Library of Heaven's Path - Bölüm:163 Başka Bir Tane Daha Çizerim!

---

Bölüm:163 Başka Bir Tane Daha Çizerim!

 

Çeviri ve Düzenleme: Gin

 

 

Gözleri yok mu?

 

Gerçekten çizmeyi unutmuş muydu, yoksa başka bir gizli nedeni mi vardı?

 

Herkes şüphe doluydu.

 

Gerek hayvanlarda gerekse insanlarda en çok şeyi anlatan gözlerdi. Gözler eklenmeden bu resmi tamamlanmış saymak mümkün değildi.

 

Tamamlanmamış bir resmin ikinci seviyenin zirvesinde olduğunu düşünsenize!

 

"Kardeş Zhang, bu..."

 

Lu Chen dönüp Zhang Xuan'a şaşkın bir bakış attı.

 

"Oh, onları hemen eklerim..." Zhang Xuan gülümsedi. Fırçalar bir kez daha tuvalin üzerinde dans ederek eksik parçaları tamamlamaya başladılar.

 

Bam!

 

Gözler eklendiği anda, resim sanki silkinip uyanmıştı. Garip bir his oradaki herkesin içine işliyordu. Resimdeki tüm hayvan ve insanlar bir anda canlanmış gibiydi, sanki her an bir adım atıp gerçek dünyaya geçebilirdiler.

 

"Bu...?"

 

Resimdeki değişimi hisseden Usta Lu Chen ve Usta Yuanyu hayrete düşmüşlerdi. Gözleri kocaman açılmıştı.

 

Cicuv!

 

Daha konuşmalarına fırsat kalmadan avluda kanarya sesleri yankılandı. Bir grup kuş heyecanla tabloya doğru uçup etrafında dans etmeye başlamışlardı.

 

"Nefes Kesen Gerçekçilik? Bu dördüncü seviye, Nefes Kesen Gerçekçilik olabilir mi?" Gözünün önünde yaşananları büyük bir şaşkınlıkla takip eden Bai Xun sordu.

 

Usta Lu Chen daha önce resmin dört seviyesi olduğunu anlatmıştı. Kuşların resme doğru çekilmesi ve etrafında uçuşmaları, resmin dördüncü seviye olan Nefes Kesen Gerçekçiliğe ulaştığını gösteriyordu.

 

Bu iki usta resmin en fazla ikinci seviyeye ulaşabileceğini söylememişler miydi?

 

O halde neden... birden bire dördüncü seviyeye dönüşüvermişti?

 

"Bunun nedeni... o gözler olabilir mi?"

 

Şaşkınlık içinde eliyle ağzını kapatan Huang Yu'nun vücudu heyecanla titredi.

 

Dördüncü seviye bir baş yapıtın resmedilişini kendi gözleriyle gördüğünü düşününce... Bu gerçekten de daha önce hayalini kurabileceği bir durum değildi.

 

Bam!

 

Ancak daha şokunu atlatamadan, resimdeki kanaryalar bir anda titreşerek resimden dışarıya uçuşmaya başladılar. Bu kanaryalar öncekilerle birkaç tur dans ettikten sonra havada yok oldular.

 

Tüm diğer figürler de tuvalin düzleminden çıkarak izleyenlere gülümsediler ve ellerini kavuşturup saygıyla eğilerek yavaşça kayboldular.

 

"Bu... Bu dördüncü seviye bir resim değil..."

 

Olanları gören Usta Lu Chen'in ağzı o kadar kocaman açılmıştı ki, içine bir tavuk yumurtası kolayca girebilirdi. Uzun bir şok anının ardından birkaç kelime söyleyebilmeyi başardı, "Bu... beşinci seviye bir resim... Ruh Atama!"

 

 

"Ruh Atama mı?"

 

Huang Yu ve Bai Xun şaşırmışlardı.

 

Resimde yalnızca dört seviye bulunmuyor muydu? Şimdi durduk yere bir beşinci mi çıkıvermişti?

 

Neler oluyordu?

 

Gözlerinin önünde gerçekleşen olaylar onları aptallaştırmıştı.

 

"Gerçeğin Tasviri, Ruhsal Tuval, Aktarılan Niyet ve Nefes Kesen Gerçekçilik... Bunlar nesilden nesle sözlü olarak aktarılan en bilindik resim seviyeleriydi. Gerçekte, diğerlerinin üzerinde bir başka seviye daha vardı ve bu Ruh Atamaydı! Bu seviyeye ulaşabilen bir resim bir usta ressamın nefesine, ruhuna ve enerjisine sahip olurdu. Resim sanki bir ruh kazanmış gibi ruhsal enerjiyi emebilir ve içindeki varlıklara can verebilirdi."

 

Usta Yuanyu'nun dudakları seyirdi, "Bunun yalnızca efsanelerde var olduğunu düşünürdüm... Buna bizzat şahit olma onuruna erişeceğimi nereden bilebilirdim..."

 

Her zaman sakin duran Usta Yuanyu vücudunun şiddetle titremesini durduramıyordu.

 

Dünyası yörüngesinden çıkmış gibi hissediyordu.

 

Daha az önce karşı tarafı riyakar olmakla eleştirmiş, belki birkaç yıllık tecrübeyle Aktarılan Niyet seviyesine ulaşabileceğini söylemişti. Ancak... Karşı taraf bir an sonra beşinci seviye bir baş yapıt yaratıvermişti!

 

Bu seviyede bir resim... Büyük olasılıkla Tianxuan Krallığı kurulalı beri bu seviyeye ulaşabilen resimlerin sayısı bir elin parmaklarını geçmezdi!

 

Huang Yu ve Bai Xun'un uğruna yarıştığı Mürekkep Gün Güzeli Tablosu bile yalnızca dördüncü seviyenin zirvesindeydi. Beşinci seviyeye ulaşmaktan hala çok uzaktaydı.

 

Dördüncü seviye bir resim yapabilenlere usta unvanı verilirdi. Öte yanda, beşinci seviye resim yapabilenler ise saydı değer, büyük usta unvanı ile anılırlardı. Bir büyük usta ressama riyakar, saygısız ve dakik değilsin dediğini düşününce...

 

Lanet olsun!

 

Deliriyor muyum?

 

Usta Yuanyu yanaklarında bir batma hissi duyuyordu. Avlunun içinde bir çukur olsaydı, kendisini kesinlikle içine gömerdi.

 

Bu fazla utanç vericiydi.

 

Gerçeği söylemek gerekirse, bir büyük ustanın bir başyapıt yaratışını izlemek için üç gün bile tek kelime etmeden beklemeye razıydı.

 

"Be... Be... Beşinci seviye mi?"

 

"Beşinci seviye de mi var?"

 

Huang Yu ve Bai Xun sonunda olan biteni fark etmişti ve bakışları o an Muallim Zhang'a çevrildi.

 

Lu Chen inziva hayatı yaşayan bir üstattı ve dünyevi meselelerle ilgilenmezdi. Zhang Xuan'in yalnızca bir hoca olduğunu biliyordu ve detaylardan haberi yoktu. Usta Yuanyu da Zhang Xuan'i yeni tanımıştı, bu yüzden onun hakkında detaylı bilgiye sahip değildi.

 

Ancak Huang Yu ve Bai Xun Hongtian Akademisinde bulunmuşlardı ve Muallim Zhang'in geçmişinden haberdardılar.

 

Öğretmen Yeterlilik Sınavında sıfır puan alan ve tüm öğrencileri tarafından terk edilen bir işe yaramaz olduğu söyleniyordu...

 

Ancak gerçekte, Pixue Aleminin zirvesinde bir güce sahipti ve henüz yirmisinde bile olmamasına rağmen resim alanında büyük ustalık seviyesindeydi...

 

Daha önce bu kadar inanılmaz bir 'işe yaramaz' görmüş müydünüz?

 

Eğer o işe yaramazsa, biz neyiz?

 

İşe yaramaz elitler mi?

 

Kardeşim, nasıl bu kadar müthiş biri olabiliyorsun? Bu kadar yetenekli olmana gerek var mıydı?

 

Dahası... Eğer bu kadar müthiş biriysen, neden daha önce hiçbir şey bilmiyormuş gibi rastgele çizgiler çizdin?

 

Ayrıca, dört saat boyunca kitap okumak da neydi öyle...

 

Böyle bir seviyeye gelmiş birinin birkaç kitaba göz atmasına gerek var mıydı? Gerçekten de zihin durumunu düzenlemene gerek var mı ki? Rastgele bir şeyler karalasan bile en azından dördüncü seviyeye ulaşır zaten...

 

"Usta Zhang, Büyükbaba Zhang, bu resmi... bana verir misiniz? Onu bana verdiğiniz taktirde istediğiniz her şeyi yapmaya hazırım!"

 

Tam herkes şaşkınlıklarını üzerlerinden atmak üzereyken, Bai Xun birden beklenti dolu bakışlarını Zhang Xuan'e çevirdi.

 

"Sana mı vereyim?" Zhang Xuan şok olmuştu.

 

"Evet. Genelde size nasıl saygıyla yaklaştığımı ve tüm emirlerinizi yerine getirdiğimi bir düşünün... Lütfen onu bana verin..." Bai Xun aceleyle ekledi.

 

"Bai Xun, ne diyorsun sen? Bu Usta Zhang'in daha henüz yarattığı bir resim ve içine duygularını aktarmış. Öyle basitçe bir başkasına hediye etmesini nasıl beklersin? Ben en iyisi boşa çabalamayı bırak!" Karşı tarafın bu kadar utanmaz davrandığını gören Huang Yu kaşlarını çatarak onu azarladı. Ardından bakışlarını hızla Zhang Xuan'a çevirdi, "Usta Zhang, sizinle ilk tanışan bendim. Sizden onu bana vermenizi isteyemem, ancak neden... bana satmıyorsunuz? İstediğiniz rakamı söyleyebilirsiniz, ödemeye gücüm yettiği sürece ağzımdan tek bir şikayet duymayacaksınız!"

 

"Sen.."

 

Başlangıçta Huang Yu onu azarladığında, istediğinin gerçekten de uygunsuz kaçtığını düşünmüştü. Ancak görünüşe göre Huang Yu'nun böyle söylerken farklı amaçları vardı. Bai Xun ne diyeceğini bilememişti.

 

Bu güzel asistan usta hocanın bu kadar entrikacı ve utanmaz olabileceğini beklemiyordu, homurdanarak sıktığı dişlerinin arasından konuştu, "Büyükbaba Zhang, resmi bana sattığınız sürece istediğiniz rakamı ödemeye razıyım. Ne olursa olsun benim teklifim kesinlikle daha yüksek olacak!"

 

"Bai Xun, neden ortalığı karıştırıyorsun? Usta Lu Chen'in Mürekkep Gün Güzeli Tablosunu istemiyor muydun? Onun için seninle yarışmayacağım. Şimdi tek istediğim bu resim. Bunun seni memnun etmesi gerekir..."

 

Huang Yu sıktığı gümüş dişlerinin arasından tısladı.

 

"Artık Mürekkep Gün Güzeli Tablosunu istemiyorum, o yüzden bu resim için benimle yarışma, olur mu?" Bai Xun'un da vazgeçmeye niyeti yoktu.

 

"..." Lu Chen.

 

Daha önce bu iki genç onun tablosu için çekişiyorlardı ve yapabilselerdi yumruk yumruğa bile kapışırlardı. Bu günkü sınavın asıl nedeni resmi almaya kimin daha layık olduğunu belirlemekti... Ancak Zhang Xuan'in resmi ortaya çıktığı anda, ondan tamamen vazgeçmişlerdi...

 

Lanet olsun!

 

Biraz ilkeli davranamaz mısınız siz?

 

Bu kadar materyalist davranmaya gerek var mı?

 

"Sen... Bai Xun, neden her seferinde karşıma çıkıyorsun?" Huang Yu öfkelenmişti.

 

"Benim karşıma çıkan sensin! Bu resimle ilgilendiğimi önce ben belirttim..." Bai Xun karşılık verdi.

 

"Yeter!"

 

İkisinin durmadan tartıştığını gören Usta Lu Chen'in ifadesi karardı ve yenlerini öfkeyle savurdu.

 

Bu sözden sonra ikisi daha fazla didişmeye cesaret edemediler.

 

Lu Chen imparatorun vasisiydi. Ne olursa olsun onlardan çok daha kıdemliydi. Eğer davranışlarından rahatsız olduğunu belli etmesine rağmen onun önünde didişmeye devam ederlerse canlarına susamışlar demekti.

 

"Bir büyük usta ressam için bile beşinci seviye bir baş yapıt üretmek büyük bir emek ve enerji gerektirir. Bir nesilde bu seviyede yalnızca bir kaç eser ortaya çıkar. Bu resim Kardeş Zhang Xuan'in emekleriyle yapıldı, bu yüzden resmi saklamak ya da size hediye etmek onun kararı olmalı. Onun resmi için böyle didişerek fazla ileri gittiğinizi düşünmüyor musunuz?

 

Usta Lu Chen yetkin bir tavırla konuştu.

 

Sözleri mantıklıydı. Bir büyük usta ressam bile beşinci seviye resimler üretmekte zorlanırdı. Ne de olsa birinin ruh halini ve düşüncelerini etkileyen pek çok dış etken vardı. Öyle her canı istediğinde üretebileceği bir şey değildi.

 

Yüz yıl önce büyük usta ressam Mo Chenzi'nin ününün çok uzaklara yayılmış olmasına ve sayısız usta ressamın ona saygılarını sunmaya gelmesine karşın, geride çok fazla beşinci seviye yapıt bırakamaması tam olarak bu nedenleydi. Lu Chen'in büyük değer verdiği Mürekkep Gün Güzeli Tablosu bile yalnızca dördüncü seviyenin zirvesindeydi.

 

Bu her bir beşinci seviye resmin ne kadar değerli ve nadir olduğunu gösteriyordu. Yaratıcısının yüreğini ve ruhunu taşırdı, bu yüzden sanatçının öylece hediye etmesi ya da satması mantıksız olurdu.

 

Eğer o seviyedeki bir resmi satın almak o kadar kolay olsaydı, Lu Chen'in servetiyle o seviyedeki tek bir resme bile sahip olamaması mümkün müydü?

 

Bu başka birinin emeğini kattığı bir işti ve çoğu zaman satılık bile olmazdı. Ancak siz ikiniz öylece didişmeye başladınız. Bu işten sıyrılmasını zorlaştırmıyor musunuz?

 

"Düşüncesiz davrandık..."

 

"Usta Lu, Usta Zhang, ben hatalıydım..."

 

Adamın sözlerini duyan Huang Yu ve Bai Xun anında hatalarını fark ettiler ve yüzlerinde garip ifadeler vardı.

 

Karşı taraf daha satmaktan bahsetmemişti bile ama onlar kalkmış, kimi alacağını tartışmışlardı. Gerçekten de kendilerini utandırmışlardı...

 

"Kardeş Zhang Xuan, onlar daha genç, lütfen bunun için onları suçlamayın..."

 

İkisini azarlayan Usta Lu Chen özür dileyen bir ifadeyle Zhang Xuan'e döndü.

 

Ancak karşı taraf yalnızca öfkelenmemekle kalmamıştı, onlara parlayan gözlerle bakıyordu. Usta Lu Chen gencin sözlerini duyduğunda hala verdiği tepkiye şaşırıyordu, "Usta Lu Chen... Gerçekten de resmimi satın almak isteyen birileri mi var? Gerçekten de parayla satabilir miyim?"

 

"Öhöm öhöm!"

 

Onun tepkisini gören Usta Lu neredeyse tükürüğünde boğuluyordu. Eğer bu kalitedeki bir resim bile parayla satılamıyorsa, kendi resimlerini yere bıraksa bile kimsenin almayacağı anlamına gelmez miydi?

 

Tek yapabildiği ne diyeceğini bilemeden başıyla onaylamak oldu, "Resmin beşinci seviyeye ulaştı ve satmak istersen en az iki milyon eder. Dahası, bu eşsiz ve piyasada başka bir yerde bulunamayacak bir ürün..."

 

"İki milyon mu? Bu harika!"

 

Zhang Xuan'in yüzünde mutlu bir ifade belirdi. Yüzünü Bai Xun'a çevirdi, "Genç efendi Bai, eğer gerçekten istiyorsan sana iki milyona satarım!"

 

 "Ah?" Böyle bir dönüşü beklemeyen Bai Xun, Zhang Xuan'in hamlesi karşısında donup kalmıştı.

 

"Usta Zhang, bana satın..."

 

Huang Yu telaşla araya girdi.

 

"Sakin ol, eğer istiyorsan senin için başka bir tane daha çizerim. Sonuçta o kadar büyük bir mesele değil..."

 

Zhang Xuan diğerini sakinleştirmek için elini şöyle bir salladı.

 

"..."

 

Lu Chen ve Yuanyu Zhang Xuan'e bakarken kaşları bir çeşit yaratık görmüş gibi seyirdi. Neredeyse oldukları yerde bayılacaklardı.

 

Başka bir tane çizmek mi? Büyük bir mesele değil mi?

 

Kardeşim, bir büyük usta ressam bile olsa, beşinci seviyedeki bir resimden bahsediyoruz... Başka bir tane çizmek mi?

 

Sanki pazardan lahana almaktan bahseder gibi konuşuyorsun...

 

Şaka yapmadığına emin misin!

 

Eğer böyle inanılmaz bir resim o kadar kolayca yapılabilseydi, beşinci seviye resimler Tianxuan Krallığında bir tane bile bulunmayacak kadar nadir olmazdı.