Çevirmen: Dnightshade

Bay Azik benim bir Beyonder olduğumu anlayabiliyor mu? Yeteneği gerçekten de güçlü... Klein bir an donup kaldıktan sonra dürüst bir şekilde cevap verdi.

"Evet."

Kısa bir süre düşündükten sonra de ekledi, "Welch ve Naya'ya olanlardan dolayı."

"Düşündüğüm gibi..." Azik iç çekti. "Beni ve Cohen'ı sorgulamaya gelen polislerin arasında, olağanüstü güçlere sahip iki kişi vardı."

Muhtemelen Kaptan ve Leonard'dan bahsediyor. Welch'in davasına onlar bakıyordu... Klein hafifçe başını salladı ancak Azik'in sözünü bölmedi.

Azik bastonunu kaldırıp devam etti, "Onların camiasına girmiş olmalısın. Umarım geçmişime dair ipuçları aramama yardım edersin. Bunu yapmak için ekstra çaba sarf etmene gerek yok, yalnızca, herhangi bir şey bulursan not alman yeter."

O anda Azik'in yüzünde acı bir gülümseme belirdi.

"Olağanüstü güçleri olan bir başkasını tanımıyorum... Geçmişi olmayan bir adamın neler hissedeceğini anlayamazsın. Koca bir okyanusta süzülen bir tekne gibi hissettiriyor. En korkunç olanı da, fırtına yaklaşırken liman bulamayıp ortada kalmak. Kıyının yerini tespit edememek. Bu durumda yapabileceğin tek şey felaket ardına felakete göğüs germek, güven ve huzurdan tamamen uzakta..."

Hayır, Bay Azik, nasıl hissettirdiğini çok iyi biliyorum, ben de benzer bir konumdayım. Ancak neyse ki ben, asıl Klein'ın anılarının bir kısmına, Melissa ve Benson'a sahibim... Klein yeniden Azik'e döndü, "Bay Azik, bu kadar büyülü bir yeteneğe sahipken, neden siz de benzer bir gruba katılıp ipuçları aramadınız?"

Azik, Klein'ın gözlerinin içine bakarken kendiyle alay edercesine güldü.

"Çünkü korkuyorum. Ölümden korkuyorum."

İç çektikten sonra devam etti, "Bu şekilde yaşamaya alıştım. Hayatımı seviyorum. O riski alacak cesaretim yok, bu yüzden sana güveniyorum."

Klein başka bir şey sormadı. Ona söz verdi, "Herhangi bir ipucuyla karşılaşırsam özellikle inceleyeceğim."

"Tamamdır, artık ofise dönmeliyiz. Cohen de işini bitirsin de hep birlikte öğle yemeği yiyelim. Hatırlıyor musun? Üniversitenin içindeki Doğu Balam Restoranı oldukça iyi. Heh, bendensin." Azik bastonuyla ilerideki bir noktayı işaret etti.

Üzgünüm, gerçekten buna dair hiçbir şey yok anılarımda. Bir öğrenci olan Klein Doğu Balam Restoran'ında yemek yemeyi nasıl karşılamış olabilir? Welch ısmarlamış olsa bile Klein bu kadar pahalı bir yere gitmeyi reddederdi... Klein düşünmeyi bir kenara bırakıp Azik'le birlikte tarih bölümünün üç katlı gri binasına gitti.

Binanın içinde yürürlerken, Azik aniden konuştu.

"Üniversitedeki işlerimi hallettikten sonra yaz tatilinde olacağım. Evime ziyarete gelebilir ya da bana yazabilirsin."

Klein başıyla onayladı, "Bay Azik, tatil için Desi Koyu'na gideceğinizi sanıyordum."

"Hayır, şu anda güney çok sıcak. Ben güneşlenmek denen şeyden pek haz etmiyorum. Cildimin rengine baksana; çok kolay bronzlaşıyorum. Feysac İmparatorluğu'nun kuzeyine, Kış Ülkesi'ne gidip kayak yapmayı ve avlanmayı tercih ederim." Bakır tenli Azik Klein'a bakıp gülümsedi.

Ben de öyle... Gece Kuşları'na daha yeni katılmış olan Klein, adama imrenerek baktı.

Öğle yemeğinden sonra eve gidip kısa bir süre şekerledi ve uyandığında tılsımları ve muskaları çalışmaya koyuldu. En azından savaşta kullanabileceği ve kendisine yardımcı olabilecek şeyler yapmak için bu konuları hemen kavramak istiyordu.

Saat öğlen üçe gelirken, Klein eşyalarını topladı ve odayı maneviyat duvarıyla mühürledi.

...

Gri sisin üstündeki görkemli kutsal salonda, uzun, antik masa tek başına duruyordu.

Klein onur koltuğuna yerleşti, yüzü kalın bir sis tabakasının ardındaydı. Adalet ve Asılan Adam'ın yavaşça biçimlenip koltukla belirmelerini izledi.

Hmm, Bayan Adalet'in duyguları pek durağan görünmüyor Endişe, huzursuzluk ve biraz da kafa karışıklığı... Klein, Tarot Kulübü'nün tek kadın üyesini Ruh Görüsüyle inceledi.

Audrey Hall'ın duygularını tasvir edecek kelime yoktu. Susie'nin aniden konuşmaya başlaması onu korkunç derecede şaşırtmıştı.

Kendisinin, asistanı Susie'yi gittiği her yere yanında götüren harika bir dedektif ya da ünlü bir psikolog olduğu bir gelecek hayal etti, ancak eğer işler tersine döner de, kendisi Susie'nin asistanı olursa, bu, bu biraz...

Hayır, biraz değil, bu çok tuhaf olurdu! Aklım almıyor! Audrey aniden duruşunu dikleştirdi. Bay Aptal'dan ve Asılan Adam'dan yardım almak istiyordu.

Ancak söylemek üzere olduğu kelimeleri hemen yuttu.

Hmm, bunu nasıl sormalıyım? Evcil hayvanım anormal davranıyorsa ne yapmalıyım mı demeliyim?

Konuşabilen, zeki bir evcil hayvanla nasıl iletişim kurmalıyım?

Hayır, hayır, hayır, burası Tarot Kulübü, evcil hayvan sohbet alanı değil. Bu soruları sorarsam Asılan Adam'ın ve Bay Aptal'ın gözündeki imajımı yerle bir etmiş olurum!

Audrey bir türlü sakin kalamıyordu. Sonunda kafasını toparladı ve söze girdi, "Uzun zamandır bana pek çok yardımı dokunmuş olan Saygıdeğer Bay Aptal ve Bay Asılan adam, bir soru sormak istiyorum. Beyonder güçlerine sahip bir evcil hayvan, sahibi için ne yapabilir? Yani, nasıl faydalı olabilir?"

Cümlesini tamamladığında, Bay Aptal ve Asılan Adam'ın sessiz kaldığını fark etti. Ortam biraz tuhaflaşmıştı.

Hey hey hey, bir şey söyleyin, bana öyle bakmayın, ben bir şey yapmadım! Gerçekten, yalnızca bir arkadaşım için soruyordum! Audrey yer yarılsa da içine girsem diye düşünüyordu.

Soruyu sorduğuna pişman olmuştu.

Daha önce de, 'sıradan bir hayvan bir Dizi iksiri içse ne olur' diye sormuştu, ne yani iksir formülünü evcil hayvanıyla mı paylaştı? Bu tam da Bayan Adalet'in yapacağı bir şey gibi görünüyor... Böyle bir üyesi olan bir 'sapkın tarikatının' başı olduğum için biraz kötü hissediyorum... Klein, kıza cevap vermeden sağ elini kaldırıp kaşlarının arasına dokundu.

Asılan Adam Alger Wilson yaklaşık yirmi saniye kadar sessiz kaldıktan sonra tuhaf bir ses tonuyla cevap verdi, "Bu, hayvanın ne tür Beyonder güçlerine sahip olduğuna göre değişir. Mesela, Seyirci ise bazı şeyleri dinlemene ya da gözlemlemene yardım edebilir. Bildiğin gibi çoğu insan, diğer insanlara karşı temkinlidir, ancak asla bir evcil hayvanın kendilerine kulak kabarttığından şüphelenmezler, hayvan ayaklarının dibinde oturuyor olsa bile."

Çok mantıklı! Babam soylularla ve diğer bakanlarla önemli meseleler konuşurken benim orada olmamı istemiyor. Genellikle odanın kapısını kilitliyorlar. Ancak eğer Susie de onlarla içeride kilitli kalacak kadar uzun süre saklanırsa, onu kovalamazlar... Ayrıca pek çok hanımefendi özel sosyal çevreler içinde etkileşim kurmak istiyor... Audrey'nin gözleri parlamaya başlamıştı.

Ayrıca, artık Susie konuşabildiğine göre, bana duyduklarını doğrudan anlatabilir... Susie harika! Ona iyi davranmam lazım. Telaffuz ve kelime bilgisi öğrenmeli...

Hmm, Susie'ye aristokrat telaffuzu mu yoksa Backlund aksanı mı öğretsem? Diğer köpeklerle etkileşim kurduğunda, Susie'nin nereden geldiğini anlarlar mı acaba? Bir dakika, neden bunu düşünüyorum ki? Susie diğer köpeklerle iletişim kurarken insan dili konuşmayacak ki...

Bir dakika, Bay Asılan Adam, neden Seyirci örneğini verdiniz?

O-olanları tahmin etmiş olabilir misiniz?

Audrey'nin yüz ifadesi bir anda değişmişti. Yeniden kendini toplayıp gülümsedi.

"Bay Aptal, İmparator Roselle'in günlüğünden bir sayfa daha buldum."

Bunu Fors Wall'dan aldım.

"Harika, borcunu ödemiş oldun," dedi Klein neşeyle.

"Üzgünüm, ancak günlüğün bu sayfasında pek bir şey yok." Audrey, hafızasına kazıdığı içeriği keçi derisi parşömene aktarıyordu.

Klein elini kaldırdığında parşömen avucunda belirdi, "Bu benim verdiğim sözü etkilemez. Dahası, bana önceden verdiğin günlük içerikleri iki sayfaydı."

Adalet ve Asılan Adam'ınt opladığı sayfalar orijinal değildi. Araştırmacılar tarafından kopyalanan sayfalardı. Kimileri içeriği kaydetmek için bir sayfaya kopyalar, kimileri de orijinal görünümü bozmak istemezdi.

Klein, önünde duran içeriğe baktı.

"20 Kasım. Yeni bir yıl yaklaşıyor, ancak aldığım geri dönüş kafamı karıştırıyor.

Bu dünyada ham petrol yok! Ham petrol diye bir şey yok!"