Çeviri: Miyav Miyav Düzenleme: Kharsmi

Yemekten sonra anne ve babası yeni gitmişti ki Lu Jingli kuyruğunu sallayıp abisinden bir ödül istedi.

“Şimdi iyi bir şey yapmış oldum mu abi?! oldum mu?!”

Bir anlığına kuyruk sallamıştı. Abisi ona yanında vın diye geçen küçük bir şey fırlattı.

Lu Jingli elini kaldırıp yakaladı, “Bu ne?”

İyice baktıktan sonra gözleri fal taşı gibi açıldı.

Bir anahtardı.

Uzun zamandır gözlediği 100. yıla özel sınırlı sayıda üretilmiş bir Bugatti’nin anahtarıydı. Bunlardan sadece bir tane vardı.

“OH! Benim canım sevgilim!” Lu Jingli araba anahtarlarına sarıldı ve çıldırmış bir şekilde onları öptü, “Seni seviyorum abi!”

Abisi daha önce ne kadar yalvarırsa yalvarsın ona anahtarı vermemişti. Anne ve babasının önünde söylediği rastgele birkaç söz sayesinde ona bu anahtarları atacağını kim bilebilirdi ki?

Bu Ning Xi’nin abisinin kalbindeki yeri hayal ettiğinden bile büyüktü.

Lu Jingli bunları düşünürken daha fazla endişelenmişti, “Bu konuda, Ning Xi konusunda emin misin? Öylesine takılmakla kalmayıp onunla evlenmeye mi niyetlisin?”

“Evlilik.” Lu Tingxiao’nun sesi yanlış anlaşılmaya mahal vermeyecek bir tondaydı.

Lu Jingli bunu duyduktan sonra derin bir nefes çekti. Daha önce pek çok ilişki yaşamış biri olarak ciddi bir tonda samimi bir şekilde konuştu:

“O zaman sana kendini hazırlaman gerektiğini söylemem lazım. Bir kadının peşinden koşmak oyun oynamaya benzer ve farklı zorluk seviyelerine ayrılabilir. Başlangıç, kolay, normal ve zor seviyesi. Ning Xi’nin peşinden koşmak kesinlikle zor seviyesinde.”

“Her kadının zayıf noktaları vardır, ama Ning Xi’de parayı kullanabilir misin? Görünüşüne rağmen eğlence işinde yaptıklarına bakarsak kesinlikle finansal yardımı ya da gizli kapaklı işleri kabul etmeyeceğini söyleyebiliriz.”

“Hisleri kullanmak? Yurtdışındayken yaptığı sevgililere bak! Eski sevgililerini eğlence sektörünün her tarafında bulabilirsin. Hepsinin altyapısı olağanüstü. Ben bile bu isimleri görünce hayranlıkla diz çökmek istedim. Daha önce hiç bu konuda birisine yenildiğimi itiraf etmek istemezdim!”

“Çocuk yapmayı kullanmak? Sakın onu evliliğe ikna etmek için çocuk yapmayı kullanma. Tamamıyla kariyerine odaklanmış durumda ve çocuk sahibi olmak gibi bir planı yok. Karşındaki bu usta bile ona kur yapmaya kalkışsa %80 oranında oyunun kaybetme ihtimali var. Senin gibi ilişkiler konusunda çaylak olan birisi onun için sadece çerez olabilir!”

Lu Tingxiao soğuk bir bakış attı, “%100.”

Lu Jingli’nin ağzının kenarı kıvrıldı, “Tamam tamam tamam, oyunu %100 ihtimalle kaybederim. Bu küçük detaylara takma, tamam mı? Neyse ki bir sonuca varmış olabilirim. İddia ediyorum ki Ning Xi aynı benim gibi, evlenmemeye ve asla çocuk sahibi olmamaya yemin etmiş biri. Bu tarz insanlar ilişkilere ve duygulara alaycı bir tavırla bakarlar. Özgürlükleri hayatlarıdır! Sadece takılmak isteseydin kolay olurdu. Eğer onunla evlenmek istiyorsan bunun öldürücü bir zorluğu olacak.”

“Bu da senin daha önce evlenmek ve çocuk yapmak isteyeceğin birisiyle karşılaşmamandan kaynaklanıyor.” Lu Tingxiao’nun genellikle soğuk olan ifadesi pencereden gelen ayışığıyla daha bi naif duruyordu.

Lu Jingli yüzündeki kuşkuyla abisinin ağzından çıkan kelimeleri sayıyordu, “Ah? Aşık olanlar kesinlikle farklıdır, ilişkiler konusunda çaylak olan biri bile bana ders verebilir! Söylediklerin biraz anlamlı! Sevgili kardeşinin yardımını istiyor musun?”

Lu Tingxiao sadece iki kelime söyledi, “Gerek yok.”

Lu Jingli endişelendi, “Bu nasıl olabilir! Kadınların peşinden koşmak iş yapmaya benzemez. Dikkatli düşün, gerçekten de akıllı, bilge, yakışıklı ve tanrı seviyesinde yetenekli bir kadın kovalama koçu istemediğine emin misin?”

Lu Jingli yardım etmek için elinden geleni yapıyordu.

Çalışma odasının kapısı gıcırtıyla açıldı.

İkisi de aynı anda kafalarını çevirdiler.

Küçük Hazine’nin kapı eşiğinde pijamalarıyla durduğunu gördüler.

Lu Tingxiao’nun gözlerinde şaşkınlık ifadeleri vardı.

“Eh, Küçük Hazine…” Lu Jingli’nin yüzü de şaşkınlığa bürünmüştü.

Küçük Hazine bu saatte odasından çıkar mıydı?