Çeviri: Godctia Düzenleme: LordVioleGrace

Sonunda, Lu Jingli'nin samimiyeti hakkındaki çıkarımlarının kesinleşmesi ve ortaya çıkan Ning Xi tehdidi nedeniyle, Yang Shirou'nun psikolojik savunması tamamen çöktü. Hemen piyano çalmayı bıraktı ve hızla peşinden koştu ...

Yol kenarında, Lu Jingli arabasına binmek üzereydi. Arkasından, Yang Shirou, nefes nefese durması için seslendi: “Bay Lu...konuşabilir miyiz?”

Köşede, Ning Xi gülümsedi. Sonunda mahsulü toplayabilirdi.

Lu Jingli ve Yang Shirou, restoranda ekstra büyük bir özel odada konuştu ve o odada ayrı bir bölüm vardı.

Ning Xi, Yan Junhao'yu daha önce davet etmişti ve o anda o ayrı bölümde bekliyordu. Yang Shirou'nun en iyi arkadaşı kimliğini, onu davet etmek için, kendisine söyleyecek önemli bir şeyi olduğunu söyleyerek kullanmıştı, bu yüzden Yan Junhao aceleyle gelmişti.

Bir süre bekledikten sonra, dışarıda aniden ayak sesleri duyuldu, sonra tanıdık bir ses geldi. Beklenmedik bir şekilde Yang Shirou'nun sesiydi ...

Yan Junhao, onu karşılamak için dışarı çıkmak üzereydi ki başka bir adamın sesini duydu. İçgüdüsel olarak durakladı ve nefesini tutarak gözlemledi.

“Bayan Yang, size nasıl yardımcı olabilirim?” diye sordu Lu Jingli nazikçe, uzak duruyordu.

Yang Shirou, Lu Jingli'nin tekrar ortadan kaybolmasından korkuyordu, bu yüzden sabırsızca konuştu: "Bay Lu, yanlış anladınız! Geçen gün otoparkta gördüğünüz adamın benimle hiçbir ilgisi yok, o anda… o anda beni zorlamıştı!” dedi.

"O kimdi?" Lu Jingli kasten sordu.

Yang Shirou daha da endişeli bir şekilde açıkladı: “Önceki işyerimde tanıştığım bir müşteriydi. Çok iyi biriydi ve bana çok yardımcı oldu, bu yüzden onun için çok minnettarım ama hepsi bu. Bana karşı... başka niyetleri olabilir ama ona karşı minnettarlıktan başka hiçbir şey hissetmedim! Ayrıca onun peşimden koşmasını engellemeye çalışıyorum! Zaten bir karısı var, bu yüzden ailesini mahvetmem mümkün değil! "

"Ondan hoşlanmıyor musun?"

“Ondan nasıl hoşlanabilirim?!” Yang Shirou endişeli bir şekilde devam etti ve sonra utangaç bir şekilde ekledi: "Bay Lu, Ben ... Ben aslında sizden hoşlanıyorum... Sizi ilk gördüğüm andan beri sizden hoşlanıyorum... Ama çok uzaktaydınız.. Gerçekten benimle ilgileneceğinizi hiç düşünmemiştim... "

“Bu müşterinin adı Yan Junhao mu?” Lu Jingli sordu.

Beklenmedik bir şekilde, Lu Jingli zaten diğer kişinin kim olduğunu öğrenmişti! Yang Shirou'nun ifadesi sertleşti. Neyse ki, sakinliğini korudu ve acı dolu bir ifadeyle: "Evet ... yani siz de biliyorsunuz. Gücü ve şöhreti var. Kendimi hiçbir şekilde savunamam, sadece saklanabilirim..." dedi.

Bir sonraki saniyede, ayrı bölümün kapısı açıldı ve Yan Junhao öfkeyle çıktı. Tereddüt etmeden Yang Shirou'yu tokat attı: "Orospu!"

Yan Junhao'yu görünce, Yang Shirou dondu. "Jun ... Junhao ... sen burada mısın?"

“Burada olmasaydım, senin bu kadar ucuz bir kaltak olduğunu nasıl bilebilirdim?! Her zaman senin her şeyin olduğumu söyledin, benim için öleceğini... ”

Bunu duyduğunda, Yang Shirou'nun ilk tepkisi endişeyle Lu Jingli'ye bakmak oldu. "Bay Lu, açıklayabilirim..."

Yan Junhao, öfkeyle Lu Jingli'ye baktı ve sonra şaşkına döndü. Bu... Bu Lu Corporation'ın İkinci sahibi değil miydi?

Yang Shirou böyle biriyle nasıl ilişki kurabilirdi? Bir yanlış anlaşılma olmuş olabilir miydi?

Lu Jingli sadece masumca ona baktı ve omuz silkti. “Her zaman akşam yemeğine bu restorana gelirim ve Bayan Yang'ın piyano becerilerine hayranım, bu yüzden biraz sohbet ettik. Ancak Bayan Yang beni yanlış anlamış gibi görünüyor…”

Yang Shirou inanamayarak baktı: “Ne? Ama siz ... bana çiçek vermediniz mi ... ve beni yemeğe bile çıkardınız...”

Lu Jingli, "Ya sonra?" diye cevap verdi.

Sonra...?

Yang Shirou diyecek kelime bulamıyordu...

Lu Jingli hiçbir zaman çizgisinin dışında bir şey söylememiş ya da yapmamıştı. Aslında, kişiliği her zaman boş boş takılmak olmuştu. Çiçek verdiği çok sayıda kadın vardı...

Bunların hepsi, Yang Shirou’nun hüsnü kuruntusu olabilir miydi?