Çeviri: Godctia Düzenleme: LordVioleGrace

Nihayet ana girişin yakınında siyah bir Maybach park etmişti. Kapı açıldı ve iki kişi arabadan indi.

Baba-oğul ikilisi aynı tarzda  ve bugünün temasına uyan bir renkte özel dikim bir takım elbise giyiyordu. Lu Tingxiao'nın kravatı ve küçük tavşanın papyonu parlak bir kırmızıydı. İkisi de ortaya çıktığında, insanların dikkatini çekmişlerdi.

Hizmetçiler onları selamlamaya başladı.

"İyi akşamlar, İlk Usta!"

"İyi akşamlar Küçük Usta!"

Yan Ruyi oğlunu ve torununu görünce rahatladı, geniş bir gülümsemeyle onlara doğru gitti. “Ah, bebeğim geri döndü!”

Lu Chongshans'ın ciddi ifadesi Küçük Hazine'yi gördüğü anda yumuşadı. "Küçük Hazine burada!"

Bugün özel bir gündü. 60. yaş günüydü ve halkın görüşü ya da kendi isteği olsa da, gerçekten tek torununun gelmesini umuyordu. Sonuçta, Küçük Hazine tek varisiydi.

Her iki oğlu da endişe verici idi. Biri bekar hayatı yaşayacaktı, diğeri ise ne erkeklerle ne de kadınlarla ilgileniyordu. Lu ailesinin geleceği hakkında umutsuz hissettiğinde, Küçük Hazine karanlıkta parlayan bir ışık gibi ortaya çıkıyordu.

Dahası, bu küçük adam gün geçtikçe daha da şirinleşiyordu ve yaşıtlarından çok daha iyiydi. Aslında, Lu Tingxiao'nun küçükkenki halinden daha iyiydi.

Küçük Hazine geldiğinden beri, Lu Chongshan rahatlamış hissediyordu ve artık oğullarından hiçbirini rahatsız etmiyordu.

Ancak kötü şans onları da etkilemişti ve bu olay birkaç sene boyunca kendisini suçlamasına sebep olmuştu. 

Bu birkaç sene boyunca, Küçük Hazine'nin durumu çok dengesizdi. Bir zamanlar kusursuz olan normal bir çocuk aniden ruhsuz taş bir bebeğe dönüşmüştü ve karanlık Lu ailesini göğsüne oturan ağır bir büyük kaya gibi sarsmıştı ve bundan kurtulamıyordu.

Ve şimdi ... Küçük Hazine daha da iyiye gidiyordu ama yine de endişeleniyordu. 

Sürekli gergindi, aynı şeyin tekrar olacağından ve başka bir felakete yol açabileceğinden korkuyordu.

Lu Chongshan, Küçük Hazine'nin kucağında oturduğunu ve gülümseyerek ona seslendiği zamanları hatırlıyordu. Gözleri doldu. "Tingxiao, Küçük Hazineyi önce içeri getirebilirsin, bugün burada bir sürü insan var ve korkabilir. Konukların çoğu diğerlerini selamlamak için gittiğinde onu daha sonra ortaya çıkarabilirsin."

"Tamam." Lu Tingxiao, babasının neyden bahsettiğini anlayarak başını salladı. "Ah, Küçük Hazine sana bir hediye hazırladı."

Küçük Hazine göz kırptı ve başını salladı.

Lu Chongshans'ın gerginliği gitti ve gülümsedi. “Ah, gerçekten mi? Çok kibarsın! Sabırsızlanıyorum!”

İkisi de eve girdikten sonra Yan Ruyi, “Küçük Hazine tamamen iyileşirse ve Lu Tingxiao, Ziyao ile evlenirse rahat edeceğim!” diye iç çekti.

Lu Chongshan ağırbaşlı bir şekilde başını salladı. "Hiç bu kadar kolay olmayacak."

İkisi de o kadın tarafından büyülenmişti