Çeviri: Godctia Düzenleme: LordVioleGrace

Genellikle Yang Shirou işinden çıkınca, Yan Junhao onu almaya gelirdi. Bu yüzden, Lu Jingli onu eve bırakmayı önerdiğinde, Yang Shirou doğal olarak hemen reddetti ve bir kız arkadaşıyla planları olduğunu ve beklemek istediğini belirtti.

Yani, önce Lu Jingli ayrıldı.

Gerçekte, Lu Jingli hiç ayrılmadı. Bunun yerine karanlık bir köşede bekledi.

Çok hızlı bir şekilde, bir Porsche otoparka geçti.

Yan Junhao, arabadan indi ve her zaman olduğu gibi Yang Shirou'yu almak için yürüdü. Hatta onu sevgiyle dudaklarından öpüp: “İş yorucu muydu?” diye sordu.

“Lu Jingli! Harekete geçme zamanı! Bu performans tamamen görsel. Çok şaşırmış ve kalbin kırık gibi davranmak zorundasın, hayatının aşkını kaybettiğine inanamıyorsun. Ekstra dramatik ol! Anladın mı?” Ning Xi tekrar tekrar hatırlattı.

Lu Jingli dudaklarını büzdü ve gözlerini devirdi: “Neden yönetmenlikte kariyer yapmıyorsun?”

“Çünkü senin gibi çok fazla aktör olacağından korkuyorum, o zaman öfkeden ölürüm!”

“Hey! Performansım gayet iyi, tamam mı?”

“Tamam, tamam, tamam, ilk çekim için çok iyi! Git, çabuk! Öpüşmeyi bitirmek üzereler!” Ning Xi heyecanla onu dışarı itti.

Aslında oyunculukta o kadar iyi değildi! Belli ki daha önce birçok kez çıkmıştı, ama sanki buluşma deneyimi olmayan ve hiçbir şekilde içten duyguları olmayan biri gibiydi! İnsanlar açıkça bir bakışta onun kızlarla sadece takılan biri olduğunu söyleyebilirdi! Neden bütün kızların onunla sadece bir gecelik ilişki kurmak istediği belliydi...

Lu Jingli hazırlanan senaryoyu aynen takip etti ve arabanın anahtarlarını elinden düşürdü, sonra önündeki manzaraya hayretle bir şekilde baktı...

Acılı bir ifade yüzünü kapladı. Sanki gerçek aşkı yeni bulmuştu, ama gerçek aşkı kendi hayatının aşkını çoktan bulmuştu.

Lu Jingli'yi görünce, Yang Shirou'nun yüzü solgunlaştı. Belli ki, Lu Jingli'nin gittikten sonra dönmesini beklemiyordu.

“Hey! Dramatik olmana izin veriyorum ama o kadar da değil. Gözlerin çok büyüdü ve performansın yeterince inandırıcı değil. Orada durma, açığa çıkacaksın. Hızla dön ve git!” Ning Xi onu zorladı.

Sonunda bitti ...

Arabada, Lu Jingli, ölü bir köpek gibi koltuğa çöktü. "Oyunculuk çok zor, çok zor... Vücudum oyulmuş gibi hissediyorum..."

"Tabii ki, bu yetenek isteyen bir iş."

"Yarın başka ne yapmalıyım?"

“Temeller yeterince atıldı, bu yüzden yarın hiçbir şey yapmana gerek yok. Sadece onu beklet. Yarından sonraki gün, son sahneyi bitireceğiz ve sonra işimiz bitiyor.”

"Teşekkürler, Yönetmen Ning!"

"İyi çocuk, daha sonra pirinç için sana ekstra bir yemek çubuğu vereceğim."

...

Gece, Ning Xi dairesine dönüp arabasını park ederken, beklenmedik bir şekilde dışarıda iki tanıdık insan gördü.

Lamba direğinin altında samimi olan bu iki insan Ning Xueluo ve Su Yan'a benziyordu.

Ning Xueluo, bu dairede çok az kalmıştı. History popüler olduktan sonra, hemen bir bungalov aldı ve neredeyse hiç gelmedi. Bugün onları göreceğini kim bilebilirdi?

"Su Yan, bu moda basın toplantısından sonra, babam, büyükbabama şirkete girmeme izin vermesini önereceğini söyledi. Babam en son söylediğinde, büyükbabam bu konuda zaten mutlu değildi. Bu sefer büyükbabamın daha da huzursuz olacağından endişe duyuyor çünkü sonuçta hala kız kardeşimi bekliyor gibi görünüyor... "dedi Ning Xueluo, sıkıntılıydı.

“Bu nasıl olabilir? Büyükbaba senin ne kadar mükemmel olduğunu görünce, kesinlikle fikrini değiştirecek!”

Ning Xueluo içini çekti: “Aslında, gerçekten gitmek istemiyorum. Ne de olsa, kimliğimle, garip bir durumdayım. Fakat babamı reddedemiyorum. Bundan önce defalarca reddettim ve babamın hayal kırıklığına uğramasından korkuyorum. Ayrıca, samimi bir şekilde babamın ve büyükbabamın yükünü paylaşmak istiyorum, ama ... "