Çeviri: Godctia Düzenleme: LordVioleGrace

Öpücük... sonsuza kadar sürmüştü.

Vahşilikten tutkuya ordan nazik sarılmaya, kimse bu öpücüğü bölmek istememişti

Sonunda, duran kişi Ning Xi oldu. Adamı itti sertçe. "Yeter... eğer yapmaya devam edersek, batabiliriz!"

Öndeki pilot neredeyse ağlayacaktı rahatlıktan. Kadın Patron çok düşünceliydi!

Lu Tingxiao kafasını kızın boynuna dayadı, görünüşe göre bu gece olanlar onu şaşırtmıştı.

Ning Xi endişeli bir ifadeyle Lu Tingxiao’ya baktı. "Hala İmparatorluk sınırındayız ve bu gece, büyük bir kargaşaya sebep olduk... Seni etkileyecek mi?"

Adamın dudakları kızın narin boynundaydı. "Beni tekrar öp, o zaman olmaz."

Ning Xi ve pilot suskundular.

Kariyerini değiştirse iyi olacaktı.

Bana havalı Patronumu geri ver.

Dönüşte helikopterden arabaya geçmişlerdi. Şafak daha yeni söküyordu ve şehre vardıklarında hava hala karanlıktı.

Lu Tingxiao kızı evinin güvende olmadığından endişe duyarak Platinum Saray'ına geri gönderdi. Kollarına aldı kızı ve bileğinin incindiğini gördü.

Ning Xi’yi yatağına koyduktan sonra adamın gideceğini görünce hızla uzanıp elini tuttu. "Nereye gidiyorsun?"

"İlk yardım çantası bakmaya. Yaralarına bakılması gerek."

"Oh, acele et o zaman!"

Kısa bir süre sonra, Lu Tingxiao elinde ilk yardım çantasıyla geri döndü.

Ning Xi vücudunun belli yerleri yara olmuştu düştüğü zaman bu yüzden Lu Tingxiao yaralarını temizlemek için alkol kullandı ardından da merhem sürdü. Neyse ki, normal yaralardı sadece bu yüzden bir kaç bandaj yeterliydi.

Lu Tingxiao’nun ifadesi karardı iple bağlandığı için kızın bileğinde oluşan kırmızı izlere merhem sürerken.

"Bir yerin acıyor mu?" diye sordu Lu Tingxiao.

"Evet!" diye kafasını salladı Ning Xi.

Lu Tingxiao kafasını salladı ve ifadesi daha da karardı. "Neresi?"

Ning Xi asık suratla dudaklarını işaret etti. "Burası"

Senin yüzünden acıyorlar!

Lu Tingxiao kendine gelmişti. Hafifçe öksürdü. "Biraz merhem süreceğim."

Nane rengi merhemi dudaklarına sürünce biraz daha iyi hissetmişti.

Ning Xi Lu Tingxiao’nun arkasını dönüp gitmek üzere olduğunu görünce tişörtünü tuttu. "Nereye gidiyorsun?"

"Havlu getireceğim sana."

"Oh... o zaman hemen git gel! Bekle boşver. Napalım biliyor musun? Ben de seninle geleceğim!" Ning Xi tuvalete adamla birlikte gitti.

Lu Tingxiao havluyu sıcak suyla ıslattı sonra da kızın kirli elleri ve yüzünü temizledi. "Bu yaralarla duşa giremezsin bu işe yarar şimdilik."

"Mmm!"

"Başka yara olmadığına emin misin?" diye sordu Lu Tingxiao yatak odasına döndükten sonra.

"Başka yok, gerçekten!" Ning Xi göstermek için kollarını sıvadı. "Bana kötü bir şey yapmadılar."

Zalim psikolojik numaralar kullanmışlardı sadece.

Lu Tingxiao şimdi rahatlamıştı. "Temiz kıyafetler giymelisin. Daha rahat edersin öyle."

Lu Tingxiao üstünü değiştirmesi için odadan çıkacakken Ning Xi tekrar durdurdu. "Nereye gidiyorsun yine?!"

Lu Tingxiao kızın garip tavırlarına şaşırmıştı. "Üstünü değiştir diye."

"Neden değiştirecekken gidiyorsun ki?! Burada kal!" Ning Xi’nin sesi sinirli geliyordu.

"Neyin var?" Lu Tingxiao kaşlarını çattı.

Ning Xi ağlamaya başlayarak adama sarıldı. "Korkuyorum...gitme!"