Çeviri: Minemosyne Düzenleme: Kharsmi

Ning Xi şaşkın bir şekilde, “Lu Tingxiao, benimle böyle konuşmaya devam etmek istediğinizden emin misiniz? Kıyafetinizi denedikten sonra konuşabilir miyiz?”

Aksi takdirde odaklanmak gerçekten zor olacaktı!

“Elbette.” Lu Tingxiao’nun cevabı hemen geldi.

Affedilmiş bir mahkum gibi, Ning Xi hemen odadan çıktı.

Lu Tingxiao doğuştan konuşmacıydı. Sadece birkaç cümlesi onu yumuşatmıştı, özellikle Küçük Hazine ile ilgili olan kısım.

Ancak üç ay boyunca böyle devam ederse, bu durumun hiç uygun olmayacağını düşündü…

Bu konu hakkında düşünürken bacaklarına yumuşak bir şey yapıştı. Başını indirince, koşarak bacağına sarılan Küçük Hazine’yi gördü. Elinde çizdiği bir resim vardı.

Ning Xi eğilerek ona sarıldı, “Sevgilim, çizimini bitirdin mi?”

Küçük Hazine başını salladı.

“Ne çizdin? Teyzen bakabilir mi?”

Küçük Hazine resmi hemen ona verdi.

Resmi görünce Ning Xi’nin gözleri doldu.

Her zamanki gibi resmin konusu kendisiydi.

Kullanılan renkler canlı ve rüya gibiydi. Elinde hikaye kitabı tutan bir kadının yanında küçük bir çocuk yatıyordu. Ancak, Küçük Hazine onu kendi bakış açısından, yatağın aşağısından izler gibi çizmişti.

Resmin tamamında, Ning Xi hikaye okuyordu ve Küçük Hazine de mutlu bir şekilde onu dinliyordu.

K.N: Bir ömür buradasın kızım :D

“Sevgilim, çok güzel çizmişsin!” Ning Xi’nin kalbi sevgiyle çarpıyordu.

Normale dönmeden önce derin bir nefes aldı. Küçük adamın alnından öptü ve mutlu bir şekilde, “Teyzen sana elbise aldı, denemek ister misin?”

Küçük Hazine’nin gözleri açıldı ve başını salladı.

Ning Xi, Küçük Hazine’nin giyinmesine yardım ettikten sonra, Lu Tingxiao denediği kıyafetle odasından dışarıya doğru yürüdü.

Ning Xi, Küçük Hazine’ye aldığı kıyafetten oldukça emindi, ama Lu Tingxiao’ya alırken biraz tereddüt etmişti çünkü onu daha önce siyah veya gri dışında başka renk kıyafetle hiç görmemişti. Safir mavisi oldukça göz alıcıydı.

Ancak, Lu Tingxiao’yu görünce Ning Xi donakaldı.

Bu… bu iyi olmuştu…

İlk başta iyi durmayacağını ya da tarzına gitmeyeceğini düşünmüştü. Vücuduna bu kadar yakışacağını tahmin etmiyordu. Geniş omuzlarını, dar kalçalarını ve uzun bacaklarını tamamen gösteriyordu. En önemlisi ağır ve olgun havası daha hafif ve canlı hale geldi. Çok daha genç görünüyordu.

Lu Tingxiao kızın gözlerindeki beğenmiş ifadeye baktı, “Nasıl olmuş?” diye sordu.

Ning Xi başını salladı, “Çok havalı gözüküyor. Ceketin cebine kırmızı bir çiçek takınca evlenmeye hazır gibi görünüyorsunuz!”

Lu Tingxiao, “…” bu kızın iltifat etme biçimi oldukça değişikti.

“Küçük Hazine sen ne düşünüyorsun? Baban havalı mı değil mi?” Ning Xi başını eğip yanında duran Lu Tingxiao’nun küçük versiyonuna sordu.

Küçük Hazine babasını çok sevmemesine rağmen, siyah takımlarından çok daha iyi göründüğünü düşündü. Bu yüzden başını salladı.

Ning Xi hemen başını salladı, “Moda anlayışımın bu kadar iyi olduğunu düşünmüyordum! Tabii ki harika görünüyorsunuz Lu Tingxiao! Ancak, bence bu tip parlak renkleri daha sık kullanmalısınız. Çalışanlar sizi böyle görünce daha motive olacaklardır!”

‘Harika görünüyorsun’ cümlesini duyunca Lu Tingxiao’nun dudağı bir gülümsemeyle kıvrıldı, “Tabii, bana uygun bir şeyler görürsen, alırsın.”

K.N: Bu kadar düzgün davranmasa çoktan aşık etmişti bizimkini :D