Çevirmen: Dnightshade

Morse Kasabası'ndaki binaların çoğu, yüz yıl önce popüler olan tarza sadık şekilde kalmıştı. Kasabadaki en göz alıcı bina, siyah katedral kulesiydi.

Klein ve ekip arkadaşları ekmek, tost, domuz pastırması, yağ ve kahve hızlı bir öğle yemeği yediler.

"Mühürlü Eser 3-0782 ile hala iki saat 35 dakika geçirebiliriz, sonrasında vardiyaya geçmemiz gerekecek." Kenley kilisenin kapısında durmuş cep saatine bakıyordu. "Durumun daha da kötüye gitmemesi için önce hayalet olaylarını halledelim diyorum ben. Sonra da kiliseye dönüp Mühürlü Eser vardiyasını ayarlarız."

Normal şartlar altında, Dizi 9, 8 ve 7 seviyesinde olan Beyonderların tamamen sıfırlanabilmesi için, Mutasyon Geçirmiş Kutsal Güneş Amblemi'nden iki saat boyunca uzak kalmaları gerekiyordu, tam sıfırlanma gerekli değilse, en az bir saat uzak kalmak şarttı.

"Tamamdır."

"Benim de itirazım yok."

Klein ve Leonard bu planı mantıklı bulmuştu.

"O halde, önce hangi olaydan başlayacağız?" Diye sordu Kenley.

Leonard uçarı tavrını bir kenara bıraktı, "Yalnız yaşayan, evinde ayak sesleri duyan adamla başlayalım."

"Neden?" Diye sordu Kenley merakla. Açıklamayı Klein da merak ediyordu.

Şair içgüdüsü mü acaba? Diyerek içinden alay etti.

Leonard bakışlarını Kenley'den Klein'a kaydırdı, sonra da yeniden Kenley'e döndü. Gülümseyerek cevap verdi.

"Çünkü kiliseye en yakın olan o."

"Bunu nereden biliyorsun? Kayıtlarda yazmıyor ki..."

Leonard kıs kıs güldü. "Yemek sırasında lavaboya gittim ya? Aday rahiple karşılaştım, kısa bir sohbet ettik. Noah'nın evinin kiliseye yakın olduğunu söyledi - evet, yaşlı adamın adı Noah imiş."

Görev konusunda gerçekten de deneyimlerini konuşturuyor... Klein kuru kuru güldü. Sonra da Kenley'e dönüp şöyle dedi, "O halde hadi önce Noah'nın evine gidelim."

"Pekala." Kenley'nin itirazı yoktu.

Böylece ekip, yalnızca birkaç dakika içinde Noah'nın evine ulaştı.

Noah, saçları beyazlaşmış yaşlı bir adamdı. Gençliğinde katıldığı bir savaşta sol elini kaybedince ordudan ayrılmaktan başka seçeneği kalmamıştı. Tazminatını aldıktan sonra memleketine dönmüştü.

Kapıyı açtığında önce üç yabancıyı süzdü, sonra da katedralden çıkmış koşarak oraya doğru gelmekte olan rahip Siur'a baktı. Rahatsız edici derecede boğuk bir tonda konuşuyordu, "Buyurun, umarım sorunumu çözebilirsiniz. Kutsal Su, Kutsal Amblemler, gümüş bir hançer ve sarımsak getirdiğinizi duydum? Bu harika, yüreğime su serpildi. Gevezeliğimi bağışlayın lütfen, iki gecedir uyuyamayan yaşlı adamın halinden anlamalısınız, o kadar korkuyorum ki kafam kalmadı."

Leonard eve girerken duruşunu dikleştirdi, hemen çevresini incelemeye başlamıştı.

Klein, odanın içinde soğuk bir aura hissediyordu. Bunlar, bir hayaletin geride bıraktığı etkinlik izleriydi.

"Burada gerçekten de saf olmayan bir varlık varmış." Kenley de varlığı hissetmişti.

"Çok güçsüz." Leonard rahatlamış gibi görünüyordu.

Gece Yarısı Şairliği, Kilise'nin kayıtlarındaki diğer tüm Dizi 8'lere kıyasla, ruhani duyarlılığı daha yüksek olan bir Dizi'ydi.

"Evet." Klein, Mühürlü Eser 3-0782'nin odadaki uğursuz aurayı hızlı ve kolay bir şekilde dağıttığını hissetti.

Bu sırada, kasabalılar Noah'nın evinin önüne toplanmış, meraklı gözlerle Klein, Leonard ve Kenley'i izliyorlardı.

Öhhö! Leonard boğazını temizledi, "Tanrıça bizimle, saf olmayan o varlıklar hızla yok olacak ve daha fazla sorun çıkarmayacak."

Sonra Klein'a bir bakış attı, herkesin gözü önünde bir 'arındırma ritüeli' yapmasını işaret ediyordu.

Neden ben? Klein da ona bir bakış attı.

Elbette Leonard'ın bu bakışı anlayıp anlamadığını bilmesi mümkün değildi.

Klein'ın hiç umudu olmasa da, Leonard anlamış gibi görünüyordu. Ona eğilip fısıldadı, "Ritüel uzmanı sensin."

Pekala, bu göreve gönüllü olduğum için beni suçla. Klein daha fazla beklemeden ceketinin iç cebindeki malzemeleri çıkardı.

Karanlık Kutsal Amblemi göğsüne iliştirdikten sonra sarımsağı soyup kabuklarını evin her köşesine dağıttı.

"Hmm, demek sarımsağı böyle kullanarak hayaletleri kovuyorlar?"

"Gazetelerde anlatılandan farklıymış..."

"Bu işe yarayacak mı?"

...

Gece Kuşları'nı izleyen kasabalılar, sirk izlemeye gelmiş gibi bir heyecan ve merakla onları gözlemliyor, bir yandan da aralarında sohbet ediyorlardı.

Bu hiçbir işe yaramıyor! Yalnızca rol yapıyorum! Klein aniden bir farkındalık yaşadı, şu anda palyaçoluk yapıyordu! Gözlerini kapattı ve gümüş hançerin yardımıyla yere kutsal su serpti.

Evin içinde dolaşıp suyu serpmeye devam ederken de dua okuyordu, "Evernight Tanrıçası... 

Sırların Anası... Kızıl Kadın...

Felaket ve Dehşet İmparatoriçesi...

Sakinliğin ve Sessizliğin Kadını..."

...

Bu şarlatan tavırları herkesi şok etmişti, kasabalılar bile sessizce izliyordu.

Ve bu sessizlik anında, daha önce gözden kaçırdıkları bir şeyi fark edebilmişlerdi.

"Ne sıcak bir his."

"Sanki güneşleniyor gibiyim..."

"Hayır, saf bir gökyüzüne bakıyor gibiyim..."

"Ne kadar büyülü... Kutsal Su etkisi mi bu?"

"Aziz Selena Katedrali'nin rahiplerine de bu yakışırdı!"

"Tanrıça'ya şükürler olsun!"

...

Kasabalılar aralarında fısıldaşmaya devam ediyordu. Klein, Leonard ve Kenley'e attıkları şüpheci bakışların yerini artık saygı dolu bakışlar almıştı. Noah da bariz bir şekilde rahatlamıştı, sorununun çözülüp çözülmeyeceğine dair şüpheleri kaybolmuştu.

Aslında tüm işi Mühürlü Eser 3-0782 yapıyor... Bizim hayaletleri kovmak için hiçbir şey yapmamıza gerek yok, burada bir dakika durmamız yeterli. Hiç de yorucu ya da zahmetli değil... Klein, evin her köşesindeki uğursuz aurayı arındırdıktan sonra gözlerini açıp gümüş hançeri kaldırdı, sonra da yüzünde ciddi bir ifadeyle göğsünde kızıl ay sembolü çizdi. "Tanrıça'ya şükürler olsun!"

"Tanrıça'ya şükürler olsun!" kasabalılar da tekrarladı.

"Hala halletmemiz gereken şeyler var, ancak mutlak sessizliğe ihtiyacımız var." Leonard kasabalılara bakarak gülümsedi.

Kasabalılar, Gece Kuşları'nın ne kadar profesyonel olduklarını görmüşlerdi, artık içleri rahattı. Bu nedenle Rahip Siur'un peşinden birer birer oradan ayrılmaya başladılar. Evin sahibi bile geçici bir süre evden uzaklaşmak zorunda kalmıştı.

"Ben de biraz şekerlemek istiyordum..." diyen Noah, ağır adımlarla katedrale doğru yürümeye başladı.

Herkes gittikten sonra Leonard kapıyı kapatıp Klein'a döndü.

"Olaya ne sebep olmuş bir bakalım, kehanet yöntemlerine başvurmamız gerekiyor."

"Tabii." Klein da kehanet sonucunda neler çıkacağını merak ediyordu.

Bunu yapanın Bay Azik olduğunu biliyorum, ancak olay üstün bir doğaya sahip gibi görünüyor. Haha, 1300 yıl yaşamış olan bir insan elbette üstün bir doğaya sahip olmalı... Yani kehanetlerim muhakkak etkilenmiş olacak. Bu koşullar altında, gri sisin üstündeki dünyanın yardımı olmadan, ben bile ne gibi vahiyler alacağımı kestiremiyorum... Klein cebindeki kalem ve kağıdı çıkarıp bir kehanet ifadesi yazdı: 

"Noah'nın evindeki musallat olayının sebebi."

Kağıdı eline alıp yuvarlak masaya yaklaştı. Oturup gözlerini kapattıktan sonra arkasına yaslındı.

Bulanık, puslu rüya dünyasında siyah bir mozole gördü.

Mozole bir piramidi andırıyordu ancak ters çevrilmişti ve neredeyse tamamı gömülüydü.

Antik mozolenin içindeki her şey, kara bir sis tabakasıyla örtülüydü.

O anda Klein aniden uyanıp gözlerini açtı.

"Bir şey bulabildin mi?" Diye sordu Kenley endişeli bir şekilde.

Klein kısa bir an düşündükten sonra gördüklerini olduğu gibi anlattı. Sonunda da şöyle dedi, "Mozole kesinlikle Kuzey Kıtası, yani Beşinci Dönem tarzında değildi. Bu alanda uzman sayılırım."

Leonard düşünceli bir şekilde başını salladı.

"Güney Kıtası'nın Ters Piramidi. Normal dünyadan cehenneme geçmeyi temsil eder. Yalnızca Ölüm Soyu'ndan olanların kendileri için yaptıkları türden bir mozole, eski Balam İmparatorluğu'nda ya da Highlands Krallığı gibi uydu devletlerde görülür.

Bir anlamda, Ölüm sembolüdür.

Eh, hayaletler de Ölüm ile bağlantılı zaten. Kehanetin sonucu doğru!"

Klein, Leonard'ın alaycı yorumunu duymazdan geldi, aklına ilginç bir düşünce gelmişti.

Bay Azik Ölüm soyundan olabilir mi, ya da... bu kadar uzun yaşamak için Ölüm ile bir anlaşma yapmış olabilir mi?

Evernight Vahiyleri'nde ve Gece Kuşları'nın iç kayıtlarında yazılanlara göre, Ölüm kötücül bir tanrıymış, bir seferinde, Dördüncü Dönem'in sonunda Kuzey Kıtası'nda bir felakete sebep olmuş. O dönemlerden artık Soluk Çağ olarak bahsediliyor.

Hmm, yine yazılanlara göre, Yedi Tanrı güçlerini birleştirerek Ölüm'ü devirmiş... Lamud Kalesi'nin ne zaman inşa edildiğini öğrenmek imkansız - ancak Soluk Çağ'dan önce inşa edilmiş olamaz.

Burada bir bağlantı olsaydı, perde ardındaki, kırmızı bacalı evde yaşayan, Azik'in çocuğunun kafatasını çalan kişiyi araştırabileceğimiz bir şey de olurdu...

Elbette bu, Kuzey Kıtası'nın Güney Kıtası'nı kolonize etmesi için bir bahane olabilir. Sonuçta Güney Kıtası'ndaki insanların çoğu Ölüm'ün takipçileri...

Bir sonuç elde edemeyen üç Gece Kuşu daha fazla vakit kaybetmemeye karar verdi. Kısa süre içinde Noah'nın evinden ayrılıp diğer iki musallat olayıyla ilgilenmeye başladılar.

Aynı süreç, aynı sonuç. Hızlı bir şekilde kasabayı ölü ruhlardan kurtardılar, ancak bu sorunlara yol açan sebebi bulamamışlardı.

Bu süre zarfında, Leonard birkaç kasabalıya son birkaç günde kasabaya yabancı birinin gelip gelmediğini sordu, ancak yanıt olumsuzdu.

Nasıl yani, Bay Azik gelmedi mi? Kimseye fark ettirmeden gizlice gelip gitmiş olmalı o halde. Gerçekten de temkinli davranmış... Çarşamba gününe kadar Tingen'e döneceğini söylediğinde, bu ruhların da biz müdahale etmeden o güne kadar kaybolacağını mı söylemek istedi acaba? Leonard ve Kenley ile birlikte Morse Katedrali'ne doğru yürürken Klein'ın aklını kurcalayan sorular bunlardı.

Mutasyon Geçirmiş Kutsal Güneş Amblemi ile geçirebilecekleri bir saat kırk beş dakikaları kalmıştı.

"Mühürlü Eser'i bir saatlik vardiyalar halinde üstleneceğiz." Klein heyecanını bastırmaya çalışıyordu. Gökyüzüne doğru bakıp şöyle dedi, "Akşam yemeği vakti gelmeden Tingen'e varmış oluruz umarım."

"Onu hallederiz." Leonard Klein'a bakarak güldü. "Ancak emin olmak adına, bence biri dinlenirken Mühürlü Eser'e iki kişi eşlik etsin."

Klein donup kaldı, hızla bir bahane uydurmaya çabalıyordu. Kısa süre içinde gülümseyerek cevap verdi.

"Tabii, ancak bunu yaparsak, en mantıklı rotasyonu hesaplamamız gerekiyor. Ilk önce kim dinlenecek? Sonra kim dinlenecek? En son kim dinlenecek? Toparlanmak için ne kadar zamana ihtiyacımız olacak? Ve ne kadar toparlanmış olacağız? Eh, en iyi yöntemi bulmak için bilinmeyen değerli bir algoritma kurmamız gerekiyor, sonra da bunu, tek kişinin nöbet tuttuğu yöntemle karşılaştırmalıyız... hatta verimliliklerini de karşılaştırsak daha iyi olur. Hmm, bilinmeyen değere şey desek..."

"Dur!" Leonard'ın boş bakışları korku doluydu. "Madem öyle, birer birer nöbet tutarız. Mühürlü Eser'i alan vardiyası boyunca katedralde kalır, mesafe yeterli. Elbette Rahip Siur ve diğerlerini başka bir yere göndermemiz gerekecek. Diğer iki kişi kilisenin dışında nöbet tutar, böylece içeri kimsenin girmediğinden emin oluruz."

"Bu mantıklı görünüyor." Klein'ın uzun matematik problemi sebebiyle Kenley'nin başı ağrımaya başlamıştı.

"Tamamdır." Klein da tek kişilik nöbete istemeden ikna olmuş gibi bir tavırla başını salladı.

Ortaklarını ikna etmeyi başaramazsa, Leonard ile gizli bir anlaşma yapması gerekecekti, Kutsal Amblem ile yalnız kalabilmek için ona bazı bilgiler ifşa etme yöntemine başvuracaktı.

Ancak, sorun tereyağından kıl çeker gibi çözülmüştü!