Bölüm 211: Korkutucu Mankenler

Çeviri: RassNt  

Chen Ge yolda giderken atölye sahibini aradı. Adam Chen Ge'nin fikrini değiştirdiğini ve dünyadaki zavallı ruhlara yardım etmeye karar verdiğini düşündü. Chen Ge'nin açıklama yapmasını beklemeden hemen evinden çıktı. Chen Ge adamı atölyenin önünde beklerken bir yandan da kahvaltısını yaptı. Yaklaşık yirmi dakika sonra dükkan sahibi geldi.

"Patron Qian, yine atölyen lazım bana. Para sorun değil." Chen Ge aslında yalan söylemiyordu. Şu an parası olmasa da yakında olacaktı.

"Hemen niye para konuşuyorsun? Biz eski dostuz. Para konuşmak ilişkimize zarar verir." Hafif şişman olan patron Chen Ge'nin yanına oturdu. "Mankenlerden birini bana bıraksan yeter."

"Emin misin? Benim mankenlerim insan kullanımı için uygun değil." Chen Ge adamın kibar davranışı karşısında ona yalan söylemek istemedi. "Bugün birkaç tane yeni manken tasarlayacağım. İşim bittikten sonra karar verirsin."

Patron cam kapıyı açtı ama içeri girmeden önce başını üç kez eğdi.

"Ne yapıyorsun? Korkuyor musun?" Chen Ge ilk geldiğinde adamın böyle bir alışkanlığı olmadığını biliyordu.

"Ben de bilmiyorum. Sen o ilk mankenleri yaptığından beri içeriden birinin ben izlediğini hissediyorum." Patron Qian başını kaşıdı. "Ne olursa olsun dikkatli olmaktan zarar gelmez. Eğer gerçekten bir şey varsa bu yolla belki yalnız kalırım."

"Haksız sayılmazsın." Chen Ge başını sağa sola sallayarak atölyeye girdi. Artık içeriyi iyi tanıyordu. İhtiyacı olan aletleri aldı ve depo odasına doğru yürüdü. "Bazı materyalleri kullanmazsan son kullanım tarihi geçecek. Bu arada, burası en son geldiğim gibi duruyor. Şimdiye kadar hiç iş yapmadın mı?"

"Sorun yok." Patron Qian yardım etmek için depoya yanına geldi ve bu fırsattan istifade konuştu, "Yetişkin oyuncak marketi araştırmamı yaptım. Piyasa büyüyor, sipariş üzerine satış yapma yolundan gidebiliriz."

"Bunu sonra konuşuruz." Chen Ge onu başından savdı. Bütün materyalleri hazırladıktan sonra birçok kez bıçak altına yatan kadının yüzünü aklına getirmeye çalıştı. Birkaç dakikada ana taslağı tamamlamıştı.

"Kabiliyetlerini Korku Evi işleterek heba ediyorsun." Patron Qian iç geçirdi. Chen Ge ona aldırmadı ve kile odaklandı. Kısa süre sonra kadının yüzünü tamamladı. Kadının yüzünde bir delilik olsa da inanılmaz güzeldi.

"Bir şeyler eksik." Chen Ge modeli inceledikten sonra bozdu.

"Yapma!" Patron Qian bağırdı. "En azından müşterilere göstermem için bana ver!"

"Bu yüz istediğim gibi değil," Chen Ge mırıldandı ve kısa süre sonra başka bir yüz yarattı. Öncekine kıyasla bu yüz hastalık ve çıldırmışlıkla doluydu. "Yine olmadı, kadının deliliğinde acı yok."

Chen Ge tekrar baştan başladı. Ardından yüzün bu sefer de parıltısının olmadığını hissetti. Bu süreç tekrarlanırken Patron Qian da buna artık alıştı. Chen Ge'ye gözlerinde üzüntüyle baktı ve acıklı bir ezgi mırıldanmaya başladı.

"Problem nerede?" Chen Ge Oyuncakçı'nın Kabiliyeti'nin talimatlarını düşündü ve zihninde cesur bir fikir ortaya çıktı. "Kadının başıboş ruhu Xu Yin tarafından kasedin içine hapsedildi. Xu Yin'in gücünü kullanarak onu serbest bırakabilir ve mankeni kontrol etmesini sağlayabilirim. Deli kadın hala hayatta ve telefonda canlı oyuncak için gereken talimat bu—temel olarak canlı birisini kullanmak. Eğer siyah telefonun talimatlarını takip edip deli kadının başıboş ruhunu mankenin içine aktarırsam ne olur?"

Ellerindeki kil vücuda bakarken hayal gücünü zorladı. Kadın birçok suça karışmıştı. Delilik kozunu oynasa bile tekrar gün ışığı görmesi imkansızdı.

"Görünüşe göre yine kendime güvenmem lazım." Kadının yüzünü tekrar yapmak için çalışmaya devam etti. "Birçok estetik ameliyat geçirdi. Yüzü bireysel özellik olarak bakınca muhteşem ama bunların bir araya gelmesiyle anlaşılmaz bir his veriyor."

Chen Ge kadını parçaladı ve yüz özelliklerinin hepsini bir araya toplamdan önce teker teker yapmaya odaklandı. Yüzün son parçasını eklediğinde bir mucize oldu. Kadının yüzü kusursuz bir şekilde kopyalanmıştı; ifadesi bile benzer şekilde lanetli görünüyordu. Chen Ge yüze baktığında tatmin olduğunu hissetti.

"Yüz hatlarını ayrı ayrı yaptım ve onları çelik tel kullanarak birleştirdim. Bu yolla yüz kolay kolay kırılmayacak."

Fakat bu kesin olarak yüzün dağılmayacağı anlamına gelmiyordu. Eğer bir ziyaretçi çok yaklaşırsa kadının yüzü yine çatlayabilirdi. Chen Ge insanlara yaşatacağı korkuyu düşünerek güldü.

Saat dokuzdan önce deli kadın, Xu Tong, Xiong Qing, tek kollu hasta ve elastik hemşireden esinlendiği beş mankeni tamamladı. Chen Ge mümkün olursa doktorlar ve hastalar da dahil bütün Üçüncü Hastalık Koğuşu'nu kopyalamak istiyordu.

"Artık karakterler elimde. Onları tamamlayan dekorlarla birlikte her manken kendi korku hikayesine sahip olacak."

Macunun donması için zamana ihtiyaç olduğundan Chen Ge patrona veda ederek oradan ayrıldı.

Korku Evine geldiğinde saat dokuzdu. Dışı kapıyı açtı ve yeni iş gününe merhaba dedi. Yeni Yüzyıl Parkı'nın açılış saati dokuzdu. Birçok ziyaretçi içeri girdi ve hemen Chen Ge'nin Korku Evine yöneldiler. Sayıları az değildi.

Xu Amca bunu kaçırmayacaktı. Artık bir açıdan Chen Ge'nin Korku Evi parkın ana eğlence programı haline gelmişti.

"Xu Amca gelmişsin. Harika, ben de seni arıyordum."

"Bilet satmana yardım etmemi mi istiyorsun? Tabii, nasıl olsa boşum." Xu Amca gayet doğal bir şekilde Korku Evinin kapısına hareketlendi. Oradaki uzun kuyruğu görünce yüzünde o nadir gülümsemesinden biri belirdi.

Chen Ge el salladı. "Korku Evinin yanına bir dinlenme yeri yapmak istiyorum. Ziyaretçilerden tüm gün sırada beklemelerini söylemek hoş olmuyor."

"Sorun yok. Direktör Luo önümüzdeki iki ay boyunca özellikle sana yardım etmemiz konusunda emir verdi."

"Yine de bizzat Direktör Luo'ya gidip konuşmak istiyorum." Chen Ge geleceğe hazırlanıyordu. Aklında bir dinlenme yerinden çok daha fazlası vardı.

"Direktör Luo öğleye doğru ofisine gelir, o zaman gidip görebilirsin." Xu Amca elindeki telsizle diğer çalışanlara talimatlar verdi. Kısa süre sonra parkın kamyoneti geldi ve işçiler bankları çektiler ve araçtan örtüleri kaldırdılar. Korku Evinin yanına basit bir kulübe gibi bir şey yapacaklardı.

"Bunları park hala canlıyken kullanırdık; şimdi yine işe yarayacaklar. Asıl dinlenme yerinin boyutunu ve diğer şeylerini bizzat Direktör Luo ile konuşman gerek."

"Anladım."

Xu Amca ve park çalışanları sırayı düzenlemeye yardım ettiler. Çoğu insan sırada sıkıntı çıkarmadı ama içlerinden iri genç bir adam kalabalığın delerek Chen Ge'ye doğru koşturdu.

"Wang Hailong? Ne oldu?" Chen Ge hemen Wang Shenlong'a bir şey olduğunu düşünerek ileri yürüdü. "Nihayet çocuğun sabrı tükendi ve konuşmaya mı başladı?"