Çevirmen : Clumsy

Okulun ön kapılarının hemen dışında beklenmedik bir olay gerçekleşmişti. Vorden’ın ağzından çıkan kelimeleri işiten Layla, ayakta durmakta zorlanıyordu.

"Öncelikle, senden birkaç adım geri çekilmeni istemek zorunda kalacağım." dedi Layla. "Ve elleşmek yok."

'Sana şu kaltağı şuracıkta öldürelim gitsin deyip duruyorum.' dedi Raten.

"Bak, burada makul davranmaya çalışıyorum." dedi Vorden’sa. "Hadi ama, Quinn bana yardım edebileceğini söyledi."

Layla, Vorden’a her bakışında kendisini boğazladığı günü hatırlıyordu. Hiç hoş bir his değildi ve yaklaştıkları her seferde tüm duyuları alt üst oluyordu. Erin yanı başında olmasaydı Vorden’ı gördüğü saniyede koşmaya başlayabilirdi.

Ama bir şeyi itiraf etmeliydi. Vorden, ardında hangi delice sebep olursa olsun Quinn’i içtenlikle umursuyordu.

İkisi yakın zamanda birlikte bir portal gezisine de çıkacaktı. Bu yüzden fırsatları varken arayı kapatmaya çalışmaları önemliydi.

Layla bu düşüncelerle derin bir nefes alıp verdi.

"Peki, ne isteyeceksin?"

"Aslına bakarsan Peter’la ilgili. Quinn biz diğer gezegendeyken onunla konuşmuş olduğunuzu söyledi, ağzından bir şeyler alabildiniz mi?"

"Hayır, alamadığımızı söyleyebilirim, çünkü bir şeylerden korkuyor gibi duruyordu. Erin’in tehditleri bile işe yaramadı. Yani korktuğu kişi her kimse Erin’den daha büyük bir sorun teşkil ediyordu." dedi Layla.

"Ehh, şu an için Peter’dan bir şey öğrenebileceğimizi sanmıyorum, hiç olmadığı kadar bitap durumda. Belki de onu ayakta tutan tek şey son bir umut zerresidir. Onu bu şekilde dışlarsam bu işe girmesine yol açan kişiye döner diye umuyordum."

"Ne, bekle bir saniye!" dedi Layla. "Yani tüm bunları kasten yapıyorsun. Peter’ın cezalandırılması gerektiğini anlıyorum ama sence biraz fazla ileri gitmiyor musun?"

"Fazla ileri mi?" diye yanıtladı Vorden. "Orada neler olduğunu bile bilmiyorsun ki. Sen kan emici bir canavar tarafından öldürülmenin eşiğine gelip canavarlarla dolu bir dünyada mahsur kaldın mı hiç?"

"Kan emici canavarlar mı? Demek Quinn gerçekten de..." Ancak Layla bu noktada kendisini durdurarak hemen yanındaki Erin’e baktı. Kendisini konuşmaya fazla kaptırınca onun varlığını tamamen unutmuştu. Fakat iki gencin dönüp baktığı Erin, çömelmiş halde yerde ilerleyen karınca sürüsünü izlemekle meşguldü.

Aralarında geçen konuşma hiç ilgisini çekmiyormuş gibi görünüyordu.

"Neyse, Peter’ın ağzından laf alamıyorsan Earl isimli birinci sınıf öğrencisini dene. Tüm bu olaylardan önce Peter’la takılan oydu ve onlarla karşılaştığımız gün de buluşacakmış gibi görünüyorlardı."

"Earl, tamamdır, yardımın için teşekkürler." dedi Vorden. "Oh, Erin, gitmeden önce eline dokunmamın bir mahsuru var mı?"

Erin yerden kalkarak bir iki saniye için Vorden’a baktı. İlk karşılaşmalarında bu teması reddetmiş, onun güçsüz ve kendinden aşağı biri olduğuna inanmıştı. Ama Vorden’ın sınıfının en güçlülerinden biri olduğunu fark etmesi çok sürmemişti.

"Umarım iyi kullanırsın." diyen Erin, elini uzattı.

Özel gücünü kopyalayan Vorden’sa arkasını dönüp yürümeye başladı.

"O güçlü biri!" diye bağırdı Erin, arkasından. "Tehditlerime rağmen hiçbir şey söylemedi."

"Endişelenme." dedi Vorden gülümseyerek. "Bana bir şeyler öğreten birini tanıyorum."

Sonra da okula doğru ilerledi.

"Hey Raten, görünen o ki yakın zamanda sana bir iş düşecek."

Vorden’ın uzaklaşışını izleyen Layla’nın aklında hala tek bir düşünce vardı.

"Delinin teki."

******

Quinn ve Logan, Quinn’in normalde takıldığından farklı bir noktadaydı. Yurtta olmalarına rağmen Quinn’in konaklayıp uyuduğu odanın bir üst katındaydılar.

Aynı yurt binasında olmalarıysa Logan’ın bir ortaokul öğrencisi gibi görünmesine rağmen ikisinin de birinci sınıf olduğunu gösteriyordu.

"İşte geldik." dedi Logan.

Etrafına bakınan Quinn, burada daha az kapı bulunduğunu ve odaların birbirlerinden uzak olduğunu fark etti.

"Burası da neyin nesi?" diye sordu.

"VIP yurdu. Ailen buraya gelmenden önce askeriyeye cömert bir bağışta bulunursa bu odalardan birine erişim sağlayabiliyorsun."

Kapının açılışıyla birlikte Quinn, gördüğü manzara karşısında şaşkına döndü. Üç kişinin paylaştığı kendi odasının iki katı kadar bir odaydı ve içerisinde tek bir yatak vardı.

Ancak Quinn’i şaşırtan bu değildi. Bütün oda, Quinn’in ancak hurda diyebileceği şeylerle doluydu. Dört bir yana metal parçalar dağılmış ve yerlere aygıtlar, küçük uzay gemileri, kumandalar vb. saçılmıştı.

Bilhassa göze çarpan iki şey vardı. Biri bir bilgisayara bağlı görünen ve tepesinden kocaman antenler çıkan insan boyutunda bir tüptü, hemen yanında da bir sanal gerçeklik kapsülü vardı. Hani şu tanesi 100,000 kredi olanlardan!

Logan'ın ailesi nadir rastlanır cinstendi. Normal şartlarda insanlar güçleriyle zenginleşirlerdi. Sağlam özel güçleri olanlar avlanarak veya başkalarını koruyarak para kazanırdı. Ama Logan’ın ailesi sanal gerçeklik oyunu yapıp ekipman satarak zengin olmayı başaran azınlık arasındaydı.

Aynı şeyi yapan, örneğin uzay gemisi inşa eden veya belirli canavar silahları yapan birkaç şirket ve aile daha vardı. Ama çoğu, bir Orijinal ailenin çatısı altında çalışıyordu.

Logan mekanik sandalyesine geçip bir sürü kol çıkartarak kendisine masaj yapmaya başladı.

Ve "Ee, ne konuda yardımımı istiyordun?" diye sordu.

Quinn tuhaf bir duruma düşmüştü. Layla ve Vorden Vampir olduğundan haberdardı ama sistem meselesini bilmiyorlardı. Logan’sa sistemden haberdarken Vampir olduğunu bilmiyordu. Yine de Logan’ın bildikleri sayesinde ona vampirliktense sistem tarafını açıklamak daha rahat olacaktı.

"Saatim üzerinde oynayıp istediğim rakamı gösterebilir misin acaba?"

"Bunu rahatlıkla yapabilecek olmalıyım ama ilk önce sebebini söylemelisin."

Quinn bir an için tereddüt etti. Logan’la daha yeni tanışmıştı. İlk izlenim olarak iyi birine benzese de tüm katiller veya deliler bir noktada insanlara iyi görünürdü.

"Sanırım aklından neler geçtiğini biliyorum, hükümet seni yakalayıp incelerse özel gücün ortaya çıkar diye korkuyorsun." dedi Logan. "Eh, güven bana, ne askeriyeye ne hükümete ne de bir başkasına senden bahsedeceğim. Sana karşı dürüst olayım Quinn, sen benim umurumda değilsin, umurumda olan şey, zihnine o sistemi koyan kişi. O kişiyi bulmam içinse senin beni ona yönlendirmen gerekecek ve bu oluncaya dek kimselerin seni alıp götürmesine izin veremem."

Logan'ın söyledikleri kulağa biraz korkutucu ve sert gelse de hiç değilse dürüsttü. Quinn’e aklından geçenleri söyleyemeyen diğer kişilerin aksine Logan tamamen şeffaf davranıyordu.

"Bildiğin üzere benim sistemim oyunda belirli yetenekler sergilememe imkan tanıyor. Ama mesele şu ki benim gerçek bir özel gücüm de var." diyen Quinn, gölgesini kaldırdı ve devasa bir ele dönüştürerek Logan’a el sallamak için kullandı.

Logan sandalyesinde oturuyor olmasaydı şimdiye şaşkınlıktan yığılıp kalmış olurdu.

"Bu da neyin nesi, sen gerçekten Orijinal misin yani?"

"Pek sayılmaz, sistemin sahip olduğu bir özel güçtü ama senin de görebildiğin üzere her nedense," dedi Quinn, saatini işaret ederek, "saatte kayıtlı değil."

Logan’ın zihninden sebebin ne olabileceğine dair binlerce düşünce geçmeye başladı. Özel gücün kendisiyse pek ilgisini çekmiyordu. O öyle şeyleri umursamıyor, yalnızca sebebini bilmek istiyordu.

"Saati düzeltmek basit iş ama ben senin için bunu yaparsam sen de benim için bir iyilik yapar mısın acaba?" diyen Logan, bakışlarını üzerinden antenler çıkan tüp şeklindeki makineye çevirdi.

Quinn de o şeye bakarak ter dökmeye başladı. Askeriyenin deneği olmasa da aynı şeyi Logan’la yaşayacakmış hissine kapılıyordu.

"Bana öyle bakma canım, bu makine oyun için. Gölge gücünü oyuna koymama izin verecek misin?" diye sordu Logan.

#Şu mekanik kolları ben de çıkarabilseydim keşke, çeviri yaparken masaj, yemek, kahve vb. hizmetlere falan hayır demezdim :D Şaka bir yana Logan ilginç ama işe yarar bir karakter. Quinn için mükemmel bir hizmet sağladığı kesin. Peki gücünü oyuna eklemesi riskli değil mi? Bu teklifi kabul edecek mi? Beklenmedik sorunlar çıkabilir mi? Yine pek çok soruyu cevaplamak için okumaya devam!