Çeviri: Minemosyne Düzenleme: Kharsmi

Üçü geldikten sonra, Jiang Muye’nin yapabileceği hiçbir şey kalmadı.

Lu Tingxiao akşam yemeğini pişirmesi için bir Michelin şefini çağırmıştı, Lu Jingli iki şişe şarap getirmişti ve Küçük Hazine de Ning Xi’yi almıştı.

Daha sonra beşi garip bir atmosferle masaya oturdular.

Neyse ki, Lu Jingli hâlâ etraftaydı bu yüzden durum çok garipleşmedi. Yemeklerini yediler ve önemli bir şey konuşmadan sohbet ettiler.

“İşte harika yıldızımız eve geri döndü! İkinci amcan sana bir tost verecek!”

“Teşekkürler!”

“Önemli değil, henüz sorma şansı bulamadım. Xiao Xi ile nasıl tanıştınız?” Lu Jingli ilgisiz görünüyordu ama aslında abisi için bilgi edinmeye çalışıyordu.

Soruyu duyunca Jiang Muye çok iyi görünmedi. Bu konuyu gerçekten tartışmak istemiyor gibi göründü. Belli belirsiz cevap verdi, “Yurtdışında üniversitede tanıştık ve aynı bölümdeydik.”

Lu Jingli gözlerini kıstı ve gizli bir manayla, “Bence bu kadar basit değil, haksız mıyım? Sakın bana onun kovaladıktan sonra yakaladığın ve bıraktığın eski bir sevgilin olduğunu söyleme? Yanındaki kadın, annen ve hayranların haricinde bir eski sevgilin!” dedi.

Jiang Muye: “…”

Ning Xi bir kahkaha patlattı ve Lu Jingli’ye baş parmağını kaldırarak: “İkinci başkan, çok zekisin!”

“Hey, tahminim doğru gibi görünüyor!” Lu Jingli kendisiyle gurur duydu. Dünyada tahmin edemeyeceği hiçbir şey yoktu.

“Tamamen haklı değilsin!” diye tersledi Jiang Muye, gözleri kararmıştı.

“Efendim? Ne demek tamamen haklı değilim?” Lu Jingli anlamamıştı.

“O benim eski sevgilim doğru ama beni kovalayan ve sonra terk eden oydu!” Jiang Muye konuştuğu esnada terk edilmiş bir ifadeyle karşısında oturan Ning Xi’ye baktı.

Lu Jingli bile korkmuştu, ilk defa tahmininde yanılmıştı. İki koluyla masaya yaslandı ve heyecanını gizlemeye çalışarak sordu: ”Gerçekten mi? Benimle dalga mı geçiyorsun? Bu mantıklı değil!”

Ning Xi’nin yurtdışında olmasının önemi yok, o bu çocuğun saçmalıklarıyla hiç uyuşmuyordu, bu yüzden ikisi arasındaki ayrılığı başlatanın Jiang Muye olduğunu düşünmüştü. Bunu beklemiyordu…

Jiang Muye tabağındaki kaburgayı öfkeyle kesti, “Bana inanmıyorsan ona sor!”

Neden aniden bu konuya girdiler? Ning Xi’nin yüzü çaresizlikle doldu, “Bu tamamen kazaydı!”

Lu Jingli içindeki dedikodu duyma isteğiyle yanıyordu ve artık bunu sadece abisi için öğrenmeye çalışmıyordu. Merakla sordu, “Sonra ne oldu? Çabuk söyle! Çabuk, çabuk, çabuk!”

Jiang Muye suskunlaştı.

Eski kuşaktan birinin yeni kuşak dedikodularıyla bu kadar ilgilenmesi ne kadar iyi?

Jiang Muye’nin ifadesinin gittikçe çirkinleştiğini gören Ning Xi büyüklerinin önünde onun kötü görünmesini istemediği için cevapladı, “Önemli bir şey değil. Okulda çoğu kız onu sevdi. Ben de onlardan biriydim. Sonunda ayrıldık, çünkü hayal ettiğim gibi olmadığını anladım!”

Ning Xi’nin anlattıklarında yanlış bir şey yoktu ama Lu Jingli bu meselenin bu kadar basit olmadığını biliyordu. Aksi takdirde, Jiang Muye’ın ifadesi böyle görünmezdi.

Ona biraz şarap verdikten sonra bir şeyler öğrenebileceğini düşündü.

Küçük Hazine yanında olduğu zaman Ning Xi alkol almıyordu. Yemeğini bitirdikten sonra, masada oturdu ve biraz sıkıldı. Sonra sordu: “Lu, Küçük Hazine’yi oyun oynamak için şuraya götürebilir miyim?”

Lu Tingxiao başını salladı, “Gidin.” dedi.

Ning Xi’ye kullandığı ses tonu oldukça sıcak görünse de diğerlerine karşı hiç öyle değildi.

Jiang Muye’nin yüzü kızgınlıkla doluydu. Bu video oyun makinesini özel olarak alıp kurmuştu. O başka bir erkekten izin istedi ve başka bir erkekle oynayacaktı!

Bu adam beş yaşında bile olsa bunu kabul edemezdi.

K.N: Beyler sizi kafasından çıkarmış kızın yakınında bulunmayın. Bu işten iyi bir şey çıktığını hiç görmedim. Yeni limanlara yol alın. Sonra böyle oluyor :(