Çeviri: Godctia Düzenleme: LordVioleGrace

Birkaç dakika sonra kapı çalındı.

Ning Xi açmak için koştu.

Lu Tingxiao hala kapıda duruyordu ve Ning Xi onu içeri çekmeden önce güldü. "Seni yemeyeceğim!"

Lu Tingxiao biraz çaresiz görünüyordu. Tabii ki, ondan değil, kendinden korkuyordu.

"Ne yapıyorsun?"

Gece bu kadar geç saatte hala uyumadığını ve bilgisayarının yatağında  olduğunu görünce Lu Tingxiao kaşlarını çattı.

Ning Xi başını kaşıdı, sonra yatağın ucuna oturdu ve bilgisayarı tekrar aldı. "Küçük bir sorun var, ama çok ciddi bir şey değil."

Lu Tingxiao'nun ifadesi endişeye dönüştü.

Siteye göz attı, durumu kabaca anlayabiliyordu. Sonra telefonunu çıkardı.

Ning Xi bunu anında fark etti ve çabucak durdurdu. "Ne yapıyorsun?"

"Hu Hongda'yı arıyorum."

Ning Xi'nin ağzı seğirdi. "Tavuk öldürmek için kasap bıçağını kullanmana gerek yok! Hayır, bekle, ejderha avcısı bıçağı kullanıyorsun! Zhizhi yarın sabah ilk iş Hongda'nın şirketine gidecek!"

Ning Xi bunu söyledikten sonra, Lu Tingxiao ile tartışması gereken bazı şeyler olduğunu düşündü.

"Lu Tingxiao, hadi sohbet edelim!" Ning Xi ona ciddi bir şekilde baktı.

Lu Tingxiao, omurgasının sertleştiğini hissetti. "Tamam."

Ning Xi, Lu Tingxiao'nun neden böyle bir tepki verdiğinden emin değildi. Neden bu kadar gergindi? Onu kullandıktan sonra onu terk etmiş gibi görünüyordu.

Ning Xi sözlerini söylemeden önce dikkatlice seçti: " Kız Kardeş Zhizhi'nin en başından beri benim için üç büyük kural koyduğunu biliyorsun. Şu anda biriyle sevgili olamam ama sonunda ona meydan okudum..."

Ning Xi uzun bir nefes aldı ve Lu Tingxiao'nun yakışıklı yüzüne dokundu. "Güzelliğim, senin için her şeyi veriyorum!"

Lu Tingxiao küçük elini tuttu ve gülmeye başladı. "Peki, ne demeye çalışıyorsun?"

Ning Xi, “İkimiz arasındaki bu şey bir sır olmalı!” söylemenin zor olduğunu düşündüğü şeyi bir anda söyledi.

"Bu kadar mı?"

“Hepsi bu. Ne demek istediğimi düşünüyordun?”

Ning Xi, bunun Lu Tingxiao için çok adil olmadığını biliyordu, bu yüzden "Bunun senin için çok hoş olmayacağını biliyorum ama mesleğim tehlikede. Gerçekten başka seçeneğim yok!"

"Endişelenme sana uyum sağlayacağım ve işine müdahale etmeyeceğim."

Ning Xi'nin gözleri şükranla parladı, "Oh, Patron, bu gerçekten çok tatlı..."

Bitirmeden önce, Lu Tingxiao ekledi, "Ama benim de bir isteğim var."

"Söyle. Elimden gelenin en iyisini yapacağım!" dedi Ning Xi çabucak.

"Çözemediğin bir şey olursa, benim çözümüme katılmıyorsan bile, yine de müdahale edeceğim. Ben senin patronunum ama aynı zamanda senin sevgilinim. Arkama yaslanıp kadınımın zorbalığa uğramasını izlemeyeceğim."

Lu Tingxiao'nun bakışları daha da keskinleşti. "Belki de sorunların için kendi yöntemlerin vardır ancak bundan böyle artık bu yöntemleri kullanmana izin vermeyeceğim. Bu dünyada bazı kurallar var, anladın mı?"

Ning Xi anlamıştı. Lu Tingxiao muhtemelen sahne ustasını itiraf etmeye zorlamak için silah kullanmasından bahsediyordu.

Son seferde düşünmeden hareket etmişti. Lu Tingxiao, yaptığı karışıklığı temizlememiş olsaydı ve onun sahne ustasını tehdit etmek için silah kullandığını insanlar öğrenseydi, sonuçlar düşünülemezdi ...

O zamanlar Çin'e döndüğünde, geçmişinden uzaklaşacağına yemin etmişti.

O silahı o zamandan beri sadece bir kez kullanmıştı.

Aslında sorunları çözmek için şiddete başvurmuş bir dünyada çok uzun yaşamış bir kişi için, normal dünyaya uyum sağlamak zor oluyordu. Lu Tingxiao haklıydı. Bu dünyada kurallar vardı.

Ning Xi derhal itaat ederek, "Anlaşıldı, Patron! İhtiyacım olduğunda sana güveneceğim!" dedi.