Çeviri: Godctia Düzenleme: LordVioleGrace

Ning Xi, biraz koştu ve küçük tavşana sarılmak için çömeldi. Sonra, ellerine bir şey doldurdu ve “Çok yorgunum, yaptığım iyi bir şey! Bebeğim, bunu al, dün gece bazı ustalardan öğrendim, bu yüzden sabah erkenden kalktım. aşk dolu bir bento kutusu. Okulun ilk günü, iyi yemek sizi motive edebilir! ”

Gerçekte ...

İlk gece o mesajı gönderdiği zaman gelmemeye karar vermişti, ama vücudu beyninin kontrol etmemesi için adaletli görünüyordu. Otomatik olarak bu sabah erken kalktı ve mutfakta meşgul olmaya başladı.

Nihayet ne yaptığını anladığında, çok tatlı küçük bento kutusunu yapmayı çoktan bitirmişti!

Sigh, kalbi küçük tavşan için sevgiyle doluydu, kendini kontrol etmenin hiçbir yolu yoktu!

Özellikle de küçük tavşanın onu bekleyeceğini ve görünmeyeceği zaman hayal kırıklığına uğramış küçük yüzünü düşündüğünde, ruhu onu terk etti.

Ne yazık ki, bitkin bedeni buraya koşmak için ruhunu takip etmek zorundaydı ...

"Üzgünüm bebeğim! Çok mu bekledin?" Ning Xi özür diledi.

Küçük tavşan, sevgi dolu bento kutusunu sıkıca sardı ve hemen hiç kızmadığını belirtmek için başını iki yana salladı.

Ning Xi anında rahatladı. Küçük tavşanın kafasına dokundu ve “İyi çalış ve öğretmenlerin söylediklerini iyi dinle” dedi.

Küçük tavşan sert bir şekilde başını salladı.

Mmm, okula gitmek çok güzel!

Okula gitmek istiyordu!

Lu Tingxiao, oğlunun duygularının bir sayfanın tersine çevrilmesinden daha hızlı değiştiğini görünce kendine hakim olamadı ve gülümsedi. Kasıtlı olarak onu ortaya çıkarmaya çalıştı ve "Artık okula gitmek istemediğini söylediğini sanıyordum" dedi.

Küçük Hazine bunu duyduğunda, hemen gerildi ve babasına ölümcül bir şekilde vurdu.

Baba çok adi! Xiao Xi teyzesine nasıl açık ederdi onu?

İspiyonlamak, küçük insanların yoluydu!

Ning Xi duyduğunda gözlerini kırpıştırdı ve hızlıca "Ah? Neden ? Neden okula gitmek istemiyorsun?" diye sordu.

Lu Tingxiao, oğlunun öfkesine tahammül etmekten asla hoşlanmıyordu, bu yüzden doğrudan endişeli oğlunun önünde “O çok mizaçlı” dedi.

Küçük tavşan yıldırım çarpmış gibi görünüyordu. Artık babasıyla konuşmayacaktı!

Küçük tavşan endişeli bir şekilde Ning Xi'ye baktı ve ağlamak üzere olduğu için çok endişeliydi çünkü Teyze Xiao Xi'nin artık ona kızgın ve öfkeli olacağından korkuyordu.

Ning Xi açıklamayı duyduğunda başını salladı, sonra ateşsizce şöyle dedi: "Peki ne? Küçük Hazine hala küçük! Huylu olmak büyümenin bir parçası. Tamam, bebeğim, istediğin kadar maymun iştahlı olmaya devam edebilirsin!"

Küçük Hazine'nin yüzü parladı, sonra babasına onun yanında sevinçle baktı.

Gerçekten, Teyze Xiao Xi beni en çok seviyor!

Lu Tingxiao, oğluna, sonra da Ning Xi'ye baktı ve yumuşak bir şekilde aşağıya baktı, "Mmm, haklısın.Karım her ne söylerse doğrudur! Oğlum tarafından kızdırılsa bile sorun yok" der gibi bir yüz ifadesi vardı.

Lu Tingxiao'nun gülümsemesi o kadar dikkat çekici ki, Ning Xi boğazını temizlemek ve bu sevimli yüzden kaçınmak zorundaydı. Hızlı bir şekilde Küçük Hazine'ye koştu, “Derse gitme vakti geldi, değil mi? Hemen git, bebeğim! Şimdi geç kalma!”

Küçük Hazine okula baktı, sonra Ning Xi'nin elini sıkıca sıktı, açıkça onu terk etmek istemiyordu.

Şu anda, okulun girişinde, hala bazı isteksiz çocuklar ve ebeveynleri vardı. Hepsi şoktaydı ...

Çocukları daha önce gözyaşlarına boğulmuş olan adamın, kız ortaya çıktığında yumuşamasını korkuyla izlediler. Buzlu mevcudiyeti erimiş gibi görünüyordu ve artık korkutucu görünmüyordu ... hatta bir çeşit sıcaklığı bile vardı...