Çeviri: Godctia Düzenleme: LordVioleGrace

Depoda çok fazla kutu olduğundan karışıktı, bu yüzden depodan kıyafet almaya giden tezgâhtar gideli belli bir süre geçmişti ama hala geri dönmemişti.

Ning Xi, sessiz dinlenme alanında oturmaya devam etti ve gidecek gibi görünmüyordu.

Lu Xinyan, Ning Xi'ye baktı ve anında satış mağazası açma fırsatını elde edemediği için olan öfkesini ona yönlendirdi. Mutsuz bir şekilde: “Kardeş Ziyao, Teyze, şimdi de bizi kasten takip ettiğine inanmıyor musunuz? Kim birini bu kadar uzun bekler ki? Ayrıca, bekleyecek bir sürü yer var ... Sütlü çay dükkanı var, kahve dükkanı var, restoran var, yine de o kadar yer arasında neden burada oturup beklemeyi seçsin ki? "

Bu sefer, Guan Ziyao bile hiçbir şey söylemedi.

İçgüdüleri ona, Ning Xi'nin onlara yaklaşmak için bu kadar güç bir yol kullanmasının mümkün olmadığını söylüyordu ancak tekrar düşündüğü zaman bunun mümkün olabileceğini hissetti.

Ne de olsa, Ning Xi seviyesindeki bir kadın için, bir iyilik istemek veya Lu ailesinin iki büyüğüne yakınlaşmak için başka bir fırsatı yoktu. Bu sefer beklenmedik bir şekilde onlarla karşılaşmıştı, bu yüzden Yan Ruyi'nin önünde iyi görünmek için bir fırsat beklemek hala oldukça kolay anlaşılabilirdi ...

Ancak, Guan Ziyao şimdi onları buraya kadar takip ettiğine göre bundan sonra ne yapmak istediğini bilmiyordu. Önceki karşılaşmalardan aldığı derslerden sonra, Guan Ziyao gerildi ve onu hafife almaya cesaret edemedi.

Lu Xinyan ani bir öfke krizi yaşadı ve o anda, sabır eşiği sınırına ulaşmıştı. Hızla Ning Xi'nin yanına geldi ve: "Sen oradaki, işin bitti mi? Bizi takip etmek zorunda mısın? Kuzenim ne kadar kalın kafalı olduğunu biliyor mu? Bu dükkana geliyorsun ve hiç kıyafet almıyorsun, ama hala burada hakkınmış gibi oturup uyuyorsun, burası evinmiş gibi davranıyorsun! Bu kadar kalın kafalı olmaz mısın?! "

Ning Xi, aniden artan ses seviyesinden dolayı başının ağrıdığını hissetti ve soğuk bir şekilde baktı: "Konuşmayı bitirdin mi?"

Ning Xi'nin kibrini gördüğünde, Lu Xinyan patladı ve ona dersini vermek için zarifliğini bir kenara bırakmaya hazırlandığı sırada arkasında bir dizi ayak sesleri duydu ...

Onlara ilk yaklaşan kişi, daha önce elbiseleri almaya giden tezgâhtardı: "Üzgünüm, üzgünüm. Depo biraz dağınıktı. Üzgünüm, sizi çok uzun süre beklettim! Bayan Lu, istediğiniz kıyafetleri getirdim!"

Dikkati dağılan Lu Xinyan, elbiselere bakmak için aceleyle çalışanın yanına gitti.

Tezgâhtarın arkasında, Lu Xinyan'ın da tanıdığı, mağazanın müdüresi vardı. Başka erkek çalışanlar da vardı ve her biri birer giysi yığını taşıyordu.

"Bayan Lu, gelmişsiniz! Bugün gerçekten çok meşguldüm, gerçekten üzgünüm. Patronumuz, bazı stokları yeniden tahsis etmek için buraya geldi, bu yüzden size şahsen yardımcı olamıyorum. İhtiyacınız olan bir şey varsa, lütfen sadece Xiao Zhao’ya haber verin! " Müdüre üzüntüsünü belirtmek için nazikçe konuştu.

Lu Xinyan onu duyduğunda, şüpheli bir şekilde ona baktı.

Spirit’in patronu mu?

Lu Xinyan bir süredir mağazadaydı. Patron gibi görünen birini neden görmedi? İçeri giren ve çıkan sadece birkaç müşteri olmuştu ve olan tüm mağaza asistanları sağa sola koşturuyordu...

Spirit’in sahibi oldukça gizemli görünüyordu. İlk elemeleri geçemediğini öğrenildiğinde, konuşmak için patronla buluşma ayarlamak istemişti. Aslında, art arda birkaç çağrı yapmıştı ama her seferinde patronun çok meşgul olduğu cevabıyla karşılaşmıştı. Bu yüzden şu ana kadar patronla görüşmeyi başaramamıştı.

Bu yüzden, müdirenin söylediklerini duyduğunda, Lu Xinyan oldukça meraklandı ve patronla tanışmak konusunda da ilgiliydi.

"Müdüre hanım, patron burada mı? Neden onu görmedim? Tesadüfen, patronunuzla konuşmak istediğim bir ortaklık teklifim var!" dedi Lu Xinyan.