Çeviri: Godctia Düzenleme: LordVioleGrace

Her zaman ona sarıldığı için kızın yanaklarının pembe olduğunu farketmemişti. Garip gelmişti ve alnına dokunduğunda alev alevdi kızın alnı! 

Ning Xi’nin ateşi vardı!

Lu Tingxiao ayağa kalktı ve hızla Qin Mufeng’i aradı.

Bir saat sonra Qin Mufeng elinde bir çantayla çıkageldi.

"Dostum... beni gözetliyor musun sürekli? Geri döndüğüm an beni arıyorsun!"

Qin Mufeng akademik bir konferans için yurtdışında çıkmıştı ve Lu Tingxiao onu aradığında daha yeni inmişti uçaktan.

Yine de Lu Tingxiao’nun aradığına memnun olmuştu. Ning Xi geldiğinden beri baba oğul gerçekten sağlıklıydılar. Aslında, bir şey yapmadan maaş almaya devam ettiği için kendini suçlu hissetmişti.

"Ne oldu da bu kadar aceleyle beni aradın?" diye sordu Qin Mufeng.

"Ateş." dedi Lu Tingxiao.

Qin Mufeng sabırla açıklamaya başladı. "Sevgili CEO'm, ateş normal bir şey. Bunun için mi beni çağırdın? Karın hamile sandım!"

Qin Mufeng fazla düşündüğünü hissetmişti. Lu Tingxiao’nun karakterini bildiğinde, büyük ihtimalle daha hiç yapmamışlardı.

Lafı gelmişken, eğer ateş yüzünden bu kadar endişelendiyse gelecekte doğum yapacakken neler olacaktı acaba?

Qin Mufeng bu düşünceleri kendisine sakladı ve çantasından bazı aletler çıkardı. Ning Xi’ye basit bir checkup yaptı ve ateşini ölçtü.

"Durumu nasıl?" dedi Lu Tingxiao.

Qin Mufeng termometreye baktı ve kaşlarını çattı. "Ateşi nasıl bu kadar yükseldi? İlaç hazırlayacağım şimdi. Denemeli ve ateşini fiziksel olarak düşürmeye çalışmalısın. Eğer geceye  kadar iyileşme olmazsa, iğne olacak ve serum bağlanacak!"

"Tamam, bir yere gitme. Bu gece burada kal. " dedi Lu Tingxiao ifadesiz biçimde.

Qin Mufeng’in ağzı titredi. "Anlaşıldı, CEO Lu!"

Kızın yüzü kırmızı ve nefes alış verişi hızlıydı.

Lu Tingxiao kızın kalkmasına yardım etti ve ona ilaç verdi, ardından vücuduna alkol döküp serinletmeye çalıştı.

Koca günün sonunda vücut sıcaklığı akşama doğru normale dönmüştü ancak hala bilinçsizdi.

Sonraki sabah, güneş parlıyordu ve sıcak ışınlar sızıyordu perdeden. Kuşlar şarkı söylüyor ve bahçedeki çiçeklerin kokusu odayı dolduruyordu.

Yataktaki kız kaşlarını çattı. Kirpikleri hareket etti ve aniden alnı ter içinde uyandı. Bir kabustan uyanmış gibiydi.

Ning Xi biraz şaşırmıştı uyandığında. Etrafına baktı ve tanıdığı bir odaydı burası.  Yanında buketlerce çiçek vardı farklı renk ve kokulardan oluşan.

Camın yanında elinde kitapla bir adam oturuyordu. Kitabı çevirmiyor camdan dışarı bakıyordu.

Ning Xi sonunda gözlerini açabilmişti, hala hayatta olduğunu cehennemde olmadığını farketmişti.

Lu Tingxiao hareket ettiğini görünce yanına geldi. Kızın başını okşadı. "Uyandın mı?"

"Ne kadardır uyuyorum?" diye sordu Ning Xi.

"2 gündür."

"Çok uzun." diye mırıldanarak kafasını tuttu Ning Xi ardından adamın tıraşsız yüzünü gördü ve kalbine bir sızı girdi. "Uyumadın mı?"

Bu sefer en çok korkan kişi Lu Tingxiao idi Ning Xi değildi. Lu Tingxiao’nun onu nasıl bu kadar çabuk bulduğunu merak etmişti. Belki de casusu vardı.

Ya da.... Fen Jin ona bilgi mi sızdırmıştı?