Çeviri: Godctia Düzenleme: LordVioleGrace

Lu Tingxiao ifadesine hiç bir şey yansıtmadı o yüzden kimse şu anda ne düşündüğünü bilmiyordu.

"Güvenlik kameralarını kontrol etmek ister misin?" diye sordu Ning Xi.

Lu Tingxiao telefon ekranına dokundu, sonra güvenlik kamerası çekimlerini açtı. Birkaç kez baktıktan sonra, çiçek buketinin hiçbir yerde görünmediğini fark ettiler.

Ning Xi kaşlarını çattı. "Görüntülerin bir kısmı kaldırılmış!"

Çiçekler bir anda ortaya çıkmış olamazdı. Görüntülerin bir şekilde değiştirildiği açıktı.

Lu Jingli, "Aşağılık hileciler bunu kardeşime karşı yapmaya nasıl cüret ederler!?" dedi.

Lu Tingxiao, ekrana birkaç kez dokundu. Bir yazılım indiriyor gibiydi. Birkaç dakika sonra görüntüleri yeniden açtı ve bir siluet gördüler.

Görüntülerde yavaşça yaklaşan bir adam vardı. Siyah tişört ve siyah pantolon giymişti ve neredeyse geceyle aynı renkti. Yavaş yavaş girişe doğru yürürken elinde bir buket siyah çiçek vardı.

Eğildi ve çiçekleri oraya bıraktı sonra ayağa kalktı ve etrafına baktı. Işık loştu ve siyah bir yüz maskesi takarak yüzünü gizliyordu bu yüzden sadece bulanık bir gölge görülüyordu. Bir süre sessizce orada durdu.

Birdenbire adam yukarı baktı ve güvenlik kamerasına doğru yürüdü. Sanki adam kamera aracılığıyla onlara bakıyordu ve kibirli bir şekilde onları kışkırtıyordu.

Daha sonra adam geri döndü ve gitti, birkaç siyah çiçek yaprağı düştü ve karanlıkta kayboldu.

Lu Jingli, "Kardeşim kontrol ettim ve sadece çiçek var, içinde tehlikeli bir şey yok. Muhtemelen sadece bir şaka." dedi.

Lu Jingli çiçekleri aldı ve ona baktı. Daha sonra Lu Jingli'ye uzattı ve "At gitsin." dedi.

"Tamam" Lu Jingli başını salladı. “Yaşlı adam bunu görseydi kötü olurdu!”

Ning Xi, Lu Tingxiao'yu takip ederken refleks olarak karanlığa baktı. “Böyle bir günde bu çiçekleri veren kim olabilir?”

"Aldırma, sadece sıkılmış birkaç insan." Lu Tingxiao kafasını okşadı ve 

 bu garip olayı umursamıyor gibiydi.

Aniden arkalarından nefes nefese bir ses geldi, “İlk Usta, buradasın! Usta ve Madam sizi bekliyor!” diye hizmetçi konuştu.

“Pekala,” Lu Tingxiao yanıtladı, sonra Ning Xi'ye “Beni bekle, hiçbir yere gitme.” Diye hatırlattı.

"Mmm tamam, çabuk git!"

Ning Xi, Lu Tingxiao'nun gitmesinden sonra kendine ait biraz zaman bulmuştu. Çiçekler Lu Tingxiao için büyük bir sorun olmayabilirdi ancak güvenlik kayıtlarındaki adam ona tanıdık bir hava vermişti.

*Çalışma odasında.*

"Buraya gel, otur."

Lu Chongshan doğrudan konuya girdi. “Tingxiao, Küçük Hazine'nin bilek gücü, yürüme şekli ve yapısı da değişti. Genel olarak, öncekinden çok daha iyi görünüyor. Son zamanlarda bir çeşit eğitimden mi geçti ?”

Lu Tingxiao, “Mmm, biz onun için bir öğretmen tuttuk” dedi.

"Küçük Hazine öğrenmeye istekli miydi?"

"Şu ana kadar iyi gidiyor gibiydi."

“Anladım ... tamam” Lu Chongshan memnuniyetle başını salladı.