Çevirmen: Godctia

Editör: Lord Viole Grace

Bunun olacağını düşünmüyordu ve Ning Tianxin endişelenmişti. "Xiao Xi, dur! Artık onu kovalama! Bu çok tehlikeli! Xiao Xi!"

Ne yazık ki, Ning Xi bu noktada onu duyamıyordu.

Ning Tianxin, bu devam ederse zarar göreceklerinden endişeliydi. Endişeyle, artık kovalaşmalarını engellemek için koştu.

İkisi de Ning Tianxin'in aniden gelmesini beklemiyordu. Zamanında duramadılar ve yanlışlıkla ona çarptılar. Ning Tianxin geriye doğru düştü.

Ning Xi ruhu vücudunu terk ediyor gibi hissetti ve Mo Lingtian da neredeyse korkudan altına yapıyordu. Neyse ki, birlikte Ning Tianxin'i tutmayı başardılar.

Ning Xi, Ning Tianxin'in karnına panik içinde baktı. "Lanet olsun! Neredeyse bebeğimi incitiyordun!"

Mo Lingtian artık dayanamadı. "Benim değil miydi?"

Ning Xi anında ona kötü bir bakış attı. "Hmm? Ne diyordun?''

"Hiçbir şey, hiçbir şey... Doğru, bu senin bebeğin... Senin... Sen her zaman haklısın..."

Ning Xi alay etti, sonra dikkatlice Ning Tianxin'i oturma odasına getirdi.

Mo Lingtian karşısındaki kanepede köşeye sindi Ning Xi ise kanepede bağdaş kurmuş oturuyordu.

Ning Tianxin, ikisi için de birer bardak esanslı çay getirdi. Ning Xi'nin sakinleştiğini görünce rahatladı.

Mo Lingtian şakaklarını sıktı ve Ning Tianxin'e baktı. "O... Gerçekten kuzenin mi? Biyolojik olarak?"

Ning Tianxin başını salladı. "Evet."

''Ne? Neden bana daha önceden söylemedin?!" Mo Lingtian çok sinirlenmişti.

Bam! Ning Xi karşısındaki sehpaya sertçe vurdu. ''Onunla konuşurken sözlerine dikkat et!''

Mo Lingtian yutkundu. "Hayır, demek istediğim şu... Bana daha önce söyleseydi, zihinsel olarak kendimi hazırlardım. Şimdi bilmediğim için şok oldum."

Ning Tianxin bu konuda hiçbir şey söylemedi. Daha önce Ning Xi'den bahsetmişti ve adını bile söylemişti. Ancak bunu hatırlamıyordu.

Ning Xi mutfak bıçağını kaldırdı. "Lanet olsun! Ne cüretle hala kuzenim sorguluyorsun? Sana bu cesareti kim verdi?! Sarhoş olup zorla seninle yatmaya çalışan o muydu? Hamile kalmak istedi mi? Beni durdurmasaydı seni hastanede doğrayabilirdim!"

Mo Lingtian hatalı olduğunu biliyordu, bu yüzden bıçağı önledi, "Bu benim hatam. Düzgün davranmadım. Bazı şeyleri açıklığa kavuşturmak için çok endişeliydim."

"Kendin ne yaptığından emin değil misin?"

"Şimdi, ben..."

Ning Xi yüksek sesli bir şekilde bıçağı sehpaya koydu. "Söyle bana, bunu nasıl çözeceksin?"

Oturma odasındaki atmosfer ürpertiyordu.

Sonunda, Ning Tianxin konuştu, "Xiao Xi,  onunla yalnız konuşmak istiyorum."

Ning Xi, Ning Tianxin'in yalnız kalmasından endişeleniyordu zaten ama Ning Tianxin kararlıydı bu yüzden sadece Mo Lingtian'ı ölümcül bir bakışlarla uyardı. İstemeyerek ayağa kalktı. "Bir şey olursa beni ara."

Ning Tianxin minnetle ona baktı. "Mmm."

Ning Xi ayrıldıktan sonra, oturma odası sessizliğe gömüldü.

Birkaç dakika sonra, Mo Lingtian zorlukla sordu, "Neden bana söylemedin?"

Ning Tianxin bir şey söylemedi.

Bir süre geçti ve Mo Lingtian nihayet derin bir nefes aldı. Ning Tianxin'e baktı ve tek bir nefeste şöyle dedi: "Tianxin, bu benim hatam. Özür dilerim, gerçekten özür dilerim! Bunu milyonlarca kez söylemenin faydasız olduğunu biliyorum! Bir erkek olarak sorumlu olmam gerektiğini biliyorum. Söylemek üzere olduğum kelimelerin utanmaz şeyler biliyorum ama çok üzgünüm. Bu çocuğa sahip olamam... "