Çevirmen: Lodos

Rüya dünyasından uyanan Roland yatağından fırlamıştı hemen… Heyecanını tutamıyordu daha fazla… Ceketini omzuna atarak ofise koştu. Birkaç boş kâğıt çıkardı ve hatırladığı kadarıyla Temel Kimya’nın eksik kısımlarını ve periyodik tabloyu yazmaya başladı.

Ayrıca rüya dünyasına yaptığı önceki iki seferden bazı sonuçlara da ulaşmıştı. Birincisi; Zaman o dünyada farklı bir hızda akıyordu. Kısa bir şekerleme bile o dünyadaki uzun canlı bir rüya için yeterliydi. Roland bunun beynin tepki verme hızının artmasından dolayı olduğunu düşünüyordu. Bir rüyada, tüm duyusal girdileri bellekten çıkarması ve bilgi yüklemek ile işlemek yerine bir rüyaya sokması gerekiyordu.

Örneğin; son sefer… Zero okuldan dönmeden gündüz saat 3’te yatak odasında duran bir merdivenden düşerek rüyayı terk etmişti Roland. O ana kadar o dünyada 8 saat geçirmişti. Ancak gerçek dünyada uyandığında vakit hala gece yarısı idi ve ay da gökyüzünde parlamaya devam ediyordu.

İkincisi şuydu; Beyni canlı rüyalarda o kadar heyecanlı oluyordu ki rüya dünyasına seyahat etmek dinlenmek anlamına gelmiyordu. Bu birazcık uğraştırıcı ve zor bir problemdi. Çünkü bu şekilde günün 24 saati boyunca meşgul olması gerekecekti. Gün boyunca gerçek dünyadaki devlet meseleleri ile uğraşması, geceleri de rüya dünyasındaki evi geçindirmek için çalışması gerekecekti. Diğer bir taraftan bakıldığında aslında kendisi Neverwinter’daki en çalışkan işçi olmuş olacaktı.

Şimdiye dek rüya dünyasında uyumaya çalışmamıştı hiç… Zaman farklılıkları nedeniyle orada uyunan uykunun çok daha verimli olacağını düşünüyordu.

Üçüncüsü; Rüya dünyası sıradan rüya deneyimlerinden farklıydı.

Bu dünya net, dengeli bir dünya idi ve kendi kuralları vardı. Bunu sağlayan Zero olmalıydı. Hakkında çok az şey bildiği bu yeni dünyayı yaratmıştı.

Bu dünyayı merak ederek düşündü Roland: “Acaba sınırları var mı? Kaç parçanın birleşiminden oluşuyor? Orada ne kadar gizlenmiş veya unutulmuş bilgi keşfedeceğim acaba?”

Bu düşünceler içerisinde şafak sökene kadar bekledi. Yaptığı kahvaltıdan sonra Belediye Binası’nın tüm üst düzey yetkililerini kale salonuna çağırdı.

Yaklaşık bir aydır sürdürdükleri işleri kontrol etmesi gerekiyordu. Daha da önemlisi; yaklaşmakta olan diğer zorluk için gereken gelişim safhasının planını yapmak istiyordu.

Kilise büyük bir tehdit olmaktan çıktığı için artık şeytanlardan gelecek saldırılara ve Tanrı İradesi Savaşı’na odaklanması gerekiyordu.

Roland gözlerini diğer krallıklara dikmişti.

Barov alnındaki teri silerek sordu: “Ee… Majesteleri siz sadece Gökhisar’dan değil de Ebedi Kış ve Kurt Yüreği Krallıkları’ndan da mı işe alım yapalım diyorsunuz yani? Bu epey büyük bir proje…”

Roland kalın bir sesle söze girdi: “Kilise’nin keskin bir yenilgiye uğradığı haberi yakında tüm anakaraya yayılacaktır. Sonrasında Kutsal Hermes Şehri, Ebedi Kış ve Kurt Yüreği Krallıkları’nı çok fazla kontrol edemeyecekler. Savaş yoluyla mecburen Kilise’ye katılmış olan o yerel soylular bu zayıflık işaretlerini görerek Kilise’ye sırtlarını döneceklerdir. Bu da bize o insanları; kraliyet altınları ya da birtakım şiddet önlemleri ile Gökhisar’a çekmek konusunda büyük bir fırsat sunuyor.”

Herhangi bir milliyetçilik düşüncesinden kolay kolay etkilenmeyen bu çağın insanları yanlarına ailelerini de alabildikleri sürece kimin için çalıştıklarını umursamıyorlardı.

“Gelecek bahar Neverwinter Limanı kullanıma geçecek. Senin tek yapman gereken bir işe alım planı oluşturmak, Fjord tüccarlarından gemi kiralamak ve şehre yeni gelecek olanları barındıracak yer bulmak. Bu, Belediye Binası’na büyük miktarda kraliyet altınına mal olacaktır evet… Ama ne olursa olsun bunu yapmak zorundayız. Buradaki hepiniz açıkça biliyorsunuz ki Kilise bizim en büyük mücadelemiz değildi…”

Belediye Binası bu konuda epey deneyimli olduğu için Roland bu planla nüfusu hızla arttırmak konusunda kendisine çok güveniyordu.

Bu plandan önce de birçok kez Güney ve Doğu Bölgesi’ne elçi heyetleri gönderilmişti sonuçta…

Yerleştirme ve konaklatma konularında da daha önceden birçok tecrübe edinilmiş ve düzenlemeler yapılmıştı.

Neverwinter Belediye Binası çoktan güvenilir ve olgun bir yönetim organı haline gelmişti.

Ancak deniz taşımacılığı konusunda hiçbir tecrübesi yoktu. Roland, Yıldırım’dan ve Margaret’in Ticaret Odası'ndan yardım istemeyi planlıyordu.

“Bu arada iş yükünü hafifletmek için resmi olarak Bayan Edith Kant'ı Belediye Binası’nda senin yardımcın olarak görevlendireceğim.” diyen Roland bir an duraksadıktan sonra devam etti: “Soğuk Rüzgâr Sırtı Savaşı’ndaki performansı ve Danışma Ekibi’ndeki çalışmalarına hiçbir hata görmedim. Onun yardımıyla senin de rahatlayacağını düşünüyorum.”

Barov endişelenmişti bir an: “Teşekkür ederim Majesteleri. Ama ben kendi başıma…”

Roland sözünü yarıda kesti: “Ben kararımı verdim. Sen sadece söylediğimi yap.”

Sonrasında başını Scroll'a çevirerek söze girdi: “Eğitim bu gelişim safhasının bir başka odak noktası… Orta öğretim öğretmenlerinin eğitimleri nasıldı?”

Scroll başını sallayarak söze girdi: “Şimdiye kadar sadece Ferlin değerlendirme testini geçti. Korkarım bu yöntem işe yaramayacak Majesteleri…”

“Anlıyorum…” diyen Roland bu planın başarısız olmasına şaşırmamıştı. Neverwinter’daki ilkokul öğretmenlerinin çoğu şövalyeydi. Ve Scroll tarafından yazılan öğretim malzemelerini kullanarak öğrencilere okuma ve yazma öğretme konusunda herhangi bir sorun yaşamamışlardı.

Ancak Eğitim Bakanlığı, öğretmenlerin kalitesi artırılmak istendiğinde bir sorunla karşılaşmıştı. Şövalyelerin okuryazar olmalarının tek nedeni zamanında bir şekilde eğitime ulaşabilmiş olmalarıydı. Ama okuryazar olmaları ders çalışmak ya da yeni bir şeyler öğrenmek konusunda iyi oldukları anlamına gelmiyordu.

Orta öğretim öğretmeni olabilmek için öğrenilmesi pek de kolay olmayan matematik, fizik ve kimya gibi alanlarda yeterli olmaları gerekiyordu.

Bir süre düşünen Roland bir karar verdi: “Madem öyle… O halde yeni orta öğretim öğretmenlerini öğrencilerden seçelim. En iyi öğrencilerin okuldaki çalışmalarına devam etmelerini sağlamak için gelecek sene bütçeye bir de burs düzenlemesi eklememiz lazım.”

“B-Burs mu?” diye soran Scroll bir an düşündükten sonra devam etti: “Uzun Şarkı’da yaptığımız ödül sisteminden mi bahsediyorsunuz?”

Roland açıklamaya girişti: “Hayır, hayır. Hiç değil o… O ödül sistemi okula daha fazla insan çekmek için tasarlanmış bir şeydi… Ama bu burs düzenlemesi sadece en iyi öğrencileri ödüllendirecek. Okulda kalıp çalışmalarına devam etsinler diye en çok kazanan işçiler kadar para sunulacak.”

Genelde bir öğrenci yaygın eğitimini tamamlayarak diplomasını aldıktan sonra okulda çalışmalarını ilerletmek yerine ailesini geçindirmek için kısa sürede bir iş bulmaya çalışırdı. İyi çalışan insanların daha da iyi eğitimler aldıklarından emin olmak adına o insanları mali olarak desteklemek lazımdı. Bu da burs düzenlemesi yapmak demekti.

Roland planını Scroll’a açıklamaya devam etti: “İlk olarak burs ödenecek 20-30 kişiyi seçmek adına yüksek bir puan çıtası belirleyebilir, sonrasında da Ferlin ile beraber onların eğitimlerine başlayabilirsin. Onların öğrenme hızları bu şövalyelerden çok daha hızlı olacaktır. Eğitim bittikten sonra testten geçenler ortaöğretim öğretmeni olmak için yeterli kabul edilecekler ve aylık 50 gümüş maaşla mesleğe başlayabileceklerdir. Testi geçemeyenler de başka işlere başvurabilecekler tabii ki…”

İlk orta öğretim öğretmenleri ekibi mezun olunca burs düzenlemesinin şartlarını biraz yumuşatmayı ve halk arasındaki yüksek bilgi ve eğitim seviyesini teşvik etmeyi planlıyordu Roland…

...

Roland böyle bir adam işte… Daha iki kez rüya dünyasına gitti ama hemen ora ile ilgili planlar kurmaya başladı. Bakalım ne tür gelişmeler yaşanacak? Sizde oradan öğreneceği bilgiler ile bu dünyaya başka bir şeyler daha getirebilir mi, ne dersiniz?

Mülteci toplamaya devam ediyoruz. Hakikaten Kilise meselesi çoğunlukla çözüldüğü için artık asıl mücadeleye odaklanmak lazım, kolay gelsin Roland!

Burs da mantıklı bir düşünce oldu. Umarız halkın eğitim seviyesi gerçekten artar da medeniyet hızla ilerler!

Takipte kalın! Yorumlarınızı bizimle paylaşmayı ve serimizi beğenmeyi de unutmayın lütfen! Görüşmek üzere!