Çeviri: Godctia Düzenleme: LordVioleGrace

“O zaman, git. Ne de olsa kendi yeteneklerine göre giriyorsun, değil mi? Kimse bir şey demez!"

“Ama kız kardeşim... ona ait olanı alıyormuşum gibi hisseder mi? Gerçekten onunla hiçbir şey için kavga etmek istemiyorum, öteki türlü kendi şirketimi açmazdım... "

“Canım, çok fazla kafana takıyorsun. Sahip olduğun her şeyi hak ettin sen. Ondan çaldığını nasıl söyleyebilirsin ki? Çoktan senin için bu elbiseyi Qin Shengyue'ye gönderecek birini buldum, bu yüzden herhangi bir sorun olmamalı. "

“Su Yan, gerçekten benim için bu kadar çok şey yapmana gerek yok ...”

"Saçmalama, sen benim müstakbel karımsın. Sana yardım edemezsem, başka kim yardım edebilirim?"

...

Göz açıp kapayıncaya kadar, Qin Shengyue ile anlaşmanın son günü gelmişti.

Çoktan gece olmuştu ve Ning Xi zekasını sonuna kadar kullanıyordu. Sonunda, Lu Jingli sabırsızca somurttu: "Hey, fazla zaman kalmadı. Bir hiç uğruna beni çalıştırmadın, değil mi? Sormak için birilerini buldum. Yang Shirou ve Yan Junhao son birkaç gündür hala çifte kumrular gibiymiş. Kızın ayrılmaya hiç niyeti yok! "

“Belli ki Yan Junhao'dan ayrılmayacak. Sence seni elde edeceğinden emin olmadan kendi planlarını aptal gibi mahveder mi?”

“Öyleyse ne yapıyoruz?”

Ning Xi telefonun saatine baktı ve yarım saat daha bekledi, sonra yavaşça kıyafetini değiştirdi ve makyajını yaptı.

Sonunda, yüzü parlayan Lu Jingli'ye baktı ve elini alnına vurdu: "Sana birkaç günlüğüne tıraş olmamanı söylemedim mi?"

“Bu benim çekiciliğimi kötü etkilerdi!” Lu Jingli ciddiyetle yanıtladı.

Ning Xi konuşmadan onu çekti ve tanınmaması için ona da makyaj yaptı. On dakika sonra, Lu Jingli'nin az önceki enerjik yüzünün yerinde şimdi zayıf ve solgun bir görünüm vardı.

Lu Jinglii Ning Xi'ye baktı, sonra yansımasına baktı ve şok oldu: “Vay canına! Xiao Xi Xi, makyaj yeteneklerin düzgün bir kılık değiştirme ile karşılaştırılabilir! Kardeşim çok şanslı ...”

“Bunun kardeşinle ne alakası var?”

“Makyajını her değiştirdiğinde, başka biri oluyorsun. Her gün yeni bir kız arkadaşın olması gibi. Bu ne kadar da heyecan verici?”

Ning Xi, sessiz kaldı. Bu adamın dikkati gerçekten de olağandışıydı!

...

Ning Xi ve Lu Jingli restorana ulaştığında, Yang Shirou işten çıkana kadar sadece yarım saatleri vardı.

Ning Xi, şimdiden iyi bir yer ayırmıştı; piyanoya ne çok uzak ne de çok yakın, sadece onların konuşmalarını duymaya yetecek kadar yakın.

Lu Jingli, iki dirhem bir çekirdek giyinmiş olan Ning Xi koluna yapışmış olduğu halde sordu: "Bu neden önceki senaryodan farklı? Sen figüran mısın?"

Ning Xi, gözlerini devirdi. “Oyunculuk becerilerin çok korkunç olduğu için, kendim harekete geçmeliyim, hataları önlemek için etkimizi arttırmam gerekiyor!”

Piyano çalan Yang Shirou, Lu Jingli görünce önce çok sevindi, sonra Lu Jingli'nin yanındaki kadını ifadesi görünce değişti.

Ning Xi, Lu Jingli'yi ayrılmış koltuğa yönlendirdi ve ikisi de tembel tembel sohbet etmeye başlamadan önce yemek sipariş ettiler. Ning Xi, Lu Jingli ile konuşmak için durmadan yeni konu açtı.

Ancak, Lu Jingli, Yang Shirou'ya istemsizce bakmaya devam etti. Yang Shirou, Lu Jingli’nin hala onu sevdiğini hissedebildiği zaman, anında duyguları geri geldi. Gözlerini Lu Jingli’ninkilere kenetlemek için baktı, çok aşıktı.

Ning Xi, önce Lu Jingli'ye, ardından Yang Shirou'ya baktı, hızlı bir şekilde ayağa kalktı ve Lu Jingli'nin suratına yarım bardak su döktü. Daha öfkeyle çıkıp gitti.

Lu Jingli stresli görünüyordu, sonra restorandan o da ayrıldı.