Çeviri: Godctia Düzenleme: LordVioleGrace

Lu Tingxiao böyle davrandığını  görünce çok üzülmüştü. "Ne yaptılar sana?"

Ning Xi daha fazla tutamadı içinde. Omuzları sarsılarak ağlamaya başladı. "Piçler! Hepsi zalim! Mekanlar içinde beni terkedilmiş bir eve götürdüler! Beni karanlık bir odada yalnız başıma bıraktılar! O e-ev... bir kadının kendini astığıyla alakalı dedikoduların olduğu ev...çok korkunç! Kaçmaya çalıştım...a-ma gücüm yok....beni korkudan bayıltmak istediler"

Lu Tingxiao bir şey demedi. O da çok korkmuştu.

"Burada kalabilir misin? Yalnız kalmak istemiyorum! Ya kadın hayalet beni buraya kadar takip ettiyse?" diye yalvardı Ning Xi.

Lu Tingxiao rahatlamış ve çaresiz hissetmişti kendisini bu istek karşısında. "Gitmeyeceğim."

"Oh, emin misin?" diye sordu Ning Xi sordu ve dolaba gidip giymek için kıyafet aradı. Arkasını döndü ve doğrulamak için tekrar sordu.

"Eminim."

Ning Xi kıyafetlerini değiştirmeden önce defalarca sordu tekrar.

Üstünü değiştirirken trajik bir şey farketti. Sevdiği tavşan kıyafetinin arkasındaki yuvarlak kuyruk düşmüştü.

Ning Xi kuyruk için çok üzülmüştü. Arkasını döndü ve bir centilmen gibi arkasını dönmüş Lu Tingxiao’yu gördü.

"Bitti!"

"Mmm." Lu Tingxiao arkasını döndü ve kızın kafasını okşadı. "Dinlen güzelce."

"Benimle kalacak mısın?"

"Nasıl kalmam seninle?"

Ning Xi rahatlamıştı.

Yumuşak yatakta kız adamın kucağına yatmıştı çünkü gerçekten çok korkmuştu. Çabucacık uyuyakalmıştı.

Çok da iyi dinleniyor gibi gözükmüyordu çünkü uykusunda kaşlarını çatıyor ve sürekli terliyordu. Lu Tingxiao yanında yatıyor onu rahatlatmaya çalışıyordu.

Sabahın altısında, yaklaşan ayak sesleri vardı.

Lu Tingxiao kafasını kaldırdı. Beklediği gibi, oğluydu gelen. El işareti yaptı ve sessiz olmasını işaret etti çocuğa. Ning Xi gece 4 te uyumuştu ve eğer şimdi uyanırsa yeterince uyumamış olacaktı.

Küçük çocuk babasının ciddi ifadesini farketti ve uslu durup yatağın yanında durdu annesine bakmak için.

"Annen gece çok geç uyudu. Onu uyandırma." dedi Lu Tingxiao kısık sesle.

Küçük çocuk usluca kafasını salladı. Kısa süre sonra oradan ayrıldı çünkü bugün okulu vardı ve geç kalmaması gerekiyordu.

Bir süre sonra küçük çocuk elinde yazı tahtasıyla odaya geri döndü. Bir kaç şey yazdı tahtaya: [Sıkıntını paylaşacağız.]

Lu Tingxiao şaşırmıştı.

Çocuk büyük ihtimalle garip ifadesini farketmiş ve endişelerini paylaşmak istemişti.

Lu Tingxiao gülümsedi. "Biraz daha büyüyene kadar bekle."

Küçük Hazine suratını astı. Büyümek için elinden geleni yapıyordu. Dahası, son zamanlarda 2 kilo almıştı.

Okula gitmeden önce Küçük Hazine annesine ufak bir öpücük verdi.

Lu Tingxiao sessizce kıza baktı ardından bir şeylerin yanlış olduğunu farketti.

Ateşi...çıkıyordu!