“Burada yok.”

Sonuna kadar açılmış gözlerle yere çivilenmiş Kutay, ne olup bittiği anlamadan ölmüştü. Sonrasında katili Kayra, odaya girmiş çekmeceleri karıştırıyordu.

“Sonunda buldum.”

Yatağa yakın olan bir çekmecenin içinden bir not defteri çıkardı.

“Bakalım planları neymiş?”

Kayra yatağa uzandı ve defteri açtı. Aydın Rüya’nın planlarını içeren bir not bıraktığını varsaymıştı. Neyse ki varsayımları boşa çıkmamıştı.

“Hm… Hm… Anlıyorum. Tıpkı düşündüğüm gibi yapacaklardı. Öncelikle çoğunluğu kendi taraflarına çekecek ve bir efsane yaratacaklardı. Bir orduyu yönetir gibi… Tamamen bilinçaltı ve topluluk psikoloji üzerine kurulu.”

Manipülasyon sözlerle gerçekleşen bir şey değildi. Özellikle bir topluluğu manipüle etmek için sözler araçtan fazlası olamazdı. Sadece şüphe tohumları ekmek ve birkaç aptalı yanına çekmeye yarardı. Ancak bu bile sözleri güçlü bir silah haline getirmeye yeterdi.

Çünkü sadece ufak bir şüphe bile önemliydi.

“Hayır kurumları, yardımlar, eğitim, formasyonlar ve Pazar kurmak mı? Ah, anladım. Sonuncusu beni açığa çıkarmak için yapılmış bir şey. Aydın Rüya’nın yedek planı olmalı.”

Sayfayı çevirdi ve ‘eğer’ yazısının altındaki uzun paragrafı okudu. Yazılar akıcı, düz ve kusursuz bir simetriye sahipti. Bunu yazan kişinin düzen takıntısı vardı ve oldukça disiplinliydi. Yazımından bunları anladı Kayra.

“Eğer bizden iki hafta içinde haber alamazsan olabildiğince adam toplayıp, Issız Sıradağları’n kuzeyindeki #1 Numaralı kasabaya gel. Orada gerekli talimatları alacaksın.”

Gerçekten ilginç bir not defteriydi.

Kayra defteri Gölge Paltosu’nun cebine koydu ve yavaşça ayaklandı. Gölge Maskesi’ni tekrardan taktı ve Mahvolmuş Kralın Kılıcı’nı Kutay’ın göğsünden çıkardı. Üzerindeki kanı savurduktan sonra kınına koydu ve Kutay’ı kollarının altından sürükleyip yatağına yatırdı.

“Han da yangın çıkarmak yasak olduğu için şanslısın. En azından tek parça halinde gideceksin.”

Kendisi odaya zorla giremezdi. Bu yüzden oda sahibinin kendi isteği ile kapıyı açması gerekiyordu. Bu sistemin koyduğu kilitti. Sahibin isteği dışındaki birinin içeri girme izni yoktu.

Bu yüzden yalan söylemesi ve Kutay’ın kapıyı kendi isteğiyle açması gerekiyordu.

“İlk iş bittiğine göre diğerlerine geçme zamanı geldi.”

Kayra kapıyı açtı ve dışarıya çıktı.

---

Tak, tak!

Yakınlardaki başka bir handa Arda isimli yakışıklı gencin kapısı çalındı. Arda bu sırada uykuya dalmak üzereydi. Kapının aniden çalması onu rahatsız etmişti.

“Kim o?”

Kapıya yaklaştı.

“Kutay Bey ve Aydın Rüya beni sizi buluşma yerine çağırmam için gönderdi.”

“Kutay ve Aydın Rüya mı?”

Arda tanıdık ve önemli isimleri duyunca kaşlarını çattı.

“Tamam, birazdan dışarı geleceğim.”

Arda yatağının yanında düzgünce katlanmış kıyafetleri giydi ve kalp koruyucu zırhını taktı. Kutay’ın aksine kendisi çeviklik odaklı savaşçıydı ve ikinci sınav da çok kişiyle ortak olmuştu. Ayrıca çok sayıda da görev yaptığı için kendini geliştirme şansı olmuştu.

Bu kasaba da dahi onun dengi olan çok az kişi vardı.

 Utana sıkıla kapıyı açtı ve dışarıya adım attı.

Tam bunu yaptığı anda…

Fışş!

Bir el boğazını ağzını kapatırken diğer el sağ elini tutup onu yere çaldı.

Bam!

Arda kurtulmaya çalıştı ama sanki üzerinde tonlarca ağırlık vardı. Hareketleri sonuçsuz kaldı ve bu onu daha da umutsuzluğa sürükledi.

“Urrrhhhh!”

Boğukça uğuldadı ama siyah kılıcın boğazını delmesine engel olamadı.

“Bu daha hazırlıklıydı.”

Kayra kılıcını çıkardı ve kınına soktu. Ardından hiçbir şey söylemeden odadan ayrıldı.

---

Güneş yükseldiğinde insanlar heyecanla Pazar bölgesinde toplanmıştı. Dün Pazar kurulumunun temelleri atılmıştı ve bugün tamamlanacaktı. Ayrıca ilk satıcılar belirlenecek ve pek çok malzeme tedarik edilecekti.

İnsanlar, Kutay ve tayfasının bir ticaret ağı kurmasını diliyorlardı. Çoğu kasabadan dışarıya çıkmaya korkuyordu. Savaşmak onlara korkutucu geliyor, ölüm kabuslar görmelerine neden oluyordu. Kim acı çekmek ya da acı içinde ölebileceği yerlere gitmek isterdik ki?

Pek tabii çoğunluktu bunları düşünen. Kont seviyesi ve üzerindeki Derebeyler, altındaki insanları zorlayarak çeşitli grup görevlerine giderek çoktan dış dünyayı deneyimlemişti. Bu kişiler kalabalık arasında bir inci gibi parlarken, bazı kişiler bataklığa aitmiş gibi soluktu.

Soluk olanlar herhangi bir derebeyinin altında olmayan, kendi kendini yönetecek cesaret ve mantaliteye sahip olmayanlardı.

Bu kişilerin bir çoğu açlıktan ölmüştü. Halefleri ise yakında kendilerini takip edecekti. Zira son zamanlarda sayıları pek bir artmıştı.

Ancak Pazar kurulumu bu sorunu bir nebze de olsa çözecekti. Bir Pazar demek gereken çokça iş gücü, ucuz mal ve çok fazla para demekti.

Güneş yükseleli iki saat geçti. Pazar da toplanan insanlar Kutay ve yardımcı ekibinin hâlâ ortalıkta gözükmediği fark edince garip bir şeyler olduğunu anladı.

“Birkaç kişi onları çağırmaya gitsin.”

İyi ekipmanlara sahip bir savaşçı, kalabalığın rahatsızlandığını fark edince endişeyle yanındaki elemanlara emretti.

“Anlaşıldı.”

Görevlendirilen kişiler ayrıldıktan sadece beş dakika sonra kasabanın doğu bölgesinden bir çığlık duyuldu. Çığlık bir erkeğe aitti. Öyle güçlüydü ki yüzlerce metre öteden rahatlıkla duyuluyordu.

Kalabalık hemen oraya akın etti.

Geldiklerinde gördükleri şey kanlarını doldurdu.

Birkaç kız yere çökmüş hüngür hüngür ağlıyordu.

Güneş acımasızca yerdeki kadın cesedine vuruyordu. Kalabalıktan birkaç kişi cesedin deşilmiş göğsünü görünce dayanamadı ve kusmaya başladı.

O sırada bir mendille ağzını ve burnunu kapatan genç bir adam korku dolu gözlerle kadın cesedine yaklaştı. Yakından inceledi ve gözlerine inanamadı. Hemen kafasını çevirdi ve çevresindeki insanlara bağırdı.

“Çabuk Kutay ve Arda Bey’in odasına gidin! Bu Leyla Hanım, Pazar kurulumunda muhasebe ile ilgilenecek kişiydi.”

İnsanların içine kötü bir his doğdu.

---

Kasabanın çoğunluğu kargaşa içindeyken Kayra hiçbir şey olmamış gibi Bilgi Merkezi’ne gitti.

Yüce Kral ile karşılaşması gerektiğini biliyordu. Ancak karşı taraf ondan çok daha güçlü ve bilgiliydi. Ayrıca altında çok sayıda elemanı vardı. Bu büyük güç, Kayra’nın asla başa çıkamayacağı bir seviyedeydi.

Aydın Rüya’yı bir kere tuzağa düşürdüğü için düşman çok daha uyanık olacaktı. Tuzağa düşürmek bir kenara, sadece onu gördükleri anda saldıracaklarına emindi.

Bunu bilmek iç çekmesine neden oldu.

Aptalca ideallere sahip biri değildi. Prensipleri de olmadığından Yüce Kral gibi birine kafa tutması için bir sebebi yoktu. Gereksiz düşman edinmek aptallık göstergesiydi sonuçta.

Yıldız Diyarı’nda çok sayıda düşmanı olacaktı.

Ama henüz çok güçsüzdü ve karşılayabileceği saldırı sayısı sınırlıydı.

“Başkasının gücünü ödünç alabilir ya da kendi gücümü oluşturabilirim. Ama nasıl yapacağım? Yüce Kral denilen herif çevredeki en güçlü kral olmalı. Peki ya ona karşı durabilecek biri var mı? İşte bunu bilmiyorum.”

Tıpkı Aydın Rüya ve takımını halletmek için Kemikbaşlı Kurtları kullanması gibi Yüce Kral’ı halletmek için de başka bir kralı kullanabilirdi.

“Ama onun gibi kişiler dünyanın ana karakteridir. Eğer başarısız olursam onu öfkelendirmekle kalmam daha da güçlendiririm.”

Kayra gözlerini kapattı ve derin bir iç çekti.

“Kaçmaktan başka şansım yok değil mi?”

Kaçmak utandığı bir şey değildi.

Ancak onu sinirlendiriyordu.

“Tamam, kaçacağım ve zamanı geldiğinde saldıracağım.”

Bilgi Merkezi’nde hiç kimse yoktu. Hemen süzülen ışığın yanına gitti ve açılan pencereden Özel Bilgi’ye bastı.

Karma Puanları’nı güçlenmek için kullanamazdı artık. Bu yüzden güçlenmek için alternatif bir yol bulması gerekiyordu. Ayağı takılıp da antik bir harabe bulamayacağı için kendisinin araması gerekiyordu.

Kendi gücünü kurmadan önce en azından Yüce Kral kadar bireysel güce sahip olmalıydı. Aydın Rüya ile savaşacak kadar bile güvenmiyordu kendine.

“Karma Puanları’nı kullanmadan güçlenmenin yollarını nelerdir?”

[Ding!]

[Cevap fiyatının çok üzerindedir.]

[Soru Kartı’nı 150 Karma Puanı karşılığında almak istediğinize emin misiniz?]

Kayra ilk cevabı görünce kaşlarını çatsa da ikincisini görünce gülümsedi ve tereddüt dahi etmeden evet dedi. 150 Karma Puanı fazla olsa da güçlenmenin karşısında hiçbir şeydi.

[Cevap: Yıldız Diyarı’ndaki insanlar için çeşitli güçlenme yolları mevcuttur. Bunlar sırasıyla;

-Mana Yetiştirme Teknikleri

-Vücut Tavlama Teknikleri

-Dini Ayinler

-Takımyıldızı Kutsamaları

-Şeytani Gelişim Teknikleri

-Hazineler

-İlaçlar

Güçlenmek isteyen biri için en kolay yol Takımyıldızı Kilisesi’ne gidip o takımyıldızına ibadet etmektir. Karşılığında Takımyıldızı’nın ilahi gücünü ödünç alabilir ve kendiniz için kullanabilirsiniz. Bunu yaparsanız sınıfınız Rahip olarak değişecektir.

Ancak deveran eden bir güç istiyorsanız Mana Yetiştirme Teknikleri ve Vücut Tavlama Teknikleri tek çıkış yolunuzdur. Yıldız Diyarı’ndaki savaşçıların büyük çoğunluğu bu iki yola adım atmışlardır. Ancak bu iki yola adım atmak zordur. Zira Mana Yetiştirme Teknikleri ve Vücut Tavlama Teknikleri çok nadirdir.

Yalnızca özel zindan ve hazine bölgelerinde bulunur.]

“Mana Yetiştirme Tekniği… Büyü Gücü’nden bahsediyor sanırım. Hm? Büyü Gücü’nü kontrol edebildiğimiz anlamına mı geliyor bu?”

Kayra vücudundaki gücün mana olduğunu biliyordu.

Ona yeteneklerini kullanma imkanı veren şeydi. Büyülü Mavi Gözler’in alt yetenekleri dahi büyü gücü ile aktifleştirilebiliyordu. Şu ana kadar en büyük avantajı Büyü Gücü idi. Mahvolmuş Kralın Kılıç Ki’sini kullanırken dahi Büyü Gücü’ne ihtiyacı vardı.

Ki gücünün %50’si Mahvolmuş Kralın Kılıcın’ndan ve yeteneklerinden geliyordu. Benzersiz Kılıç Ustası ve Mahvolmuş Kralın Kılıç Ki’si onun ana yetenekleriydi.

Ancak asla Büyü Gücü’nü kontrol edememişti.

Onu sadece yeteneklerini kullanmasına yarayan yakıt gibi görmüştü.

"Bu dünya düşündüğümden daha farklı olabilir mi?"