Çevirmen:  Litlover 

 "Anneleri! Onları şu an var oldukları kişi yapan anneleri!" Ning Xi aniden tedirgin bir şekilde yumruğnu kaldırdı.  Eğer Lu Tingxiao çabucak tepki vermeseydi, çenesi, gelen yumrukla yerinden çıkabilirdi.

"Kızlar küfür etmemeli." Lung Tingxiao kaşlarını çattı.

Ning Xi o sevimli görüntüsüne rağmen küfrediyordu.

Ning Xi çok sarhoştu ve, bilinçaltında onu kucaklayan adamın iyi bir insan olduğu ve hiç bir kötü niyetinin olmadığı duygusu vardı.  Lu Tingxiao'nun kollarına kendini bıraktı ve kucağında otururken ağzında bir şeyler geveledi, "Şu an tam da altımda hissettiğim şey... Yoksa...yoksa bu yüz... Aslında daha büyüğünü bulabilirim... Beni zaptedeceğini sanıyorsun...Şimdi gidip bir tane bulacağım.. Şimdi..."

Lu Tingxiao kaşlarını hafifçe kaldırdı.  Kaba elleriyle kadının ellerini kibarca tuttu ve o elleri uyluğuna koydu, "Şehirde bulabileceğinin en büyüğü işte burada, daha iyisini nereden bulabileceksin başka?"

Ning Xi uyluğa dokundu ve aniden öfkeyle, "Yeterince büyük değil! Hiç büyük değil!"

Lu Tingxiao: “…”

Yeterince büyük olmadığı düşünülüyordu.

Bu bir erkeğin kabul edebileceği bir şey değildi.

Daha da kötüsü, kadının elleri hiç dokunmaması gereken bir yere dokunmuştu ve hatta onu okşamıştı, "Oo, bu ne.. Rahatsız edici...Bu şey elimi dürtüyor..."

Ses tonunda aşağılama vardı.

Lu Tingxiao'nun ifadesi ciddileşti.

Eğer onun bu şekilde yapmasına izin verirse, sonradan pişman olacağı bir şeyi yapmaktan korkuyordu.

Dışarıdaki kişi çoktan gitmişti, bu yüzden Lu Tingxiao hızlıca kapıyı açtı, Ning Xi'yi dışarı çıkardı.

Zemin kat otoparkında...

Kapıyı onun için memnuniyetle açan kişi Lu Jingli'ydi.

"Buradasın?" Lu Tingxiao kaşlarını çattı.

"Size bakmak için eve gittim fakat siz de Küçük Hazine de orada değildiniz bu yüzden buraya uğradım! Kardeşlik kurallarına ne oldu bakalım? Bu arabayı ne zaman aldın? Bana verdiğinden daha da büyüleyici ve ben senin bunu aldığını bilmiyordum bile!" Lu Jingli'nin dargın bir ifadeyle konuştu.

Lu Tingxiao onu görmezden geldi ve Ning Xi'yi arka koltuğa taşıyıp yanına geçti.

Lu Jingli ön koltuğa geçti ve arkasını dönüp onlara baktı.   Parlayan gözleri Lu Tingxiao'ya ve Ning Xi'nin dağılmış kıyafetlerine odaklandı.  Bazı dedikoduları duymak ümidiyle sordu, "Onu nereden aldın? Neden bu kadar uzun sürdü? Baksana Küçük Hazinemiz ağaç olmuş sizi beklemekten!"

Küçük Hazine Ning Xi'yi görür görmez yüzünü pencereye yaslamayı bırakıp tamamen ona odaklanmıştı.

Lu Tingxiao, Ning Xi'nin Küçük Hazineye karşı tedirgin bir tavır takınacağını düşünüp endişelenmişti.  Küçük çocuğu kendine doğru çekip kucaklayacağını hiç düşünmemişti.

Elbette Lu Tingxiao, karşısındakinin dedikodu isteğini tatmin etmedi.  Kıravatını gevşetti, montunu çıkardı, " Bugün ne oldu?"

Bütün bilgi toplama becerilerine ihtiyaç duyulduğu için mutlu olan Lu Jingli heyecanla cevap verdi, "Duyduğum kadarıyla, her şey yolunda.  Arthur'u çağırmıştın bu yüzden tabi ki küçük Xixi bütün ilgiyi üzerine çekmeyi başardı.  Medyadan da tam not aldı!"

"O bugün kimle karşılaştı?" Lu Tingxiao tekrar sordu.

Lu Jingli hatırlamaya çalıştı, "Oyunculardan ve ekipten başka, sadece Ning Yaohua vardı.  Ondan başka..."

Lu Jingli kardeşinin yüzüne baktı, sonra söyleyeceği kelimeleri özenle seçerek tekrar konuşmaya başladı, "Su Yan... Öyle tahmin ediyorum ki onun eski aşkı şimdilerde filmdeki rakibiyle birlikte ve Ning Xi buna çok üzülüyor. Sanırım bu yüzden bu kadar içti..."

Lu Jingli kelimelerini dikkatli seçmiş olmasına rağmen, Lu TingXiao'nu yüzü bir anda sarardı.

Bu çok korkunçtu.