Cüneyt, fabrikaya geldiğinde, arabasını gören güvenlik hemen yanına geldi. Cüneyt’in kim olduğunu öğrendikten sonra onu içeri davet etti. 

Cüneyt ise öte yandan gelen güvenlik görevlisinin epey dikkatli olduğunu, vücudunun ise yapılı olduğunu gördü. 

“İsim nedir?” diye sormadan edemedi. 

“İsmim Gökhan’dır, Cüneyt bey” dedi Gökhan. 

“Vücudunun yapısına bakarsak daha önce spor mu yapıyordun yoksa?”  

“Daha önce Uzman çavuşluk yaptım Cüneyt bey, zorunlu emeklilikten sonra biraz kilo aldım, yoksa daha fit bir vücudum vardı” dedi Gökhan. 

“Uzman çavuş mu.. Hmm, ne oldu? Neden güvenlik görevlisi olarak çalışıyorsun?”  

“Geçim derdi Cüneyt bey. Evliyim, iki çocuğum var, malüllük maaşı yetmiyor.”  

“Malüllük mü? Neden oldu? Hayırdır? Eğer anlatmak istemezsen sorun yok” 

“Güneydoğuda görevdeydim Cüneyt bey, arkadaşımın yanında EYP patladı, iki kulağım da zarar gördü, %90’dan fazla duyma sorunum vardı, benim görevimde olan birisi için bu sayı yüksek bulundu, zorunlu emekliliğe ayrıldım.” 

“Geçmiş olsun. Buranın yerlisi misin?” 

“Anadan doğma buralıyım Cüneyt bey, sağolun.” 

“Doğru, arkadaşların yada devrelerin falan tanıdığın var mı güvenlik işine gelebilecek? İleride güvenlik departmanı genişleyecek, en azından daha önce ordu deneyimi olanlar olsun. Para olarak sorun yok, senin maaşınla işe başlayacaklar, ilerde de artış olacak.” dedi Cüneyt. Aklına şimdi gelen bir şeydi bu. 

“Çok çok teşekkür ederim Cüneyt bey, bir çok devrem memleketine döndü, onlarla irtibata geçerim” dedi Gökhan. 

“Güzel, vücudunda özür olarak ta herhangi bir sorun yok, eğer elleri ve ayakları varsa. Onun dışında gözlerinden birisi görüyorsa sorun yok.” dedi Cüneyt. 

“Ben hemen irtibata geçerim Cüneyt bey.” 

“Tamamdır, sen görevine dön, içeriye ne olursa olsun girme” dedi Cüneyt ve içeri girdi. 

“Kolay gelsin Cüneyt bey”  

Cüneyt, içeri girdiğinde gayet temizlenmiş büyük bir boş alan buldu. 

Daha önceden demir çelik fabrikası olduğundan bir çok yerde demir tozu, kaynaktan arta kalan kirler ve benzeri kirler vardı. Fakat geçtiğimiz zaman diliminde içerisi oldukça değişmişti.  

Büyük bir alanın kenarında küçük bir fabrika içi kulube, kenarında ise büyük paketler vardı. Paketlerin yanında da Cüneyt’in sipariş ettiği özel cihazlar. Bunlar basit endüstriyel cihazlardı.

Kısacası demir eritme, rafine etme gibi basit işlemleri yapabilecek cihazlardı. 

Paketlerde ise cep telefonu çiplerinden tutun wireless iletişim çipleri ve daha bu tarz bir sürü şey vardı. 

Onların yanında duran nispeten küçük olan kutunun içinde ise Cüneyt’in taslak olarak verdiği özel yapım malzemeler vardı. Kısacası robotik parçalarıydı. Şu anda içleri boş olsalarda ilerde değişecekti. 

Cüneyt ilk önce malzemeleri kontrol etti ve ardından kenarda duran büyük masayı kurdu. Masanın kütlesi sıradan bir insanın kurabileceğinden epey fazlaydı fakat Cüneyt için bir sorun değildi. 

*** 

Zaman ilerliyordu ve çok geçmeden tam bir ay zaman geçmişti. 

Bu zaman diliminde Cüneyt, ev ile fabrika arasında gidip geliyordu. 

Onun dışında medyada gündem çoktan değişmiş, olması alışılageldik gündem yerini almıştı. 

Bu zaman diliminde Kayseri’de kurulan şirket epey gelişmiş, bir sürü kişi işe almıştı. Artık işler daha profesyonel olmuştu.  

Cüneyt’in verdiği görevleri yerine getirip bir çok yerden arsalar, araziler ve yerler alınmıştı. Buna mukabil Ahmet’in çalışmaları da etkisini göstermiş, dünyanın bir çok yerinde Camera Master Pro’ya ait reklamlar boy göstermişti. 

Reklamlar sağ olsun kullanıcı kitlesi tekrardan artış göstermiş, momentum yakalamıştı. 

Gökhan, güvenlik personeli olarak Cüneyt’in verdiği görevi ciddiye almış, şimdiden 15 kişilik bir eski uzman çavuş, astsubay gibi eski ordu mensuplarını çağırmıştı. 

Gökhan’ın getirdiklerine şimdilik basit egzersizler vermiş, onların vücudunun şekle girmesine ve basit güvenlik görevine başlamalarını söylemişti. 

Onun dışında fabrikanın içinde de değişiklikler epey fazlaydı. Mayıs ayının sıcaklığı, havayı dayanılmaz etse de Cüneyt, yaptıklarından gurur duyuyordu. 

Geçen zaman diliminde sürekli olarak fabrikaya sevkiyatlar olmuştu. Bunlar birçok malzeme taşıyan sevkiyatlardı. Çoğu hammadde olsa da bazen daha farklı şeyler de geliyordu. 

Cüneyt, ilk endüstriyel robotunu 10 gün önceden tamamlamış, hatta kullanmıştı. Her ne kadar Asena’nın kullanması için diğer işlemlerini kısması gerekse de başarılı bir robottu bu. 

Cüneyt, fabrikanın içindeki kulubenin kapısından ortalarda iş yapan robotları görünce bu bir aylık süreçte neler yaptığını hatırlıyordu.. 

Ultrasonik motorlar gerçekten de güçlülerdi. Endüstriyel robotlar basit robotlar gibi değillerdi. Her birisi, kol gücü olarak teoride 5 tona kadar güçlüydü fakat kullanılan malzemelerin limiti 350 kg’dan sonra sıkıntı çıkarıyordu. Buna rağmen işlemleri epey hızlı yapıyorlardı. 

Cüneyt, ilk robotu yaptıktan sonraki ilk görevi, robotun kendisini kullanarak diğer robotları üretmesiydi. 

İlk başlarda üretim yavaş olsa da Cüneyt, vakit ayırıp parçaları hazır üretebilecek makineler tasarlamış, üretim hızı artmıştı. 

Şu anda bile isteseydi, malzeme yeterli olsaydı, binlerce hatta onbinlerce robot üretebilirdi. 

Fakat şu anda toplamda sadece 30 robot vardı. 15’er vardıyalı çalışıyorlardı. Robotlar yoğun bir tempoyla çalışıyorlardı, bu durum batarya gücünün sürekli olarak tükenmesine sebep oluyordu. 

Kısacası 2 saatin üzerinde çalışabilen bir robot yoktu. Fakat bu iki saatte bile robotlar, bir çok çalışan elemanın yapabileceği işin en az 5 katı kadar fazla iş yapabiliyordu. 

Asena’nın limiti buydu. Aynı anda bu kadar işlemi yapabilmesi bile mucizeydi. Eğer Cüneyt vakit ayırıp makine işletim sistemini optimize etmeseydi, bu bile zor olurdu. 

Robotlar ahenkle çalışırken Cüneyt, onları inceliyor ve durumları iyileştimek için planlar yapıyordu. 

“İletişimde şimdilik sorun yok” 

“Her birinin ağırlığı 230 kg civarında, bu da kabul edilebilir” 

“Enerjileri büyük sıkıntı. Elektrik tüketimi çok fazla olduğundan asit bataryalar işe yaramıyor, şarj olmalarının uzun sürmesi bir yana efektif çalışma süresi çok kısa. Buna bir çözüm bulmak gerekli” 

İçinden konuşurken çoktan nelerin eksik olduğunu anladı. 

“Bataryalardan başlayalım, hatta başlamışken birden fazla model yapalım” dedi Cüneyt.

Daha sonra kapıya yöneldi ve Gökhanı yanına çağırdı. 

“Diğer fabrikaların durumu nedir?” diye sordu. 

Bu zaman diliminde fabrikanın yakınında bulunan diğer fabrikaları da parayla almıştı Cüneyt. İlk başlarda asıl sahipleri istemese de paranın gözü kör olaydı. Yeterince para verdiğin sürece her şey mümkündü. Cüneyt, vakit kaybetmek istemediğinden direkt para saçarak almıştı. 

“Cüneyt bey, fabrikaların alımı tamamlandı, içlerindeki cihazların satımı için bekliyoruz, bir de temizlik gerekli, Mehmet beye göre en erken 15 güne hallolurmuş” dedi Gökhan. 

“Boş ver başka işleri, bana acil lazım, altyapılarında sorun yok ise bugünden itibaren kullanırız. Makineleri satmaya lüzum yok.” dedi Cüneyt. 

O, insanların çalışma efektifinin zayıflığını iyi görmüştü. 

Geçen zaman diliminde 1 metre kare yer bile kalmamıştı bu fabrikada. Diğerleri ise neredeyse 10 gündür makine boşaltma ve satma işlemleri ile uğraşıyordu. Bu tam bir zaman kaybıydı ona göre. 

Cüneyt, robotları üreteceği üretim bandını tamamlamıştı ama daha birçok makine ve cihazı üretecek alan yoktu.  

Robotları kullanarak bu işi hızlandırma peşindeydi. 

“Anlaşıldı Cüneyt bey” 

Mehmet halen yurt dışında işlemler yapıyordu. İşi henüz bitmemişti. Tesadüftür, onun vekili olarak işi yapan kişinin adı da Mehmet idi.  

Bu elemanın gözü pekti. İşleri çok hızlı ve gözükara yapıyordu. Cüneyt’in gözüne girmek için olsa gerek verilen görevleri en ince ayrıntısına kadar takip ediyordu. 

Fakat nakliyeciler, alıcılar gibi işlemlere gücü yetmezdi. 

Cüneyt buna dayanamadı. 

Telefonunu çıkardı ve Mehmet’i aradı. 

“Malzemelerin alımını artır. En az 10 katı kadar fazla malzeme gelsin bundan sonra. Özellikle nadir elementlerin alımını hızlandır, parayı önemseme” dedi ve kapattı. 

Bölüm Sonu