Çeviri: SoulBlade Düzenleyici: Kharsmi

Lu konutu.

Odasına döndükten ve pijamalarını değiştirdikten sonra, Ning Xi, Küçük Tavşan’a bakmak için yıldırım hızıyla koştu.

"Küçük Hazine, teyzen bu gece karanlıktan biraz korktu, seninle yatabilir miyim?"

Küçük Tavşan elbette çok mutluydu ve memnuniyetle yatağında kocaman bir yer açtı.

"Teşekkür ederim tatlım ~ iyi geceler tatlım ~"

Teyzesinin şans tılsımı, bu gece beni güvende tutacağına güveniyorum…

Bugün olan her şey çok heyecanlıydı, kalbi hala hızlı atıyordu.

Bugünün ardından, kendisi ve Lu Tingxiao arasındaki zaten çok kırılgan olan o belli belirsiz bariyerin tek bir dokunuşla kırılacak bir hale geldiğini hissedebiliyordu…

Eğer kırılırsa, durumla nasıl başa çıkacağını gerçekten bilmiyordu…

Neyse ki, Küçük Tavşan kollarındayken uyumasına çok yardımcı oluyordu. Yaklaşık yarım saat dönüp durduktan sonra yavaş yavaş uykuya daldı...

Huzur içinde uyumak için Ning Xi’nin Küçük Tavşan’ı vardı, ancak malum şahıs uyuyamıyordu; Gecenin ortasında, çalışma odası bulutlar kadar yoğun dumanla kaplıydı.

Hıh, Cheng Feng’in o gün Ning Xi setteyken ona hediye yollayan iki kişinin kim olduklarını bu kadar gün araştırmanın ardından bulamamasına şaşmamalı. İçlerinden birinin ‘gizli haindi’ demek.

Evil Fairy King…

Ancak şuan hatırlamıştı; Bir aile içi sohbet grupları vardı ve bu çocuk, Jiang Muye grupta bu garip takma adı kullanmıştı. Sadece daha önce aradaki bağlantıyı kuramamıştı.

Baş harfleri YS olan adam için hala en ufak bir ipucu yoktu…

Karanlıkta sigarasını söndürdü, ayağa kalktı ve dışarı çıktı.

Misafir odasının kapısını yavaşça açtı fakat içeride kimse yoktu.

Lu Tingxiao bir kaşını kaldırdı ve sonraki odaya gitmek için döndü.

Beklendiği gibi, Ning Xi Küçük Hazine’ye sarılmış uyuyordu.

Akıllı kız.

Ama gerçekten böyle şeylerin işe yarayacağını mı düşünüyordu?

Lu Tingxiao, küçük yatağa doğru yürüdü ve Küçük Hazine'nin Ning Xi’nın kıyafetlerini tuttuğu küçük elini yavaşça kaldırdı. Yerine peluş bir oyuncak bebek koydu, daha sonra Ning Xi'yi kollarına aldı ve çıktı.

Küçük Hazine rüya gördüğü esnada küçük kaşlarını çattı, sanki bir şey arıyormuş gibi küçük elleriyle uzandı, sonra oyuncak bebeğe sarıldı.

Kendi oğlunu kandırdıktan sonra Lu Tingxiao, Ning Xi'yi ana yatak odasına taşıdı.

Yavaşça yatağa koydu, sonra kenara oturdu. Hafif pürüzlü eliyle, kızın saçını, gözlerini, yanaklarını nazikçe okşadı…

Yemek yemek üzere olan vahşi bir canavar gibiydi; Karnını doyurmadan önce sabırlı bir şekilde bu anın tadını çıkarıyordu.

Sonunda derin bir nefes aldı, o yumuşak dudakları kendi dudaklarıyla kapladı, dilini daha derine itiyor, onunkiyle sarmalıyordu. Hayal ettiği kadar tatlıydı.

Ardından yanaklarına, kulaklarına sonra boynundan aşağı doğru kaydı köprücük kemiğine geldiğinde durdu...

Son 32 yılda, hiç âşık olmadı ve aşkın anlamlı bir şey olduğunu düşünmedi. Onun için aşk muhtemelen en işe yaramaz şeydi; şehvet ya da aşk olmadan yaşamanın yanlış bir tarafı var mıydı?

Bir gün sevginin onu tamamen içine çekip kendinden 8 yaş küçük bu kızın onu tamamen yabancı birisine dönüştüreceğini hiç düşünmemişti.

Onun için, hayat artık soğuk planlar ve verilerden ibaret değil, yumuşak, umutlu, sıcak, tatlı, eksiksizdi…

Fakat buna aynı zamanda, asabiyet, şiddet, fevrilik, arzu eşlik ediyordu…

Onu daha önce Jiang Muye’nin evinde gördüğü aklına gelince kalbindeki şiddet zincirlerinden kurtuluverdi bilinçsizce fazla güç kullandı. O an, birbirine dolanan ağızları arasında kan tadı gelmeye başladı…

Altındaki kız kaşlarını buruşturunca Lu Tingxiao dondu. Dudaklarını biraz yaladıktan sonra tekrar uykuya dalışını izledi. Tamamen kalpsizdi…

Lu Tingxiao gözlerinde ateşli bir arzu, bir parmağıyla onun o ıslak ve kırmızı dudaklarına hafifçe dokundu. Bir anlık dürtüyle, ne olacağını düşünmeden sadece onu uyandırana kadar öpmek istedi…