Çevirmen: Litlover 

Ning Xi sakinleştikten sonra, yaklaşık yarım saattir Lu Tingxiao'nun kucağında ağlıyor olduğunu farketti.

Bu.. Fazla şok edici bir durumdu...

Film çekerken oynadığı ağlama sahnelerinin dışında, tam beş yıldır iki gözü iki çeşme ağlamamıştı.

"Kusura bakmayın, kıyafetlerinizi kirletmişim..." Ning Xi, Lu Tingxiao'nun gömleğinin üzerindeki kirliliği gördükten sonra utanmıştı.

Dudaklarının kenarları hafifçe yukarı doğru kalktı, "Gömleğim için bir onurdur."

Ning Xi bir anda sersemledi, kalbi ağzından çıkacakmışcasına atmaya başladı.

Her zaman Lu Tingxiao'nun IQ'su yüksek EQ'su düşük dahilerden olduğunu düşünmüştü.

Kim derdi ki flörtleşmeye başladığında bu denli değişecekti?

Kıskandı! Kız tavlama konusunda bile ondan daha iyiydi!

Lu Tingxiao, Ning Xi'nin dağılan saçlarını düzenleyerek, "Şimdi planın ne? Destek olması için zengin ve yaşlı bir koca mı?"

Ning Xi boş gözlerle anlamayarak baktı, "Nasıl? Bunu söylerken neyi kastediyorsun?"

"Dün gece büyük bir destek için bir şeyler bulmak istediğini söyledin, hatta benim desteğimin yeterince büyük olmadığını da." Lu Tingxiao anlamlı bir şekilde ona baktı.

Ning Xi durmadan öksürüyordu ve neredeyse kendi tükürüğünde boğulacaktı.

Kahretsin, dün gece böyle kaç saçmalık olmuştu...

"Efendi Lu, dün gece fazla sarhoştum, lütfen sözlerimi ciddiye almayınız! Elbette ki desteğiniz yeterince büyük, hatta şehrin en büyüğüne siz sahipsiniz!" Onu pohpohlamak için yapıyordu, adamın yüzünde de bu cümlelerin üzerine değişen bir ifade vardı...

Lu Tingxiao böylesine pohpohlandıktan sonra gayet iyi bir ruh haline girmişti.  Neşesi gözlerinden okunuyordu, "Öyleyse neden benimle olmuyorsun?"

"Şey...Şey...Şey..."Ning Xi bir süre kekeledi ama cümlesinin sonunu getiremedi.

Lu Tingxiao, kızın başını okşadı ve onu düştüğü zor durumdan kurtarmaya çalıştı, "Pekâlâ, artık seni rahatsız etmiyorum.  Hadi eve gidelim ve uyuyalım, önündeki engelleri aşmak için enerjiye ihtiyacın olacak. Ya da küçük sevgilinle burada biraz daha kalmak ister misin?"

"Hayır, hayır hiç gerek yok, hadi eve gidelim!" Ning Xi arabadan inmeye oldukça hevesliydi.

Arabadan indikten sonra, Lu Tingxiao arabanın kapısının yanında dikildi ve bir anda hareket etmeyi durdurdu.

Ning Xi başını kaşıdı, "Ne oldu?"

Lu Tingxiao bir adımda bir çalılığın üstünden atladı.

Ning Xi meraklı bir şekilde takip etti ve gördüğü şey şaşırtıcıydı...İkinci Efendi Lu elinde bir kamerayla kolları ve bacakları yana açılmış halde bir çalılığın altında uyuyordu.

Ning Xi, Altın Çağ yapımın altında, yalnızca bir yönetim şirketi değil aynı zamanda 300'ü aşkın basın kuruluşunun olduğunu biliyordu.  İkinci Efendi Lu tüm bu paparazzinin başı kabul edilirdi.

Ama bu adam gerçekten çok gülünç durumdaydı şuan. Kendi abisinin bile dedikodusunu kaçırmamıştı...

Ning Xi'nin ağzının kenarı kıpırdadı, "Onu uyandırmalı mıyız? Bu şekilde üşütmez mi?"

Lu Tingxiao başını salladı ve kardeşini tekmeledi.

Lu Jingli bir bağırmayla uyandı.

Uyandığı anda bağırmaya başladı, "Sen fazla oluyorsun artık! Bu arabanın camları neden böyle! Ne kullanırsam kullanayım içeriyi göremedim!"

Lu Tingxiao, otoriter bir tavırla sersem kardeşine yukarıdan baktı, "Çalışma odama gel, benim için yapmanı istediğim bir şey var."

"Aa" Lu Jingli gözlerini ovuşturdu ve toparlandı.  Bakışları ikisinin arasında gidip geliyordu, "Araba neden hiç sallanmadı! O anı kaçırdığımı söylemeyin bana! Bu olamaz! Abimin gücüyle, bu araba tüm gece sallanabilirdi..."

Ning Xi: "Abinin gücünü bu kadar iyi nereden biliyorsun..."

İnsanların yanlış anlamaları kolaydır, bilirsin!

Lu Jingli başını kaşıdı, "Çünkü beni tüm gece yorulmadan dövebiliyor!"

Ning Xi: “…”

Pekâlâ, sen kazandın!

Lu Tingxiao'nun kendisi için hazırlattığı odayı görünce, Ning Xi'nin nutku tutuldu.

Sadece bir gecede ve yarım günde, misafir odası tamamen yenilenmişti.

Odanın tarzı aslında daha soğuk renklerleydi ama şimdi tamamen değişmiş ve daha sıcak tonlarla samimi bir oda olmuştu.  Sadece o değildi, dolap onun bedeninde bir sürü kıyafetle doldurulmuştu.  Pijamalardan ev kıyafetlerine, parti elbiselerine, hatta aksesuarlara ve el çantalarına kadar, hepsi sınırlı sayıdaki ürünlerdi...

O çok zengindi, fazla zengin...