Çeviri: Lúthien Düzenleme: LordVioleGrace

Öğrenciler cevabını duyduklarında çeneleri düştü.

"Vay be! Bu gerçekten Zhuang Rongguang! Estetik mi yaptırmış? "

"Plastik cerrahi beynini de düzeltmiş midir ki?"

"Hahaha, kim bilir? Belki aptallığını bile düzeltmiştir"

Herkes kahkaha atmıştı. Zhuang Rongguang'ın eski tavrı olsaydı çoktan yüzlerine yumruk atmış olurdu ancak dün gece yaşadıklarıyla ölümden dönmüş olduğu için eski halinin o kadar çocuksu davrandığını fark etmişti ki neredeyse kendini tokatlamak istemişti.

Onlar haklıydı. Önceden çok aptaldı.

Zhuang Rongguang, insanlar ona gülerken sessiz kaldı. Arkasını dönüp herkesin şaşkın bakışlarıyla okula doğru yürüdü.

"Ne oluyor ya? Kafasına bir şey mi düşmüş? "

"Belki ailesiyle tartışmıştır!"

"Bu yeni bir şey değil. O hala işe yaramaz adamın teki! "

"Bence muhtemelen bir şey için tetikte."

"Tahmin etmeye gerek yok. Okulumuzda yeni bir yakışıklı adam olması iyi değil mi? Sana yakışıklı Zhang'i bırakıyorum ve ben de yeni hedefime doğru gidiyorum! "

Günün tüm dersleri Zhuang Rongguang'ı mahvetmişti.

Hiçbir zaman dersleri dinlemediği için ne işlendiği hakkında hiçbir şey bilmiyordu. Sanki hiç bilmediği bir dilden konuşuyorlarmış gibiydi ve bu ona işkence gibi geliyordu.

Sonunda okul saati sona erdi. Genç adam biraz hayal kırıklığına uğramıştı, ama henüz pes etmek üzere değildi ...

Okul girişinde garip kıyafetleri ve tuhaf saç stilleriyle duran iki kişi vardı. Parmakları arasında sigara vardı ve öğrencilerin çıkışını izlerken dumanlarını üflüyorlardı.

İçlerinden biri birden telefonunu çıkarıp birini aradı. "Hey, Xiao Guang, neredesin? Telefonun neden sürekli kapalı ?! "

"Karşındayım." Zhuang Rongguang, okul girişinin hemen dışındaki eski en iyi arkadaşlarına baktı.

Sun Bin ise  kulağında telefon olan çocuğu görmek için etrafına bakıyordu ki sigarası ağzından düştü. "Sen ... Xiao Guang?"

Zhuang Rongguang görüşmeyi sonlandırdı ve onlara doğru yürüdü. "Naber?"

Sun Bin ve Liang Haoqiang birbirlerine inanamayarak baktılar.

"Xiao Guang, iyi misin?"

Zhuang Rongguang sabırsızlıkla telefonundan saate baktı. "Bana söyleyecek bir şeyin varsa hemen söyle yoksa eve gideceğim."

"Hey, Xiao Guang, dün gece olanlar için kızgın mısın? Gerçekten hiçbir şey yapamadık. O kadar çok parayı nereden bulabilirdik ki?! Bu arada, nasıl kurtuldun? Kız kardeşin parayı getirdi mi? " diye sordu Sun Bin.

"Kız kardeşinden daha fazlasını mı istedin? Hadi gidip biraz kazanıp biraz geri alalım! Bunu yapabilirsin. Sen çok şanslısındır! " Liang Haoqiang heyecanla söyledi bunları.

Dün gece, o ikisi onu orada bıraktığında, onları gördüğü anda onları nasıl döveceğini sayısız kez hayal etmişti, ama şimdi onlar için ne zaman kaybetmek ne de efor sarfetmek istemediğini fark etti.

Eğer ona ihanet eden kişiler kardeşleri olsaydı gerçekten onlara kızabilirdi, ama bu ikisi ... onun arkadaşları bile değildi.

"Kaybolun!" Zhuang Rongguang yoluna döndü ve gitti.