Çeviri: Godctia Düzenleme: LordVioleGrace

Ofiste, öğretmen Wang, Ning Xi'ye bir bardak çay koydu ve tereddüt ederek konuştu: "Bayan Lu, daha önce birkaç test yapmıştık. Lu Qingyus'un sonuçlarını görüp görmediğinizi merak ediyorum."

"Evet gördüm." Ning Xi başını salladı.

Öğretmen Wang, Ning Xis'in sakinliğine biraz şaşırdı ama devam etti, "Tüm notları sıfırdı."

“Evet, farkındayım.”

“Asıl sorun şu, herhangi bir yanlışı yok; testi hiç yapmamış ve hepsinde boş kağıt vermiş. Nasıl yapılacağını bilmese bile, hepsini bilmemesi imkansız!” Öğretmen Wang iç geçirdi, “Çocuğun ne düşündüğünü bilmek istiyorum. Çocuğunuza neler olduğunu da biliyorsunuz. Biz öğretmenler olarak onunla iyi bir şekilde  iletişim kuramıyoruz.” dedi.

Ning Xi rahatlayarak bir nefes aldı. Yani Küçük Hazine okulda zorbalığa maruz kalmıyordu! Ning Xi, sözlerini dikkatlice seçti. "Öğretmen Wang, çocuğum için endişelenmenize minnettarım ama lütfen durumunun özel olduğunu anlayın. Onu buraya göndermemizin amacı yaşıtlarıyla etkileşime girmesini sağlamak ve daha mutlu olacağını ummaktır. Bundan daha fazlasını beklemiyoruz. İyi notlar alması konusunda ısrarcı değiliz, bu yüzden baskı altında hissetmek zorunda değilsiniz.”

Öğretmen Wang ne diyeceğini bilemedi. İlk kez bir ebeveynin çocuğun notlarını umursamadığını görmüştü. Artık çoğu ebeveyn, çocuklarının başarılarına odaklanıp, küçüklükten itibaren başarısız olmalarından korkup, çok genç yaşta onları çeşitli sınıflara göndermeye başlıyorlardı.

Fakat çocuğun annesi, notların önemli olmadığını söylemişti ne söyleyebilirdi ki? 

Küçük Hazine'nin özel durumundan dolayı, Öğretmen Wang daha fazla merak etmemesi gerektiğini düşündü. "Tamam o zaman ... Anladım!"

“Qingyu hakkındaki endişelerinizi gerçekten takdir ediyorum! Teşekkürler! Siz olmasaydınız, okul hayatına bu kadar çabuk adapte olmazdı!” Ning Xi ona teşekkür etti.

Küçük Hazine'yi anlamadıysa, onun için de endişelenmiş olabilirdi. Bununla birlikte, onu uzun bir süredir tanıyordu ve küçük tavşanın olağanüstü genleri onun beklentilerini defalarca aşmıştı. Onun zekası alışılmışın dışındaydı ve birçok konuda da yetenekliydi.

Tek sorun onun motivasyonuydu.

Ning Xi, küçük tavşanın anaokulu seviyesindeki testi bile yapmasına izin verilmesinin küçük düşürücü olduğunu düşünüyordu. Her çocuk benzersizdi ve kendine göre öğrenme yollarını hakediyordu, peki neden bir yetişkin gurur duyabilsin diye testlerden tam not almaları gerekiyordu?

“Rica ederim, Bayan Lu, bu benim işim! Lu Qingyu içine kapanık olmasına rağmen, çok akıllı ve sevimli biri. Umarım daha da iyi olur!” Ning Xis'in saygılı davranışı, Öğretmen Wang'ın çocuk için en iyisini dilemesine sebep oldu.

Birkaç gün sonra, akşam saatlerinde, Elder Lu’nun 60. yaş günü için yemek başlamak üzereydi ve hizmetçiler hazırlıkla yapmakla uğraşıyorlardı. 

Yan Ruyi, zarif bir kırmızı cheongsam (Çin'e özgü geleneksel bir elbise) giymişti. Hizmetkarlara talimat verirken, dışarıya endişeyle bakıyordu. Lu Chongshan endişeyle etrafta dolaşıyordu.