Çeviri: Lúthien Düzenleme: LordVioleGrace

"Ne oluyor?! Yengem nasıl? Sadece bir ziyafete katılmıştı. Nasıl oldu da suya düştü? " diye yüksek sesle Lu Jingli, Küçük Hazine'yi taşıyarak sordu.

Yan Ruyi, Lu Jingli'nin Küçük Hazine'yi de getirdiğini görünce ifadesi anında değişti. "Neden buradasın? Ve hatta Küçük Hazine'yi neden böyle bir yere getirdin! "

Lu Chongshan, "Bu saçmalık! Çabuk Küçük Hazine'yi eve götür! Hastane kötü enerji ve virüslerle dolu! " diye bağırdı.

Lu Jingli alnındaki teri sildi. "Evde çocuğa itaatkar bir şekilde bakıyordum. Ama aniden yengemin suya itildiğini haberi aldım, bu yüzden acele ettim. Küçük Hazine telefonla konuştuğumu duydu ve benimle gelmesi gerektiğini söyledi. Başka seçeneğim yoktu! Yalnızca onu yanımda getirebilirdim! "

Bunu söylediği gibi, Küçük Hazine'nin gözleri acil servis kapısına sabitlendi. Lu Jingli'nin kollarında şiddetli bir şekilde mücadele ederken ahlaksız bir sesle anlaşılmaz bir şekilde bağırdı.

Lu Jingli sadece küçük adamı yere bırakabilirdi.

Küçük Hazine yere konulduğu anda acil servise koştu.

Sıkı kapanan devasa beyaz kapılara ve başının üzerindeki çarpıcı kırmızı ışığa bakarken, küçük tavşanın yüzü solgunlaştı ve küçük vücudu sertçe sarsıldı. Sonra aniden sertçe bağırmaya başladı, "Ah !!! Ah !!! Ah!!!"

Bağırırken, ameliyathane kapılarına sertçe vurdu.

Bu çocuğun duygusal tepkileri herkesi korkutmuştu. Yan Ruyi hızla koşup sevgili torununu kollarına aldı ve onu yatıştırmaya çalıştı, "Küçük Hazine, endişelenme! O iyi! Doktor içeride! Teyzen Xiao Xi yakında çıkacak! Korkma! " dedi.

Lu Chongshan da onu hızla teselli etti, "Küçük Hazine, korkma, Büyükbaba burada. Şüphesiz Teyzen Xiao Xi'yi iyileştirecek doktorlarımız var burada! Şimdi eve gidelim, tamam mı? Burada çalışan doktorları rahatsız edeceksin. " dedi.

Ancak, Küçük Hazine etrafındaki sesleri daha fazla duyamadı ve kendi düşüncelerinin derinliklerine battı. Kontrolünü kaybetmeye devam ediyordu, sesi git gide kısılsa bile durmadı. Bağırdı ve tüm gücünü kullanarak kapıya vurmak için küçük ellerini kullandı. Gözleri korku ve endişe oluydu. Kimse yardım edemedi...

Mo Jianzhang zaten kendini çokça suçluyordu. Sonuçta onun evinde Ning Xi'ye böyle bir şey olmuştu, bu yüzden suçu üstlenmek zorunda kaldı.

Mo Lingtian'ın vücudu neredeyse ayakta duramayacak kadar titredi ...

İkinci kez, bu ikinci kez oldu ...

O kadının davetiyesini Guan Ziyao'ya o vermişti! O davetiyeyi ona uzatmış olan oydu!

"Bu nasıl olabilir!? Daha önce de o bana şirin koi balıkları hakkında mesajlar gönderiyordu! Nasıl bunların üzerinden çok geçmeden bu kadar çabuk ölüyor olabilir? " Lu Jingli'nin omuzları neredeyse Küçük Hazine'yle birlikte ağlamaya başlayacakken sallandı.

Darmaduman bir durumdu ...

Lu Tingxiao bu kontrol edilemeyen sahneyi yandan izlerken, bir baş ağrısının geldiğini hissetti. Lu Jingli'nin Küçük Hazine'yi getireceği asla aklına gelmezdi.

Acil servisin ses yalıtımı o kadar iyiydi ki Ning Xi dışarıda ne olduğunu bilmiyordu.

Ancak, Ning Xi, planını yarıda bırakmak zorunda kalsa bile, Küçük Hazine'nin bir saniye bile üzülmesine izin vermezdi ...

Lu Tingxiao bunu düşündü ve oğlunu başka bir yere götürmeye hazırlandı, sonra gizlice ona gerçeği söyleyecekti...

Tüm yapabilecekleri buydu.

Lu Tingxiao bunu yapmaya karar verdi, sonra oğluna doğru gitti. "Küçük Hazine, sakin ol. Beni dinle, senin ... "

Ancak Lu Tingxiao konuşmasına devam etmeden önce, Küçük Hazine onun elinin arkasını ısırdı ve onu sertçe itti. Babasına, korkmuş ve öfkeli gözleriyle, incinmiş küçük bir canavara benzeyen kirli bir bakış attı. Önce ona ve sonra herkese dik dik baktı, daha sonra avazı çıktığı kadar “Annem! Annemi istiyorum! Annemi istiyorum !!! " diye bağırdı.