Çeviri: Godctia Düzenleme: LordVioleGrace

Ning Xi, utanç verici Guan Zhichen'den sonra biraz daha iyi hissediyordu.

Sözde dahi Guan Zhichen denilen kişi memnun değildi, bu yüzden Küçük Hazine’ye birkaç zor soru daha sordu, ama Küçük Hazine hepsini çözebildi.

Guan Zhichen'i çevreleyen insanlar, şimdi Küçük Hazine’nin etrafında toplanmışlardı, hatta ondan "akıllı aura" alabilmek için ona dokunmaya çalışıyorlardı ki bu da Ning Xi'yi suskun kılıyordu.

Şaşırtıcı bir şekilde, Küçük Hazine bugün sabırlıydı. Kalabalık etrafında gürültülü olduğunda bile sakin kaldı ve herkese karşı çok tatlı görünüyordu.

Annesi elini tutarken gözü sadece ondaydı. Kalabalık daha da gürültülense bile sorun değildi.

"Küçük Hazine'nin bu kadar iyi olmasını beklemiyordum!"

"İnsanlar, matematikte iyi olan çocukların büyüleyici olduğunu söylüyorlar, ama o harika!"

"Yanaklarını sıkmak istiyorum! Çok tatlı görünüyor!"

Küçük Hazine aniden birçok hayran kazanmıştı, bazıları vaftiz annesi olmaya çalışmaktaydı, hatta bazıları çocuklarıyla bir evlilik kurma niyetindeydi.

Aniden, Guan Zhichen tamamen göz ardı edildi. Onun olması gereken tüm övgüler ve kıskanç bakışlar şimdi bu küçük çocuk tarafından çalınmıştı. Yüz ifadesi karardı.

Herkesin küçük çocuğu çevrelediği sırada, aniden “Bir kitaptan okumuştum ve otizmli çocukların genellikle belirli yönlerden yetenekli olduklarını söylüyordu, şimdi bunun doğru olduğunu anlıyorum.” dedi.

Guan Zhichens yüksek sesle konuştu ve neredeyse herkes söylediği şeyi duydu. Atmosfer anında soğudu, herkesi garip hissettirdi.

Ning Xi gözlerini kıstı. Lu Chongshan, sanki birileri ona tokat atmış gibi hissetti, memnun ifadesi gitmişti. 

Yine de, bu çocuk Guan Ruis'in en değerli torunuydu, o yüzden ne kadar öfkeli olursa olsun, yapabileceği hiçbir şey yoktu.

Guan Rui ve Guan Ziyaos'un ifadesi anında değişti. Guan Ziyao koştu ve onu çekti, sert bir ses tonuyla onu azarladı , "Zhichen! Ne diyorsun sen?!" 

Guan Ruis'ın da ifadesi ciddiydi. "Zhichen, özür dileyin! Bütün bu saçmalıkları nereden duydunuz?"

Gurur duyulacak bir şey değildi Lu Chongshan ve Yan Ruyi ile o mesele hakkında yapılan konuşma umursamaz bir biçimde yapılmıştı ama kirli çamaşırlarını böyle ulu orta dökmek Lus ile olan ilişkisini kesin bir şekilde yok edebilirdi.

Dahası, Lu Chongshans'ın en derin yarasıydı.

Guan Zhichen, daha önce hiç bu kadar utandığını hissetmemişti ve daha hiç dedesi ile teyzesi tarafından insanların içinde azarlanmadığı için de hüsrana uğramıştı.

Kitapta böyle yazıyordu ve çocuğun otizmi vardı. O ne yapmıştı ki?

Guan Zhichen yüksek sesle konuşmaya devam etti, "Saçma sapan konuşmuyorum, otizmi var! Eğer yoksa neden konuşmuyor !? Neden onun için konuşacak bir hizmetkara ihtiyacı var !?"

Guan Zhichen duygularının kontrolünü kaybederek daha fazla sıkıntıya sebep oldu. Herkes birbirine baktı ve kimse ne söyleyeceğini bilemedi. Kimse olayların böyle olacağını düşünmemişti. Guan Zhichen bugün Lu ailesinin dolabındaki iskeleti açığa çıkarmıştı.