Çevirmen: Godctia

Editör: Lord Viole Grace

Ning Tianxin sakince gülümsedi. "Sana söylemedim çünkü böyle şeyleri bizzat duymak istemedim!"

Mo Lingtian şaşkına dönmüştü. Nutku tutulmuştu.

"Lingtian daha fazla bir şey söylemek zorunda değilsin. Benden hoşlanmadığını ve hoşlandığın başka biri olduğunu biliyorum. Çocuğu aldırmaya hazırdım zaten. Sadece bir kazaydı. Gerçekten bu kadar çok şey yapmaya da gerek yoktu yoksa çocuğu seni benimle evlenmeye zorlamak için kullanacağımdan mı endişelendin?"

"Hayır! Öyle demek istemedim!"

Eğer Ning Tianxin bir kargaşaya neden olursa, eğer gerçekten bunu yaparsa, kendini biraz daha iyi hissedebilirdi.

Mo Lingtian başını elleri arasına aldığında fiziksel olarak acı çekiyormuş gibi görünüyordu. "Eğer bu başka bir kadın olsaydı, ona bir miktar para verebilirdim ama Tianxin ben... Ben seninle nasıl yüzleşeceğimi gerçekten bilmiyorum..."

Ning Tianxin gülümsedi. "Bana para vermekten bahsetmediğin için gerçekten minnettarım. Lingtian, evine git. Gerçekten bir şey yok."

''Ben...'' Mo Lingtian, kürtajda yanında olacağını söylemek istedi ama bunu yapamadı. Bunu söylemek onun için endişelendiğini ve onu kürtaj yaptırmaya zorladığını düşündürtebilirdi. O anda yaptığı şey zaten yeterince zalimce olmasına rağmen.

"Eve git, daha sonra başka bir hastaneye giderim." dedi Ning Tianxin.

Sonunda, Mo Lingtian kalktı ve sessizce gitti.

Mo Lingtian gittiği anda Ning Tianxin gözyaşlarına boğuldu.

Dışarıdan ses gelmeyince Ning Xi dışarı çıktı.

Dışarı çıkar çıkmaz Ning Tianxin'in sessiz çığlıklarla ağladığını gördü. Kalbinde o kadar büyük bir acı hisseti ki mutfak bıçağını alıp dışarı fırlayası gelmişti.

Konuşmalarının nasıl bittiğini tahmin etmek zor değildi.

"Sis Tianxin, gerçekten onu böyle bırakacak mısın?"

"Xiao Xi, artık bunun hakkında konuşmayalım. Zaten kararımı verdim... Yalnız kalmak istiyorum..."

Ning Xi ne diyeceğini bilmiyordu. Şu anda sadece ona sarılıp onu yalnız bırakabilirdi.

Bu çöp adamlar geçmişte olsaydı Ning Xi doğal olarak onlarla başa çıkmanın yüz yoluna sahip olurdu ancak şimdi durum, Sis Tianxin'in, ki bu gibi şeyler hakkında onu rahatsız etmek istemiyordu, kemiklerine kadar sevdiği adamı içeriyordu.

Dışarıdan bir kişi olarak, ilişki sorunlarına çok fazla müdahale edemiyordu. Ayrıca, kendi sorunlarıyla yeterince meşguldü.

Ning Tianxin'in evinden çıktıktan sonra, Ning Xi Peachwood'a döndü.

Gün batımına kadar düşünerek oturdu.

Böyle hissetmeyeli çok uzun zaman olmuştu. Bilerek unuttuğu ve derin, karanlık bir köşeye gömdüğü bu olay şimdi bir canavar gibi onunla uğraşıyordu. Sanki büyük bir dağ onu acımasızca takip ediyor ve ona baskı yapıyor, boğucu bir şekilde işkence ediyordu...

Gökyüzü kararmıştı. Ning Xi ayağa kalktı ve erkek kıyafetleri giyip Tang Lang'i aradı. Kimse garip bir şeyler olduğunu düşünmesin diye rahat bir ses tonuyla konuştu, ''Abi! Hadi dışarı çıkıp takılalım!''

"Pöff, hayır! Dışarı çıkacak olsam bile seninle çıkmazdım! İlişkiye başladığından beri seninle dışarı çıkmak hiç eğlenceli değil!'' Tang Lang'in sesi telefonun diğer ucunda küçümseme ile doluydu.

"Hadi, hadi! Seni bekliyorum, tamam mı?"

...

Ning Xi'nin baskısıyla sonunda Tang Lang Bar No. 8'e gelmişti.

Ancak geldiğine pişman olması uzun sürmedi.

Ning Xi'nin içmeden orada oturup can sıkması yüzünden değildi, bu sefer...

'Ne oluyor be? Bu kız abartıyordu!'