Çeviri: Deantrbl Düzenleme: LordVioleGrace

Lu Chongshan duygusal olarak yere bastonunu salladı ve kükredi, "Seni piç kurusu, ne demeye çalışıyorsun? Küçük Hazine'yi almak mı istiyorsun? Sana meydan okuyorum!"

Lu Tingxiao sakin kaldı ve şöyle dedi: "Baba, Küçük Hazine torunun, ama o da benim oğlum."

Lu Chongshan, "Ben senin büyüğünüm! Bu kadının kafanı karıştırdığını görüyorsun! Küçük Hazineyi bugün alabilmenin tek yolu, cesedimin üzerinden geçmektir!"

Lu Tingxiao, "Eğer beni tehdit etmek için hayatını kullanman gerekiyorsa, söyleyecek bir şeyim yok. Ama ben bugün Küçük Hazine'yi almak için ısrar ediyorum."

Birdenbire, baba ve oğul arasındaki atmosfer yoğunlaştı. Herkes sessizdi ve kimse bir şey söylemeye cesaret edemedi.

Bu sırada Yan Ruyi de tamamen kocasının tarafındaydı. "Tingxiao, Küçük Hazine'ye yeterince bakmadığımız için bizi suçluyor olsanız bile, bu sefer gerçekten bir kazaydı. Biz Küçük Hazinenin büyük ebeveynleriyiz. Onu bizden daha iyi tedavi edecek başka biri var mı? Yakın zamanda tanıştığın bir kadın kendi biyolojik ebeveynlerinden daha çok mu inanıyorsun? ”

"Bunun onunla hiçbir ilgisi yok."

Lu Chongshan'ın en fazla dayanamadığı şey oğlunun o kadın üzerindeki koruyucu davranışlarıydı. Şu anda aşırı derecede kızgındı ve pek çok başka şeyin mevcut olmasına aldırış etmedi. Kontrolünü kaybetti ve kükredi, “İki yıl önce olanları unuttun mu? Küçük Hazinenin nasıl böyle olduğunu unuttun mu? Bu acı verici bir dersti, bir zamanlar yeterli değil mi? Böyle bir kadına nasıl inanırsınız ?! Sadece sadece..."

Yan Ruyi, Lu Chongshan'ın gittikçe telaşlı hale geldiğini gördüğünde onu  tutmaya gitti, "Tingxiao, lütfen baban ve benim nasıl hissettiğimizi anla. Biz sadece çok korkuyoruz!"

Lu Tingxiao hafifçe bastı ve şöyle açıklamaya çalıştı: "Nasıl hissettiğinizi anlıyorum ve hayatım boyunca yemin ederim ki böyle bir şey ikinci kez gerçekleşmeyecek. O farklı. Biz tanıştığımızdan beri, sadece Küçük Hazine için sevgisi var. Eminim ki onunla tanıştığı zamandan beri Küçük Hazine'deki değişikliklerin farkındasınızdır. "

Ancak, iki yaşlı Lu'nun, özellikle de geçmiş olayın ortaya çıkmasıyla çok inatçıydı. Lu Tingxiao'nun sözlerini duyduklarında, kafa kafaya düşüncelerine geri dönmeden önce sadece birkaç saniye için kısa bir süre ikna edilmişlerdi. Lu Tingxiao'nun o an ne dediği önemli değil; Lu Tingxiao'nun onu götürmesine izin vermezlerdi.

Lu Tingxiao yüzüne koyu bir maske taktı. İstememesine rağmen, uzun vadede değil, kısa vadede acı çekmenin en iyisi olduğunu biliyordu. Onları inciteceğini biliyordu ama yine de yapıyordu, “En korkutucu olan şey, Küçük Hazine'nin başkaları tarafından incitilmesi değil, aşk adına ona en yakın olanlardan incinmesi!”

"Sen ..." Lu Chongshan'ın yüzü anında sertleşti ve bunu duyduğunda bedeni öfkeyle sarsıldı.

Oğlunun sözleri, yüreğinde bulunan devasa bir kayaya benziyordu. Eski Hazine'de sıkı bir şekilde tutulduğundan beri her zaman Küçük Hazine'nin en iyi çıkarları için hareket etmiş olsa da, şimdiye kadar aldığı tüm zararlar onun yüzünden olmuştu ve dün gece neredeyse ...

Şimdi, en garip pozisyonda olan kişi Ning Xi idi. Burada olduğu sürece, söylenemeyen pek çok şey olduğunu biliyordu, bu yüzden küçük tavşanı terk etmek istemese de, önce ayrılmayı düşünmek ve üç aile üyesinin doğru bir tartışmaya sahip olmasına izin vermek zorundaydı. .

Havadaki yüksek sesler ve gerginlik nedeniyle, Lu Tingxiao'nun omuzlarına oturan küçük tavşan kaşlarını çatmaya başladı ve gözlerini yavaşça açmadan önce kirpikleri çatladı.

Ning Xi, Lu Tingxiao'nun arkasında duruyordu ve küçük tavşan gözlerini açtığında, onu gördü.

Küçük adam yeni uyandığı için yüzünde çok sevimli ve uykulu bir bakış vardı. Birkaç kez gözlerini kırptı ve sonra Ning Xi'yi görünce, bakışları ondan ayrılmadı.

Görüşünün başarısız olduğunu düşündü, bu yüzden küçük adam yumruklarını yumuşattı. Sonra, kısa kollarını Ning Xi'nin yönüne doğru tereddüt etmeden açtı.

Bir sonraki anda, sessiz hava yumuşak ve hafif pürüzlü bir sesle dolduruldu, "Sarıl ..."