Capital, yatırımcılar da denebilir fakat anlam karşılanmıyor. Aç kurtlar diyebilirsiniz.) 

İlk başlarda Türkiyede zar zor varlığını sürdüren fonlar aramış ve şirketinin finansman lazım olup olmadığını sormuşlar ve hayır yanıtını aldığında çok ta üzerine düşmemişlerdi. 

Fakat aç kurt, aç kurttu sonuçta. En nihayetinde yabancılar koku almışlar ve doğrudan kişisel ziyaretlere başlamışlardı. Bunlardan meşhur olanlar yüksek fonlara sahip melek yatırımcılardı, fakat esasta seni donuna kadar soymak isteyen bir avuç aç gözlü tiplerdi. 

Mehmet gelenleri uygun bir dille geri çevirdikten sonra esas sorunu başgöstermişti. Bu da yatırımcılardı. VC’lere kıyasla IC’ler daha tehlikelilerdi. 

Mesela;

Bilinen IC’lerin isimleri Goldman Sachs, Berkshire Hathaway, BlackRock, JPMorgan, Citigrup, Softbank gibi sözde kişisel gruplardı.

Fakat bunların her birinin arkasındaki enerjinin çok ama çok büyük olduğunu biliyordu Mehmet. Sadece yukarıdaki 5 isimin bile toplam parasal değerleri ABD’nin gayri safhi milli hasılasından fazlaydı. 

Evet! 

Örneğin BlackRock şirketinin 2020 mart ayı toplam sermayesi 6.6 trilyon dolardı. Onbinlerce şirketin hisselerini elinde tutuyor, Apple, Microsoft ve bu seviyede ismini bilmediğiniz çoğu şirketin hissedarlarıydılar.  

Mesela Exxon Mobil şirketinin herkes Rockafeller ailesine ait olduğunu bilirdi. Fakat bu şirketin bile yüzde 60’dan fazla hissesi yukarıdaki şirketlerindi. 

Bunlar Dünya’yı gerçek yönetenlerdi. Neyin ne olacağına, neyin trend olacağına, kimin öleceğine, nerde savaşın patlak vereceğine bunlar karar verirdi.  (Bu dediklerim komplo teorisi değildir bu arada, isteyen araştırabilir, isimler gerçektir) 

Tabi bu şirketler sözde kişisel yatırım fonu olsalarda arkalarında siyasi ve askeri güçler barındırıyordu. Örneğin bunlar ile bağlantı kurarsan onların lobileri sayesinde ABD’de sorunsuz şekilde yürüyebilirdin.  

Eğer onları reddedersen bütün dünyada bloklanır, adın IŞİD teröristleriyle bir anılırdı. 

Makro mertebede Türkiye’nin başına gelen de buydu denebilirdi. Akbaba fonlarından Soros’un fonunu reddettiğinden ekonomi sürekli olarak resesyona maruz kalıyordu. Fakat bu büyüyen nüfus ve genç işgücüyle bir yere kadar kabul edilebilir bir resesyondu. 

Ancak o noktada da işler pek iç açıcı değildi.  

Çünkü bu insanlar gelecek 20 yılın trendini çoktan belirlemişler, kullanılacak ve yaygınlaşacak teknolojilerin patentlerini çoktan korumaya almışlardı. Sen kendi teknolojilerini geliştirsen bile patent bariyerini aşamayacaksın. Eğer dünyaya göğüs kaldırıp zorla yaparsan bir aya kalmaz meşhur ‘dikdatör’ gibi olur, doğrudan ikinci Suriye’ye dönerdin. 

Tabi bu insanlar ilah değillerdi. Diğer insanlar gibi etten ve kemikten olduklarından onların da yaşam süreleri kısıtlıydı patentlerinin de. 

Mesela 2000’li yılların başında meşhur erkeklik hapı Viagra’nın patent koruması kalktığından şu anda dünyanın her yerinde bu ürünü üreten medikal şirketler mevcuttu. Bunun gibi ürünleri saymak bitmezdi. En meşhurlardan biri de AC elektrikti. Dünyanın her yerinde kullanılan AC elektrik akımının patenti de vardı ancak süresi dolmuştu. 

Arabalar, jet motorlar, füzeler, uçaklar ve daha nice patentin süreleri hep dolmuştu. 

Teorik olarak doğru yönetilebilen bir ülke bunları üretebilirdi. 

Fakat gerçekler ortadaydı orası ayrı bir konu. 

*** 

Sonuçta Mehmet bu insanları kışkırtmak istemiyordu. Henüz emekleme aşamasındayken onlar seni bulmuştu, bu nedenle endişeli bir şekilde Cüneyt’i arayarak “Cüneyt bey büyük bir sorunumuz var” dedi. 

Bilgisayar başında kodlara gömülmüş Cüneyt meraklandı ve sordu “ Sorun mu? Neler oldu?”  

“Büyük balıklar kendilerini gösterdiler. Bugün sadece bir grup geldi ve ağzımızı aradılar, onları reddetmedim fakat bu böyle devam edemez, gelişimimizde büyük riskler oluşabilir” dedi Mehmet.

Büyük Balıklar ifadesini duyunca Cüneyt neler olup bittiğini anladı. Mehmetle uzun sohbetler etmiş ve bir yol haritası çizmişlerdi. Onlara göre karşılaşabilecekleri engeller 3 gruba ayrılıyordu. 

Büyük Balık yatırımcı şirketler, 

Küçük Balık devletin içinden engeller, 

Dolaşan Balıklar ise gücün karanlık yüzüydü. 

Cüneyt’in analizine göre ilk olarak dolaşan balığın küçük balığın etkisiyle kendisine geleceğini düşünmüştü ama bu adamların performansı onu hayal kırıklığına uğratmıştı. 

Öte yandan okyanus ötesinde para sayan kurtlar daha erken davranmışlardı. 

Bunları düşününce Cüneyt sormadan edemedi “ Onlarla ne kadar uğraşabilirsin?” diye sordu. 

“Normalde çok fazla bir baskı yok üzerimizde ama eğer yeni bir hamle yapacak olursak korkarım onların onayı şart” dedi Mehmet.  

Yeni hamleden kasıt para getirecek herhangi bir güncelleme, gelişme yada yeni bir uygulama olabilirdi. 

Bu şirketlerin gücü buradan geliyordu. Yeni sektöre atılan yeni kişi, daha belini doğrultamadan bunların kuşatmasına maruz kalıyordu. Microsoft bile anti-monopol davalarına karşı durabilmek adına hisselerinden vaz geçmişti.  

Nitekim Cüneyt’in kanatları henüz oluşmamıştı.  

Kafası ağrıyan Cüneyt, bu insanların çok erken gelmesinden rahatsız olmuştu, bu nedenle ister istemez “Kahrolası paradan para kazananlar” dedi. Fakat bunu söyledikten sonra gözlerinin içi bir anda alev aldı. 

Paradan para kazanmak! 

Tabi ya, neden bunu Cüneyt düşünmemişti daha önce? 

O, yaşlı adam sayesinde hep medeniyeti toplu olarak ilerletme peşindeydi ve üretim temelli düşünüyordu. Fakat daha elinde kürek yoksa nasıl çukur kazacaktı? 

Cüneyt dünyanın en iyi matematikçisi, fizikçisi, ekonomisti, olasılıkçısı ve geleceğin teknoloji trendinin neler olduğunu bilen birisiydi. Onun için spekülasyonlar zor bir şey değildi. 

Kaldı ki çoğu matematikçi bunları bilmemesine rağmen finans sektöründe piyasa spekülasyonu yapabiliyordu. 

Cüneyt bunları düşününce rahatladı ve rahat bir tonla “ Onları oyalayabildiğin kadar oyala, olabildiğince para kazanmaya bak, yeterli parayı bulduğunda Kayseri’ye gel” dedi. 

Mehmet tam olarak neyin ne olduğunu anlamasa da Cüneyt’in rahat tonunu görünce bir b planı olduğunu düşünüp “Tamamdır Cüneyt bey, şu ana kadar 200 milyon kullanıcımız var ve toplamda elde ettiğimiz gelir an itibariyle 1.1 milyar Amerikan doları. Esasında hiçbir şey yapmasak bile bu para pek çok şeye değer” dedi. 

1.1 milyar ABD doları an itibariyle 9 milyar Türk Lirasına eşdeğerdi. Fakat Cüneyt TL’ye dönüştürecek kadar çılgın biri değildi.  

“Türk bankalarında birikenler kalsınlar, diğerleri bize lazım” dedi Cüneyt. 

Back-end verilerinden Türkiye’de paralı kullanımın 2 milyonu henüz bulduğunu gördü. Bu rakam 80 milyonluk nüfus için çok kötüydü, ama Cüneyt için esas gelirin Euro ve ABD doları olması daha iyiydi. 

*** 

Telefonu kapatınca Cüneyt ciddi ciddi finans spekülasyonları ile para kazanmanın mantığını düşündü. 

En nihayetinde vardığı karar matematiksel model oluşturmaktı ve yapay zekayı kullanıp işlem yapmaktı. 

Yapay zeka insan tepki süresinden milyarlarca kat hızlı tepki verip yorumlardı trendleri, bu nedenle Cüneyt düşündükçe daha da heyecanlandı! 

Bölüm Sonu. 

Not : Siyasi içerik gibi düşünenler olabilir, sizi temin ederim siyasi içerik değildir. İşlerin yönetimi bu şekildedir. Türkiyede değilde atıyorum Japonyada olsak ta böyledir. Mesela Japon ekonomisi 1980’lerde ABD ile yarışır hale gelmişti, ancak bu şirketler sağ olsunlar baskı yaparak Japon Yen’ini zorla devüle ettirdiler, ardından bütün Japonya köklü şirketlerini satın aldılar. 

Bildiğiniz Sony, Mitsubishi, Softbank gibi büyük Japon devlerinin yönetim kurulunu toplayacak büyüklükte hisseleri ABD’nin yatırım şirketlerinindir. Bu bağlamda bizler hem şanslıyız hem de şanssız.  

Şanslıyız, ekonomik anlamda şirketlerimiz nispeten yereldi, şanssızız şirketler satılsa yerine atanan adamlar ABD liler olacağından en azından mantıklı ekonomik bir model ile büyürdü ekonomi. Fakat Türkiye’de sadece ABD’nin akbaba fonları değil Hong Kong bazlı Çin akbaba fonları da dolaşmakta. Bu durumda finansal bir savaş alanındayız. Her neyse isteyen araştırabilir, inceleyebilir. Tek ricam wikipedia’dan bakıyorsanız ingilizce olanından bakın. Türkçe olanında 2 satır yazılmıştır çoğu şey. 

Örnek Şirket;

https://en.wikipedia.org/wiki/The_Vanguard_Group

diğer fonlar için;

1-Blackrock Group: $9 trillion

2-Vanguard: $7.2 Trillion

3-Charles Schwab: $7 trillion

4-Fidelity: $3.7 trillion

5-State Street Global Advisors: $3.6 trillion

6-PIMCO/Allianz: $ 2.892 trillion

7-JP Morgan: $2.8 trillion

8-Capital Group: $2.3 trillion

9-BNY Mellon (Dreyfus): $2.2 trillion

10-Amundi Asset Mgmt: $1.93 trillion

11-Prudential Investments: $1.72 trillion

12-T Rowe Price: $1.7 Trillion

13-Legal & General Investments: $1.7 trillion

14-Franklin Templeton: $1.498 trillion

15-BofA Merrill Lynch: $1.4 Trillion

16-Invesco: $1.391 trillion

17-Natixis Global Associates: $1.387 trillion

18-TIAA / Nuveen: $1.25 trillion

19-Sun Life Global Investments:$1.25 trillion

20-Goldman Sachs Asset Management: $1.1 trillion

21-Ameriprise Financial: $1.1 trillion

Bu paralar teoride herkesin, yani uğraşmak istemeyen yatırımcılar bu şirketere güvenip paralarını veriyorlar, karşılığında beraber kazanıyorlar.