Çevirmen: Lodos

Uzun zamandır kayıp olan bir konuk sonbahar alacakaranlığının sonunda Neverwinter'a gelmişti.

İş kadını Margaret idi gelen…

Roland, en başta gelerek zor zamanlarda Sınır Kasabası’na yardım eden arkadaşı için son derece yüksek bir nezaket töreni hazırlamıştı. Sadece Birinci Ordu top atışları yapmıyordu. Aynı zamanda Roland da bizzat Sığ Sahil’e gelmişti.

“Çok naziksiniz Majesteleri…” diyen Margaret gülümsedi: “Ben sadece sıradan bir iş kadınıyım.”

“Batı Bölgesi bugün bu kadar gelişmiş durumdaysa senin yardımların sayesinde.” dedi Roland rahat bir şekilde: “Neverwinter böyle bir arkadaşı asla yarı yolda bırakmayacaktır.”

Margaret Ticaret Odası, hem ilk başta büyük miktarda gıda alınmasında hem de daha sonraki zamanlarda mültecileri taşımak için gemilerin kiralanmasında büyük yardımcı olmuştu. Theo bile Margaret'in ağına ve desteğine bağlıydı. Bu sayede eski Kral Şehri’nde sağlam bir pozisyon kazanabilmişti. Her ne kadar bunlar ücretsiz olmasa da Roland çoğu şeyin sadece parayla yapılamadığının da farkındaydı.

“Arkadaşınız olmaktan onur duyuyorum.” diyen Margaret hafifçe eğildi: “Daha önce imzalanan parfüm sözleşmesini yerine getirmenin dışında bu sefer size yeni bir iş fırsatı getirdim.” diyen işkadını arkasını işaret ederek devam etti: “Onlar Fjordlar’daki en popüler iş adamları ve buharlı gemi planıyla çok yakından ilgileniyorlar.”

"Gerçekten mi?” diye soran Roland gülümsedi: “Bana daha sonra kısa bir bilgi verebilir misin?”

Her zamanki yöntemine göre; işadamlarıyla ilgilenmenin yolu yemek ve konuşmaktan geçiyordu. Oturma odasındaki uzun masa çeşitli lezzetli yemeklerle doluydu ve denizaşırı ziyaretçiler balık yemedikleri için özellikle mutlu görünüyorlardı. Kendilerini kontrol etmeye ve mümkün olduğunca zarif davranmaya çalışıyorlardı. Bu kadar uğraşmalarının sebebi ise soylu görgü kurallarının Fjordlar’da çok popüler olmaması idi. Ancak birkaç içkiden ve ortamın sıcaklığı biraz arttıktan sonra o taklit görgü kuralları ortadan kalkmıştı.

Roland saraydaki karmaşık yemek kurallarının aksine canlı bir yemek ortamını tercih ettiği için bu meseleyi gerçekten umursamamıştı.

Bu esnada yapılan havadan sudan konuşmalar sayesinde bu iş grubu hakkında az çok bir fikir sahibi de olmuştu. Sınır Kasabası’nı ilk başta ziyaret eden Gammon ve Marleen dışında, Günbatımı Adası ve Sığ Su Kasabası’nın Ticaret Odaları da buradaydı. Yeni Ay Körfezi, hem kuzey hem güneyindeki adalar ile bir iş çemberi oluşturmuş durumdaydı.

Her ne kadar bu üç ada coğrafi olarak çok büyük olmasa da Fjordlar’ın ilk yerleşim bölgesi oldukları için en fazla nüfusa ve güce sahip olan adalardı. Ayrıca gemilerinin büyüklüğü ve ölçeğinden de görülebileceği gibi aralarında büyük bir rekabet vardı. Sığ Sahil limanına demirlenmiş üç direkli geminin her biri yaklaşık 300 kişi ve benzeri ağrılıktaki yükü taşıyabilir durumdaydı. Mürettebat hariç bu tür bir yelkenli geminin fiyatı 5000 kraliyet altını idi. Her iki Ticaret Odası’nın da Yeni Ay Kervanı’nın arkasında kalmak istemediği açık şekilde belli oluyordu.

Tatlılar da servis edildikten sonra resmi bir tartışmaya girişme zamanı gelmişti.

“Margaret buhar motoru satın almak istediğinizden bahsetti ama…”

“Evet Majesteleri…” diyen kişi, Sığ Su Kasabası Ticaret Odası'ndan sorumlu olan Nibelung idi. İlk o konuşmuştu: “Ancak buhar motorunun yanı sıra Yeni Ay Kervanı’na sattığınız gibi buharla çalışan bir gemiye de sahip olmak isteriz.”

“Daha önceden aldığınız modifiye ücretinin 1800 kraliyet altını olduğunu duydum. Günbatımı Adası 200’er kraliyet altını daha vererek 5 gemi için gemi başı 2000 kraliyet altını ödemeye istekli durumdadır.” diyen kişi Günbatımı Adası’ndan Atiyer idi. Diğerlerinin arkasında kalmak istemediği çok belliydi: “Günbatımı Adası’nın Ticaret Odası depozitonun yarısını önden ödeyebilir.”

Anlaşılan Yeni Ay Kervanı’nın bir sene önce satın aldığı kürek gemisinden bahsediyorlardı. Ki bu da Roland için neredeyse eskimiş bir teknoloji idi. Aslında epey mantıklı olurdu bu iş… Çünkü bu sayede siparişlerde ustaları çalıştırarak eğitirken bir yandan da çok güzel paralar kazanabilirdi.

“Bir kürek gemisi inşa etmek iki ila üç ayı bulacağı için 5 gemi inşa etmek yaklaşık bir yıl sürecektir. Eğer kabul ediyorsanız Belediye Başkanı Barov sizinle sözleşmeyi imzalayacaktır.”

“Bu hiç sorun değil. Ancak Günbatımı Adası’nın küçük bir isteği var.” diyen Atiyer, boğazını temizledikten sonra devam etti: “Umarım gemiyi inşa etmek için gereken ustaları Fjordlar’dan kiralayabilirsiniz.”

“Ne demek istiyorsun?” diye soran Roland kaşlarını kaldırmıştı.

“Tıpkı Yeni Ay Kervanı’nın buhar motoru fabrikası gibi… Biz size bir grup usta sağlayacağız. İnşa ettikleri gemiler Günbatımı Adası tarafından kullanılacak. Sonrasında 10 yıllık süre tamamlandıktan sonra da buradan ayrılmayı ya da kalmayı seçebilecekler.”

“Sığ Su Kasabası da aynı sözleşmeyi imzalamayı umuyor.” diye ekledi Nibelung: “Beş yelkenli gemi sadece ilk sipariş için… Eğer isteğimizi kabul ederseniz her yıl inşa edilecek en az beş gemi olacak.”

“Anladım ben sizi…” diye düşündü Roland: “Bu 10 senelik ve her sene 10000 kraliyet altını getirecek olan bir hayli büyük bir sipariş. Ayrıca 10 senenin sonunda yöntemi tüm detaylarıyla öğrenmiş olacaklar ve kimsenin kontrolünde olmayacaklar.”

Aslında Roland bu yöntemi yaymayı hiç umursamıyordu. Kürek gemisi, hâlihazırda üretimde olan üçlü genleşme buhar motoruyla birlikte, geliştirilmekte olan buhar türbinine kıyasla epey modası geçmiş bir sistemdi.

Yeni Ay Kervanı ile imzaladığı 10 yıllık sözleşme ile Roland; bu teknolojinin sızmasını önlemek yerine ustaların Batı Bölgesi’ndeki yaşama uyum sağlamaları ve sonrasında geri dönmeyi reddederek Neverwinter’ın bir üyesi olmalarını amaçlamıştı.

Bunu düşünen Roland parmaklarıyla hafifçe masaya tıklattı ve söze girdi: “Prensipte bir problem yok. Ancak örneğin; 10 yıllık süreyi 5’e indirmek gibi birtakım değişiklikler yapılması gerekebilir detaylarda…”

Her iki işadamı da bu konuda son derece mutlu görünüyordu. 10 sene yerine 5 sene demek, buharla çalışan geminin yapım yöntemini öğrenmelerinin daha kısa sürmesi demekti.

“Eğer ustalarınızın Batı Bölgesi’nde kalmasına izin vermeye hazırsanız fiyatta %20 indirim bile yapabilirim. Ne dersiniz?”

“Bu…”

Bir usta yetiştirmek zor olduğu için her ikisi de biraz tereddüt etmişti. Bunun yanında süreyi beş seneye indirmek ve 2000 kraliyet altınından tasarruf etmek de vardı. Gerçekten uygun maliyetli bir anlaşma olup olmadığını belirlemek zordu.

“Majesteleri… Ticaret Odası’ndaki diğerleriyle tartıştıktan sonra size cevap verebilir miyim?” diye sordu Nibelung.

“Evet, elbette…” diyen Roland zarif bir el hareketi yaptı.

“Lütfen geçici olarak müsaade edin.” diyen Atiyer oturma odasından ayrıldı.

“Peki…” diyen Roland bakışlarını Gammon ve Marleen'e kaydırdı: “Siz buharla çalışan gemi için burada değil misiniz?”

Her iki Ticaret Odası da bu işte ilk söz hakkına sahip olmak için tartışırken Yeni Ay Kervanı temsilcileri epey sakin kalmıştı. Arada bir Sınır Kasabası ile önceden yaptıkları işler hakkında birkaç söz söylemişlerdi. Buraya sadece sohbet etmek için gelmiş gibilerdi sanki… Bu da Roland’ı meraklandırmıştı.

“Hayır Majesteleri… Biz de buharla çalışan gemi için buradayız.” diyen Gammon Beyaz İçki’den bir yudum alarak devam etti: “Sadece ahşap kürek gemisi için değil… Yeni Ay Kervanı, tıpkı Sör Yıldırım’a inşa ettiğiniz gibi fırtınayı delip geçebilen yıkılmaz bir çelik gemi istiyor.”

Margaret'in bakışları bunu duyduktan hemen sonra değişmişti.

...

Akıyor bu akşam… Roland’ın ticaret zekâsı da çok yüksek her şeyin yanında… Hemen kar zarar hesabı yaptı ve yeni bir anlaşma sundu. Umarız en çok karı Neverwinter alır :)

O son istek de biraz cüretkâr bir istek oldu sanki… Bakalım Roland ne cevap verecek ve olaylar nasıl ilerleyecek…

Takipte kalın! Yorumlarınızı bizimle paylaşmayı ve serimizi beğenmeyi de unutmayın lütfen! Görüşmek üzere!