Çevirmen: Dnightshade

2, 4 ve 6 Daffodil Sokağı'ndakiler çok çatılı balkonlu binalardı. Dış kısımları grimsi mavi bir renkteydi ve üç bacaları vardı.

Buranın çimleri, bahçeleri ya da verandaları yoktu. Girişleri sokağa bakıyordu.

Tingen Şehir Konut Geliştirme Şirketi'nden Scarter, cebinden bir dizi anahtar çıkarıp kapıyı açarken, ''Bu evin antresi yok, bu yüzden doğrudan oturma odasına giriyoruz. Daffodil Sokağı'na bakan cumbalı bir penceresi var, yani güzel ışık alıyor...''

Klein, Benson ve Melissa'yı güneş ışıkları içinde bir kanepe ve önceki iki odalı dairelerinden daha geniş bir alan karşıladı.

''Bu oturma odası konuk odası olarak kullanılabilir. Sağında yemek odası ve solunda da kışın sizi sıcak tutacak şömine var.'' Scarter çevreyi gösterdi.

Klein etrafına bakıp bunun kaba, açık tarzda bir konsept olduğunu doğruladı  Yemek odası ve oturma odasını ayıran herhangi bir duvar yoktu ancak aynı zamanda cumbalı pencereden çok uzaklardı ve bu da bu noktaların oldukça loş olmasına neden oluyordu.

Etrafında altı sandalye olan dikdörtgen, kırmızı bir ahşap masa vardı. Soldaki şömine, Klein'ın eskiden izlediği yabancı film ve dizilerdekilere benziyordu.

''Yemek alanının arkasında mutfak var ancak cihazlar kiraya dahil değil. Oturma odasının karşısında ufak bir konuk odası ve bir banyo var...'' Scarter yürüyüp evin kalan yerlerini de anlattı.

Banyo iki bölüme ayrılmıştı. Dış alan yüz yıkamak ve dişleri fırçalamak için, iç alan ise tuvalet içindi. Bunları ayıran akordiyon bir kapı vardı. Konuk odası küçük olarak tarif edilmişti ancak Melissa'nın şu anda kaldığı oda kadar genişti. Görünce Melissa şaşırmıştı.

İlk katı bitirdikten sonra Scarter üç kardeşi banyonun yanındaki merdivene yönlendirdi.

''Aşağıda bir yeraltı kileri var. Oldukça havasız, bu nedenle içeri girmeden önce orayı havalandırmayı unutmamalısınız.''

Benson başını salladı ve Scarter'ı takip etti.

''Solumda bir banyo var. Aynı tarafta iki yatak odası daha var. Sağımda da aynı şekilde ancak bu taraftaki çamaşır odası balkonun yanında.''

Konuşurken banyonun kapısını açtı ve Klein, Benson ve Melissa'nın içeri bakması için kenara çekildi.

Banyoda ekstra bir küvet vardı. Diğer banyo gibi bu da akordiyon bir kapıyla ayrılıyordu. Biraz tozlu olsa da, kirli, kokulu ya da sıkışık değildi.

Scarter yandaki diğer odaya ilerleyene kadar Melissa şaşkın bir şekilde baktı. Ancak o zaman kendine gelip yavaşça diğerlerini takip etti.

Geri dönüp bakmadan önce birkaç adım att.

Hayatta deneyimli olan Klein de keyiflenmiş ve heyecanlanmıştı. Ev sahipleri sık sık banyo temizliklerini denetlese de, hâlâ banyolar yeterince temiz değildi. Genellikle mide bulandırıcıydı, acil ihtiyaçları olduğunda da bazen sıra beklemek zorunda kalıyorlardı.

Diğer banyo da benzer şekildeydi. Dört yatak odasından biri nispeten daha büyüktü ve içinde bir kitaplık vardı. Diğerleri aynı boyutlardaydı ve içlerinde bir yatak, bir masa ve dolap vardı.

''Balkon oldukça küçük bu nedenle çamaşır asacak fazla alan yok.'' Scarter koridorun sonunda durup kapı ve kilidin olduğu noktayı işaret etti. ''Burada yeraltı lağımı, gaz boruları, sayaç ve diğer tesisat şeyleri var. Siz beyefendiler ve hanımefendi için oldukça uygundur. Kira yalnızca on üç soli, mobilya için ise ekstra beş peni. Buna ek olarak, dört haftalık kira bedelinde depozito istiyorlar.''

Benson'ın bir şey söylemesini beklemeden, Klein merakla sordu, ''Bu evi almak, aşağı yukarı ne kadara mal olur?''

Yemek Bağımlıları İmparatorluğu'ndan ruh göçü yapmış biri olarak, hala bir mülk alma arzusu vardı.

Bu soruyu duyan Benson ve Melissa şok olmuşlardı. Klein'a, bir canavara bakar gibi bakıyorlardı. Scarter sakin ancak kesin bir şekilde yanıt verdi, ''Almak mı? Hayır, biz mülk satmıyoruz. Yalnızca kiralık daire sağlıyoruz.''

''Yalnızca fiyatlar hakkında genel bir kanıya varmaya çalışıyorum.'' Dedi Klein tuhaf bir şekilde.

Scarter birkaç saniye tereddüt ettikten sonra, ''Geçen ay, bu sokaktaki bir dairenin sahibi, arazi üzerindeki benzer bir mülke sahip sınırlı süreli arazi tapusu sattı. 15 yıl için 300 pound. Doğrudan kiralamaktan daha ucuz ancak herkesin bir anda bu kadar para çıkarması kolay değil. Tamamen satın almak isteyenler için, ev sahibi 850 pound fiyat ilan etti.''

850 pound? Klein hemen aklından hesaplama yaptı.

Haftalık maaşım üç pound, Benson bir pound on soli kazanıyor... Kira on üç soli ve her gün iyi beslenirsek, haftada yaklaşık iki pound harcayacağız. Üzerinde kıyafetler, ulaşım, sosyal harcamalar gibi giderler de var. Haftada yalnızca 20 soli kadar kenara ayırabiliriz. Bir yılda 35 pound eder. 850 pound biriktirmek 20 yıldan uzun sürer. Geçici bir süre kiralamak istesek bile, 300 poundu biriktirmemiz de en az sekiz-dokuz yıl sürer... Evlenme, bağımsız yaşama, çocuk yetiştirme, seyahat ve diğer şeyler buna dahil değil bile...

Bireysel konut kredileri olmayan bir dünyada, insanların yapabileceği en iyi şey bir yer kiralamaktı.

Bunu fark eden Klein geri çekilip Benson'a bir bakış attı. Kira hakkında Scarter'la konuşması için ona işaret etti.

Melissa'nın amacı ise parlayan gözlerinden anlaşılıyordu!

O anda, Klein aniden Benson'ı bıraktı.

Benson bastonunu yere vurup, ''Diğer evlere de bir bakalım. Yemek alanının aldığı ışık pek iyi değil ve balkon da oldukça küçük. Yalnızca o yatak odasında bir şömine var ve mobilyalar da eski. Taşınırsak, bunların en azından yarısını değiştirmeliyiz...''

Aceleci bir tonda evin eksiklerini sıraladı, 10 dakika boyunca Scarter'ı kirayı 12 soliye, mobilya kullanımı için alınan bedeli de üç peniye, depozitoyu ise iki pounda düşürmesi için ikna etmeye çalıştı.

Kısa süre sonra kardeşler Scarter ile birlikte Tingen Şehir Konut Geliştirme Şirketi'ne dönüp sözleşmeyi imzalamıştı. Sonra sözleşmeyi notere tasdikletmek için Tingen Şehri'nin Noter Ofisi'ne gittiler.

Depozitoyu ve ilk haftanın kirasını ödedikten sonra, Klein'ın ve Benson'ın kalan paralarının toplamı dokuz pound iki soli sekiz peni ediyordu.

Dairelerinin kapısının önünde dururken, üçünün elinde de birer bakır anahtar vardı. Başka bir şey düşünemiyorlardı; çok heyecanlılardı.

''Rüya gibi geliyor...'' Bir süre sonra Melissa başını kaldırdı, ''Moretti Evi'' kısık ve kararsız bir sesle söylemişti bunları.

Benson da gülümsedi.

''O zaman uyanmasak iyi olur.''

Klein onlar kadar duygusal değildi. Başını salladı, ''Ana kapının ve balkon kapısının anahtarlarını en kısa sürede değiştirmeliyiz.''

''Acele etmeye gerek yok. Tingen Şehir Konut Geliştirme Şirketi iyi bir itibara sahip. Paranın kalanı senin resmi kıyafetin için. Ancak bundan önce, Bay Franky'i ziyaret etmeliyiz.'' Benson dairenin olduğu yönü işaret etti.

…

Kardeşler Demir Haç Sokağı'ndaki balkonlu bir eve geçmeden önce evde çavdar ekmeği yediler. Ev sahiplerinin kapısını çaldıklarında, Bay Franky, ''Kurallarımı biliyorsunuz. Kimse kirayı geciktiremez!''

Benson öne doğru eğilip gülümsedi.

''Bay Franky, evden çıkacağımızı söylemek için geldik.''

Bu kadar açık bir şekilde mi? Böyle görüşmek işe yarayacak mıydı? Benson'ın yanında duran Klein onu duyunca şok oldu.

Buraya gelirken, Benson tazminat olarak 12 soliden vazgeçebileceğini söylemişti.

''Evden çıkmak mı? Hayır! Sözleşmemiz var ve bitmesine daha yarım yıl var!'' Franky kollarını sallarken Benson'a baktı.

Benson da ona ciddi bir şekilde bakıp sakince yanıt verdi, ''Bay Franky, daha fazla para kazanabileceğinizi biliyor olmalısınız.''

''Daha fazla para mı?'' Dedi Franky, ilgisini çekmişti.

Benson gülümseyerek açıkladı, ''İki odalı daireyi biz üçümüze beş soli altı peniye kiraladınız. Ancak burayı beş ya da altı kişilik bir aileye kiralarsanız, iki ya da üçü de çalışıyor olursa, bence suçlularla dolu Alt Sokak'ta kalmak yerine burası için daha fazla para ödemeye razı olacaklardır. Bence beş soli on peni ya da altı soli uygun bir fiyat olur.''

Franky'nin gözleri parlamıştı, Benson devam etti, ''Ayrıca, son yıllarda kira fiyatlarının artmaya başladığını da kesinlikle biliyorsunuzdur. Biz ne kadar uzun kalırsak sizin kaybınız o kadar fazla olacak.''

''Ancak... Yeni bir kiracı aramak için zamana ihtiyacım var.'' Bu apartmanı miras alan Bay Franky, bariz bir şekilde bu fikirden hoşlanmıştı.

''Yeteneğiniz ve kaynaklarınız olduğundan hızlı bir şekilde birini bulabileceğinize inanıyorum. Belki iki, belki üç gün... Bu süre zarfında zararınızı biz karşılayacağız. Ödediğimiz üç solilik depozitoya ne dersiniz? Oldukça makul!'' Benson hemen Franky'nin yerine karar verdi.

Franky memnun bir şekilde başını salladı.

''Benson, sen çok vicdanlı ve dürüst bir gençsin. Pekala o halde, sözleşme feshini imzalayalım.''

Klein şaşkın bir şekilde olan biteni izliyordu. Bay Franky'i 'ikna etmenin' ne kadar kolay olduğunu anlamıştı.

Çok kolay oldu...

Önceki sözleşmeyle ilgili sorunun çözülmesi ile, kardeşleri önce Klein'ın resmi kıyafetlerini seçmesine yardım etti ve sonra da taşınma işleri ile uğraşmaya başladılar.

Ağır ya da büyük eşyaları yoktu, bu eşyalar ev sahibine aitti. Bu nedenle Benson ve Melissa, Klein'ın bir araba kiralama fikrini reddetti, her şeyi kendileri taşıyacaklardı. Demir Haç Sokağı ile Daffodil Sokağı arasında gidip geldiler.

Pencerenin dışındaki sıcak güneş batıda belirmişti ve altın ışınlar cumbalı pencereden içeri sızıyor, masanın yüzeyine yayılıyordu. Klein, önceden mürekkep şişesini ve dolma kalemi önceden sildiği masanın üzerine koymadan önce, defterlerin ve kitapların düzgün bir şekilde yerleştirildiği rafa baktı.

Sonunda bitti... Rahat bir oh çekti ve karnının guruldadığını duydu. Sıvadığı kollarını gevşetip kapıya doğru ilerledi.

Kendisine ait olan bir yatağı vardı. Çarşaf ve battaniye beyazdı, eski ama temizdi.

Klein kapı kolunu çevirip odasına girdi. Tam bir şeyler söyleyecekken karşı taraftaki iki kapının da açıldığını ve Benson ve Melissa'nın çıktığını gördü.

Yüzlerindeki kir ve toz izlerine bakınca Klein ve Benson aniden kahkahalara boğuldular.

Melissa dudaklarını ısırdı ancak kahkaha bulaşıcıydı. Sonunda o da yumuşak bir kahkaha attı.

…

Bir sonraki sabah.

Klein uzun, sağlam aynanın önünde durmuş ciddi bir yüz ifadesiyle gömleğinin kollarını ve yakasını düzeltiyordu.

Kıyafete beyaz bir gömlek, siyah bir smokin, ipek bir şapka, siyah bir yelek, bir dizi pantolon, bot ve bir papyon dahildi. Toplamda sekiz pound ödemişti.

Ancak etkisi harikaydı. Klein, aynadaki yansımasının bilgece nitelikler sergilediğini ve onu daha yakışıklı gösterdiğini hissetti.

Çıt!

Cep saatini kapatıp iç cebine koydu. Sonra bastonunu ve tabancasını aldı. Toplu taşımayı kullanarak Zouteland Sokağı'na ulaştı.

Blackthorn Güvenlik Şirketi'ne girdiği anda, önceki yaşam tarzına fazla alıştığından Melissa'ya okula yürümek yerine arabaya binmesi için ekstra para vermeyi unuttuğunu hatırladı.

Başını iki yana sallayarak bunu aklının bir köşesine not aldı ve Blackthorn Güvenlik Şirketi'ne girdi. Kahverengi saçlı kız, Rozanne'in kahve yapmakta olduğunu gördü. Ofise zengin bir aroma yayılmıştı.

''Günaydın Klein. Hava bugün harika,'' dedi Rozanne gülümseyerek. ''Dürüst olmak gerekirse, hep merak etmişimdir. Böyle bir havada, siz erkekler bu resmi kıyafetlerin içinde bunalmıyor musunuz? Tingen'in yazının Güney'inki kadar sıcak olmadığını biliyorum ancak yine de yaz mevsimindeyiz.''

''Tarzın bedeli,'' dedi Klein şakacı bir tavırla. ''Günaydın Bayan Rozanne. Kaptan nerede?''

''Aynı yerinde.'' Rozanne içeriyi işaret etti.

Klein başını salladı. Resepsiyonu geçti ve Dunn Smith'in kapısını tıkladı.

''Girin.'' Dunn'ın sesi her zamanki gibi derin ve nazikti.

Resmi kıyafetleri içinde oldukça farklı görünen Klein'ı gördüğünde gülümseyerek başını salladı.

''Karar verdin mi?'' diye sordu.

Klein derin bir nefes aldı ve ciddi bir yüz ifadesiyle, ''Evet, bir karara vardım.''

Dunn yavaşça ayağa kalktı. Yüz ifadesi ciddileşti ancak gri gözlerinin derinlikleri hâlâ aynıydı.

''Söyle bakalım.''

Klein tereddüt etmedi, ''Kahin!''