Çeviri: Godctia Düzenleme: LordVioleGrace

Philadelphia Jetty'de.

Sis denizin üzerine yavaşça çökmüş güneş doğmuştu. Altın ışık denizin dalgalarına yansıyordu ancak yine de kasvetliydi.

"O nerede?" Adam diğer herkes gibi boş arabaya doğru koştu.

Tang Ye'yi gözlükleriyle birlikte sırtı denize dönükken görmek nadirdi. Sanki bir şey düşünüyormuş gibi düşünceli görünüyordu ve insanların yaklaştığını görünce bakışlarını indirdi ve "Lu Tingxiao'nun adamı tarafından alındı."

“Biri senden birini almayı başarabildi?” Adam ona baktı ve gözleri parladı.

"Tang Lang'tı."

Adamın gözleri kısarak konuştu. "Tang Lang ..."

Ona ne şüphe... Lu Tingxiao'nun neden beklenmedik bir şekilde anlaşma yaptığı belliydi. Ne kadar iyi bir aktör! Onunla bilerek tartışmıştı ve böylece saçma sapan şeyler söyleyerek zaman kazanmıştı.Bunların hepsi Tang Lang'e gizlice onu kurtarması için zaman kazandırmak adınaydı...

Lanet olsun! Buna gerçekten inanmıştı!

Tang Ye'yi özellikle Ning Xi'yi götürmesi için ayarlamıştı. Tang Lang'ın gelip işleri karıştıracağını kim düşünebilirdi ki?

Bunu duyduklarında Feng Xiaoxiao ve Feng Jin şaşkına dönmüştü.

Kim yarım yıldan fazla bir süredir ortadan kaybolan Tang Lang'ın... Lu Tingxiao'nun adamı olacağını düşünürdü ki.

"Bu mümkün değil! İmkansız!" Feng Xiaoxiao inanamayarak derin bir nefes aldı. “İkinci Kıdemli Kardeşin bize ihanet etmesine imkân yok!”

O, Tang Ye ve Tang Lang çok gençken Üstat tarafından evlat edinilmişlerdi. Üçü beraber büyümüştü ve biyolojik kardeşlerden bile daha yakın olmuşlardı. Doğal olarak, bunu kabul etmesi zordu.

Ama gerçekler ortadaydı. Tang Ye'nin yalan söylemesine imkân yoktu.

Aslında, Tang Ye'nin Tang Lang'a karşı geldiği çok ortadaydı, kafası karışmıştı ve ihanete uğradığını hissediyordu.

Feng Xiaoxiao acınası halde olmasından korkuyordu bu yüzden daha fazla bir şey sormaya cesaret edemedi.

Her ne kadar ikisi de sürekli kavga etse de ve Tang Ye Tang Lang'e benzemese de aslında çok yakın olduklarını ve işlevsiz dostlukları boyunca her zaman birbirleri içi savaşmışlardı. Birlikte çalışırken her zaman çok iyi bir kimya olurdu aralarında sahiptiler.

Şu anda en çok kırılmış kişi Tang Ye idi.

“İnanılmaz yeteneklerine dayanarak soruyorum onu nasıl bu kadar kolay kaybedebildin?” Adam ona şüpheli bir bakış attı ona inanmadığı belliydi.

Tang Ye şu an kazanamamış olsa bile kaybetmesi için bir sebep yoktu, olsa bile bu kadar çabuk olmamalıydı.

İkisi ne zaman savaşsa en azından yarım gün sürerdi. Kimin kazanıp kazandığına karar vermeden üç gün üç gece boyunca savaştıkları bile olmuştu.

Feng Xiaoxiao'nun da şüpheleri vardı ama bir şey demedi. Aslında, İlk Kıdemli Kardeşin onunla ilgilendiğinden şüphelenmişti...

Tabii ki böyle bir şeyi yüksek sesle söylemeye cesaret edememişti!

Tang Ye'nin ifadesi sertleşti. Açıklamaya zahmet etmedi bile. “Kaybettim, o kadar.”

O sırada Feng Jin saate baktı ve endişeyle seslendi, “Tekneye binin! Şimdi yola çıkmalıyız!”

Adam arkasını döndü ve uyuyan şehre baktı.Uzun parmakları rüzgârla dans eden gümüş saçını hafifçe hareket ettirdi ve saçak tarafından gizlenmiş olan gözünü ortaya çıkardı ve daha önce hiç kimse tarafından görülmemişti.

Gözleri bir kadınınkinden daha güzeldi ama sakladığı gözünde tuhaf bir iz vardı. Yara izi çok küçük olsa da gözlerinin mükemmelliğini bozuyordu. Ancak adama tehlikeli bir hava katıyordu...

"Lu Tingxiao, çok yakında tekrar görüşeceğiz ..."

Ve bu gerçekleştiğinde benim olan her şeyi geri alacağım.