Çeviri: Deantrbl Düzenleme: LordVioleGrace

Lu Chongshan daha sonra uşağa söyledi, "Xing Wu, onun için cömert bir hediye hazırlayın."

Bu sözler sadece onun sadece bir konuk olduğunu ima etmek değil, aynı zamanda herhangi bir ilişkiyi de geçersiz kılmak anlamına gelmekle kalmadı, bundan sonra birbirlerine borçlu olduklarını söylemek için bir jestti.

Köprüyü geçtikten sonra köprünün batması, onu kullandıktan sonra hayatını kurtaran bir şeyi atmak ... ne yaptığı belli değil miydi?

Ning Xi, Lu Chongshan'ın onun hakkında ne düşündüğünü umursamadı. Onun tek yakınması yine küçük tavşandan ayrılma düşüncesiydi ve kemikleri ağrıyordu. O bilinçsizce küçük tavşana daha sıkı sarıldı.

O gerçekten istemiyordu ...

Küçük tavşandan ayrılmak istemedi ...

O anda kalbin köşesinde güçlü bir kuvvet hissetti. Küçük tavşanı zorlayarak alma hakkında çılgın bir fikri vardı!

Ning Xi'nin etrafındaki atmosfer, etrafındaki insanı eğittiği anda anında bir titremeyle karıştı. Herkesin yeteneklerini tahmin edebilirdi ve eğer gerçekten istiyorsa, Lu Tingxiao dışında hiç kimsenin onu Küçük Hazine'yi almasını engelleyemeyeceğini biliyordu.

Muhtemelen, Ning Xi'nin duygusal roller coaster'ını ve havada ani soğuğu hissedebilmesinden dolayı, kucağında sakince uyuyan küçük tavşan, rahatsızlıktan kurtulmuştu.

Ning Xi, onun hislerini geri aldı ve dürtüleri bastırdı, küçük tavşanın sırtını okşadı.

"Ruyi, git Küçük Hazine'yi al!" Lu Chongshan, kadının teklifine tepki göstermediğini ve yerine hareketsiz kaldığını gördü, bu yüzden rahatsız oldu.

Yan Ruyi başını salladı ve Lu Tingxiao bir adım öndeyken ve Ning Xi'nin yatağının başına geçtiğinde Ning X'in kucağından Küçük Hazineyi ele geçirmek üzereydi. Ning Xi'nin Küçük Hazine'yi taşımasına izin verdiğini belirtti, "Ning Xi, bana izin ver."

Ning Xi ani hareketi farketti ve Lu Tingxiao'ya dikkatle baktı. Lu Tingxiao'nun kendisi olsa bile, ona küçük tavşanı vermeye hala isteksizdi.

Yok hayır! Onu vermiyorum! Bebek Küçük Hazine benimdir!

Kızgın bir muhafız kılığında kızı gördüğünde, Lu Tingxiao'nun gözlerinde sevgi dolu bir görüntü parladı. Onun bakışları onu çevrelemek için karada yıkanan sıcak dalgalara benziyordu. İfadesinde bir kişinin kalbini sakinleştirmenin bir yolu vardı, "İyi ol, Xiao Xi, bana güven, tamam mı?"

Ning Xi, Lu Tingxiao'ya doğrudan baktı ve gözlerinin yırtıldığını hissetti.

Ona güvenmiyor! O kimseye güvenmiyor!

Niye ya? Neden beni Küçük Hazine'den mahrum bırakmak istiyorsun?

Hayır ... hayır, bu doğru değil ...

Hah, bu mahrum bırakma değil. Küçük Hazine aslen onlarındır, onun değil, onun değil ...

Ning Xi, neyin var senin? Ne yapıyorsun?

Ning Xi, hislerini tekrar kazanmak için tüm kısıtlamalarını kullandı. Sonunda, küçük tavşanı dikkatle Lu Tingxiao'ya götürdü, onun bakışları ona ağır bir kalple yapışmaya devam etti ve gözleri gönülsüzlük doluydu.

Lu Tingxiao kız ona bir hainmiş gibi bakarken keyifle gülümsemekten kendini alamadı.

Lu Chongshan memnuniyetle başını salladı. "Xing Wu, arabayı hazırla!"

"Bayan Ning, lütfen beni takip edin." Xing Wu, emirleri takiple etti ve Ning Xi'nin onunla birlikte ayrılmasını belirtti.

Ailesine soğuk bir şekilde baktı ve sakin bir tonda şöyle dedi: "Baba, Anne, bu süre boyunca Küçük Hazine'ye baktığınız için teşekkür ederim. Ofis son zamanlarda aşırı derecede meşgul değil ve Jingli yakında geri dönecek, Artık Küçük Hazine seni rahatsız etmeyecek. "

Bunu söylediği anda Lu Chongshan ve Yan Ruyi'nin ifadeleri hemen değişmişti.

Yan Ruyi anında endişeyle şöyle dedi, "Tingxiao, ne yapıyorsun? Küçük Hazine daha yeni iyileşti ve tam değil! Onu nereye götürmek istiyorsun?"