Çeviri: Godctia Düzenleme: LordVioleGrace

"Şey ... bu" Ning Xi, sırtını okşarken ses tonunu yumuşattı. “O gün de gelecek! Sabırlı ol!”

“Ning Xi, daha önce düşünmen gereken tek şeyin beni gerçekten sevip sevmediğin ve bunun hala geçerli olup olmadığı olduğunu söylemiştim. Kabul ettiğin sürece hiç kimse ve hiçbir şey seni karım olmaktan alıkoyamaz.”

Lu Tingxiao, hiçbir aile etkisinin ya da herhangi bir kaynaktan yapılan müdahalenin kararını etkilemeyeceğinin sözünü veriyordu.

“Biliyorum… Zhuang Liaoyuan'ı dinleme. Sadece neler olduğunu bilmiyor ve muhtemelen ilişkimizi halka duyurmak istemediğini düşündüğü için böyle şeyler söylüyor… Daha öncesinde ne ima etmeye çalıştığını merak ediyorum.” Ning Xi meraklanmıştı.

Lu Tingxiao, “Muhtemelen geçen gün atış poligonunda olanlardan sonra kimliğini araştırdı” dedi.

Ning Xi kaşlarını çattı. “Yani ... benim Ning Ailesi'nin evlatlık kızı olduğumu bildiğini mi söylüyorsun ... ya da aslında onun yeğeni olduğumu mu biliyor? Yoksa sadece merak mı ediyor? Ama Zhuang'lar şu an bile Zhuang Lingyu'yu bilmiyorlar. Zhuang Lingyu tarafından bile bilinmeyen biri hakkında gerçekten endişeleniyorlar mı?"

Bu hiç mantıklı değildi.

“Zhuang Liaoyuan'ın seni çok sevdiğinin farkında değil misin?” Lu Tingxiao mutsuz bir ifadeyle konuştu.

Kendi hazinesi başkası tarafından gözlenmesi onu rahatsız etmişti!

“Ha? Gerçekten mi?” Ning Xi şaşırmıştı. Zhuang Liaoyuan'ın ona karşı nazik ve kibar davrandığını hatırladı.

“Hepsi çekimdeki yeteneğin sayesinde. İşe yaramaz oğlu için artık hiç umudu kalmadı bu yüzden sana umutlarını dile getirdi ve muhtemelen seni ekibine dahil etme isteğinden vazgeçmedi bu yüzden ondan uzak dursan iyi olur. " Lu Tingxiao onu uyardı.

"Oh." Ning Xi başını salladı. “Ben zaten o ekibe katılmayacağımı söyledim! Üstelik orada kalırsam özgürlüğümü yitiririm. Eğer seni görmem birkaç haftalığına yasaklanırsa seni deli gibi özlerim! ”

Lu Tingxiao'nun sert yüzü yumuşadı. Ona sarıldı ve yanağını öptü, sonra ona baktı. “Ning Xi, bugün söylediklerini unutma. O gün asla gelmeyecek. Kararını değiştirmene izin vermeyeceğim.”

“Ah ... Üzgünüm! Rahatsız mı ediyorum?” Lu Jingli gözlerini elleriyle kapattı.

''Bir sorun mu var?" Lu Tingxiao sordu.

“Evet! Başınız belada gibi görünüyor! Dışarı çıkın ve bir göz atın.”

Bir süre sonra, Lu Jingli, Lu Tingxiao ve Ning Xi, ön bahçelerinde duruyordu.

Büyük bir siyah çiçek buketi vardı, yaprakların üzerindeki çiy loş ışığı yansıtarak huzursuzluk hissi uyandırıyordu.

"Bu." Çiçek buketine bakarken Ning Xi kaşlarını çattı. "Yanılmıyorsam, bu tatula değil mi?"

Lu Jingli, "Evet, birinin doğum gününde bu siyah ve uğursuz çiçeğin verilmesi birinin kesinlikle bela aradığını gösterir!"

Ning Xi, Lu Tingxiao'ya baktı ve tedirgin oldu.

Tatulanın anlamını düşündü ... intikam.

Abartıyor muydu?