Çevirmen: Lodos 

İkinci kez ateş edildiğinde Agatha kulaklarını önceden kapatmıştı.  Eğer Taquila zamanında bu kadar güçlü bir silahla korunsaydı savaş o kadar da kötü sonuçlanmayabilirdi.

"Bu silah cadılar tarafından mı yapıldı?” diye sordu Agatha. Bunun ölümlülerin ürünü olabileceğini düşünmüyordu.

Ancak Prens’in cevabı onu şaşırtmıştı: “Bu, cadılar ve ölümlüler tarafından ortaklaşa üretilen bir şaheser. Bütün mekanizmayı yapanlar cadılardı. Ama mermiler simyacılardan çıktı. Bu arada bunu üreten cadılardan Anna dışındakilerin hepsi yardımcı cadı dediğiniz cadılar…”

Agatha büyük bir sarsıntı yaşamıştı. Ölümlülere nazik davrandığı için zamanında Keşif Topluluğu tarafından kötü görülmüştü. Ancak şimdi haklı olduğu mu ortaya çıkıyordu? Kutsal Birlik başından beri yanlış mı düşünüyordu? Prens’in söylediği şey ‘Ölümlüler, Şeytanları yenebilir.’ sözü doğru muydu yani?

Sürekli aklına gelen bu sorular, Agatha’nın kafasını epey karıştırmıştı.

152 topları arka arkaya alevler atarken Tilly de büyük şoklar yaşıyordu. Ashes ve Andrea’da şaşkın görünüyordu. 152 topları hepsinin hayallerinin ötesinde bir şeydi.

“Böyle bir müttefike sahip olmak güzel…” diye düşündü Tilly. Roland’a bir kardeşten çok bir müttefik olarak baktığı bir gerçekti.

...

Bir göz açıp kapayıncaya kadar patlayan bu topların büyük zorluklarla üretilen kabuklarını gören Roland, kalbinin ağrıdığını hissetmişti. Bu gerçek anlamda yeni bir top testi değildi.

Demir Balta’ya önceden haber vererek askerlerden birkaçının bu topla antrenman yapmasını söylemişti. Cadılar için bir güç gösterisiydi…

Başarılı da olmuştu. En azından Agatha'nın şok olmuş görüntüsünden topların performansının aklını başından aldığını söyleyebilirdi.

Bütün bunların yanında bu topun gücü aklındaki 152 toplarının yakınından bile geçmiyordu.

Ama gerçek anlamda modern ve mükemmel toplar üretebilirdi. İşin püf noktası detaylarda gizliydi.

Şimdilik haznesinin çok küçük olduğu anlaşılmıştı.

Sabit mühimmatın ağırlığı göz önüne alındığında Roland haznenin hacmini bilerek azaltmıştı ve bu da toz yükünde yetersizliğe neden olmuştu. 40 kalibrelik uzun bir namluya sahip olmasına rağmen, atışlar daha halen tatmin edici değildi.

Başka bir sorun daha vardı. Nitrogliserin hala test sürecinde olduğundan dolayı toplara yüklenen her şey nitrokottondu. Bu aynı zamanda Roland'ın birkaç mermi tarafından tüketilen nitrokotonun binlerce mermi yüklemek için yeterli olduğunu hissetmesinin bir diğer sebebiydi.

Son sorun da kabuğun kendisi merminin daha büyük bir versiyonuydu. Bu aşamada sadece bazı yavaş düşmanlara saldırmak için kullanılabilirdi.

Kısaca daha gidecek çok yolu vardı.

Ancak Roland zamanının da git gide azaldığının farkındaydı.